MotoGP: FIM προδιαγραφές στα κράνη φέρνουν το χάσμα. Πρόβλημα στα εθνικά πρωταθλήματα

Δεν θα φοράμε τα ίδια με τους…Θεούς της μοτοσυκλέτας
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/11/2018

Η επιτροπή ασφαλείας των MotoGP αποφάσισε πως από εδώ και πέρα τα κράνη του πρωταθλήματος θα πρέπει να έχουν την έγκριση της FIM κι αυτό δημιουργεί μία χιονοστιβάδα εξελίξεων που ούτε την φαντάζεται κανείς αυτή την στιγμή. Η απόφαση δεν έρχεται ξαφνικά κι απότομα, καθώς πρόκειται για μία ιστορία που ανακυκλώνεται χρόνο με το χρόνο, έχοντας λάβει μία μικρή παράταση έως τώρα, κι αυτό γιατί δεν βρίσκει σύμφωνους όλους τους κατασκευαστές, ούτε επίσης τους αναβάτες. Ήταν Ιούλιος του 2016, όπως βλέπετε στην φωτογραφία παρακάτω, που η FIM παρουσίασε σε όλους τους εμπλεκόμενους κατασκευαστές, την πρόθεσή της για αλλαγές προδιαγραφών.

φωτό κάτω - Sachsenring Γερμανία, Σάββατο 16 Ιουλίου 2016: Για πρώτη φορά η FIM παρουσιάζει στους εκπροσώπους των εταιριών με α.σ: Arai, AGV, HJC, LS2, Nolan Group, Schuberth, Shark, Shoei, Suomy/Kyt το πλάνο της για νέους κανονισμούς στα αγωνιστικά κράνη 

Οι προδιαγραφές που θέτει η FIM είναι αυστηρότερες από όσες απαιτούνται τώρα για τα κράνη που πωλούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν κι αυτό είναι ορθό μονάχα υπό πολύ συγκεκριμένο πρίσμα. Το σημαντικότερο που φέρνουν οι FIM είναι η ενσωμάτωση όλων των διαφορετικών προδιαγραφών, Αμερικής, Ευρώπης και Ιαπωνίας, ECE – Snell – JIS κάτω από μία ομπρέλα. Τουλάχιστον έτσι θα διαβάσετε αλλού, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ένα κράνος που έχει μόνο έγκριση FIM δεν περνά τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές κι άρα δεν μπορεί να εισαχθεί στις Ευρωπαϊκές χώρες, τουλάχιστον νόμιμα, ούτε να χρησιμοποιηθεί στο δρόμο φυσικά. Η χρήση του λοιπόν είναι αναγκαστικά αγωνιστική και μόνο, κι εδώ αρχίζει να διαγράφεται ένα πρόβλημα που θα μας απασχολήσει στο σύντομο μέλλον.

Καταρχήν πρόκειται όπως είπαμε για μία αναμενόμενη εδώ και πολύ καιρό κίνηση, που μετρά πάνω από ένα χρόνο ως επίσημη ανακοίνωση, όπως διαβάζετε εδώ. Στην πράξη το χρονικό διάστημα που δόθηκε ήταν μεγαλύτερο -όπως δείχνουμε- καθώς χρειαζόταν χρόνος στις εταιρίες να προσαρμοστούν, από την στιγμή που η SHOEI και η ARAI -για παράδειγμα- προμηθεύουν τους αναβάτες των MotoGP με το ίδιο ακριβώς κέλυφος που αγοράζει και ο τελικός καταναλωτής, απλά τοποθετώντας ειδικά σχεδιασμένα εσωτερικά. Αυτές είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις κατασκευαστών που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα από την υιοθέτηση των προδιαγραφών FIM, από την στιγμή που έχουν επενδύσει την εξέλιξή τους προσφέροντας στην αγορά ένα κράνος ίδιο με του αναβάτη που σπονσοράρουν στα MotoGP. Το πλήγμα στο μάρκετινγκ και την επικοινωνία τους είναι εξίσου σημαντικό, αλλά ας το προσπεράσουμε ωσότου κατασταλάξει πλήρως το ζήτημα και δούμε ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο η FIM θα αντιμετωπίσει τις νέες προδιαγραφές…

Από εκεί που υπήρχαν λοιπόν μάρκες που σου έδιναν την ευκαιρία να έχεις ένα κράνος που ήταν ολότελα ίδιο με του αναβάτη που αγωνίζεται στα MotoGP, τώρα δεν θα υπάρχουν ούτε κι αυτά, τα ελάχιστα παραδείγματα. Από εδώ και πέρα κάθε ομοιότητα θα είναι οπτική και μόνο.

Τα κίνητρα της FIM δεν είναι ολότελα συνυφασμένα με την ασφάλεια, αλλά αποτελούν κι ένα πρόσθετο εισπρακτικό μέτρο, στον δρόμο που από καιρό χάραξε η FIA. Η τεράστια διαφορά εδώ, είναι πως τα κράνη μοτοσυκλετών αποτελούν αντικείμενο που συνδέεται με την καθημερινότητα αλλά και τους δημόσιους δρόμους, καθώς πολλοί αναβάτες αγοράζουν ένα racing κράνος για όλες τις ώρες και όχι μονάχα για track days ή συμμετοχή σε αγώνες.

Κράνη με έγκριση της FIM
Για τα λεφτά ή την ασφάλεια;

Κι έτσι η FIM φτιάχνει τώρα ένα σκαλοπάτι ανάμεσα στα αμιγώς αγωνιστικά κράνη κι εκείνα που μπορούσες να αποκτήσεις έως τώρα, που πριν δεν υπήρχε. Είναι ακόμη νωρίς για να ξέρουμε πώς θα επηρεάσει το σκαλοπάτι αυτό την εξέλιξη των κρανών, όμως η αρχικές πληροφορίες από τους ανθρώπους των εταιριών, κάνουν λόγο για ένα νέο πρόβλημα και πολύ θα ήθελαν να μην γίνει ποτέ αυτός ο διαχωρισμός, ιδιαίτερα αν επεκταθεί εκτός MotoGP, σε όλα τα πρωταθλήματα αναγνωρισμένα από την FIM, όπως υπάρχει η περίπτωση. Αυτό όμως δημιουργεί πρόβλημα, από την στιγμή που τα κράνη FIM ξεφεύγουν από τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές κι άρα δεν μπορούν να εισαχθούν, ή να βγουν στο γενικό εμπόριο! Ωστόσο υπάρχουν ξεκάθαροι κανονισμοί αυτή την στιγμή που λύνουν το πρόβλημα και για να τους δούμε, ας πάρουμε το παράδειγμα της Ελλάδας.

Στην Ελληνική Ταχύτητα, όπως και σε κάθε εθνικό πρωτάθλημα στην Ευρώπη, η ομοσπονδία είναι εκείνη που καθορίζει τις προδιαγραφές που θα ακολουθήσουν τα κράνη που επιτρέπονται στο πρωτάθλημα. Με άλλα λόγια δεν υποχρεώνει κανένας την ελληνική ομοσπονδία να επιβάλλει την χρήση κρανών FIM. Κι όμως το πρόβλημα μπορεί να δημιουργηθεί: Η πιθανότητα κάποιος γονέας να κινηθεί νομικά απέναντι στην ομοσπονδία αν το παιδί του τραυματιστεί ενώ συμμετείχε σε αγώνα, γιατί το κράνος που χρησιμοποιούσε δεν ήταν FIM, δεν ήταν δηλαδή απόλυτα αγωνιστικό τώρα που θα υπάρχει αυτή η νέα κατηγορία, δεν γίνεται να αποκλειστεί. Παρόλο που δεν θα έχει καμία περεταίρω εξέλιξη, το νομικό μπλέξιμο δεν γίνεται να αποκλεισθεί από τις πιθανότητες.

Υπάρχει κι ένα άλλο ζήτημα βέβαια, απόλυτα πρακτικό. Οι πρώτες πληροφορίες για τις προδιαγραφές FIM κάνουν λόγο για σκληρότερο κέλυφος που ακυρώνει τον βαθμό παραμόρφωσης που απαιτείται από τις ECE προδιαγραφές. Ενώ η δύναμη πρόσκρουσης κατά το τεστ διάτρησης δεν διαφέρει σημαντικά, στην περίπτωση των FIM συγκεντρώνεται σε πολύ μικρότερη επιφάνεια πάνω στο κράνος. Κι αυτό γιατί ο στόχος είναι η αντοχή σε πρόσκρουση με πολλά χιλιόμετρα, απέναντι σε μοτοσυκλέτες που προσγειώνονται σε κεφάλια και απότομες προσγειώσεις από highside πάνω σε χαλίκια, για παράδειγμα.

Ωστόσο το απόλυτα σκληρό κέλυφος ενισχύει τον τραυματισμό του εγκεφάλου από την βίαιη επιβράδυνση. Αντίστοιχα οι ECE προδιαγραφές επιβάλλουν έναν βαθμό παραμόρφωσης του ίδιου του κελύφους, κι όχι μόνο του εσωτερικού αφρώδες, ώστε η επιβράδυνση για το κεφάλι του αναβάτη να είναι ομαλότερη, κι έτσι ο αναπόφευκτος τραυματισμός του εγκεφάλου μέσα στο κρανίο να είναι ηπιότερος. Αυτή η διαφορά είναι μία από τις βασικές που ένα κράνος δεν θα μπορεί να περάσει τόσο τις προδιαγραφές FIM, όσο και τις υπόλοιπες. Από εκεί και πέρα ο ίδιος ο σχεδιασμός αναμένεται διαφορετικός, από τους αεραγωγούς, έως τα και τα λουράκια ασφάλισης.

Συνομιλώντας με τους ανθρώπους της SHOEI που τα τελευταία τρία σχεδόν χρόνια, βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με την FIM για αυτό ακριβώς το ζήτημα, πήραμε την απάντηση πως σύντομα θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο για τον τρόπο που θα διαχειριστούν όλες οι εταιρίες το νέο σκαλοπάτι ανάμεσα στα κράνη αποκλειστικά για αγωνιστική χρήση, και σε όλα όσα ξέραμε ως τώρα, ώστε να επανέλθουμε ξεκαθαρίζοντας το ζήτημα.

 

Ετικέτες

Honda Super Cub 110 Lite 2026 - Ο αντικαταστάτης του θρυλικού 50άριου στα 110 κ.εκ.

Διαθέσιμο στην Ιαπωνία κάτω από 2.000 ευρώ - Κατανάλωση 1,48 λτ./100 χλμ.
Honda Super Cub 110 lite 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος. 

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Honda Super Cub 110 lite 2026

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ. 

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. 

Honda Super Cub 110 lite 2026

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς. 

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.