MotoGP Test, Qatar: Οι εκπλήξεις της δεύτερης μέρας

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/3/2016

Η δεύτερη μέρα των δοκιμών στην Doha, στην πίστα του Losail, ανήκε ολοκληρωτικά στην Suzuki και τον Maverick Vinales. Ο νεαρός Ισπανός δείχνει πως βρίσκεται σε εκπληκτική φόρμα, με τους μηχανικούς της Suzuki να πλέουν στο ίδιο μήκος κύματος δημιουργώντας έναν συνδυασμό που εντυπωσιάζει πριν καν ξεκινήσει η σεζόν.
Ο Vinales συνεχίζοντας την αναζήτηση για την καλύτερη ρύθμιση των ηλεκτρονικών σταμάτησε το χρονόμετρο στο 1'55.436, όντας ο ταχύτερος όλων των αναβατών, βελτιώνοντας ταυτόχρονα τον χθεσινό του χρόνο κατά 0.444 δευτερόλεπτα, ενώ δήλωσε και σίγουρος για την απόδοσή του στον πρώτο αγώνα, λέγοντας πως θα βρίσκεται στο γκρουπ των πρωτοπόρων.

Ο team-mate του, Aleix Espargaro, κατάφερε επιτέλους να πάρει μια αίσθηση από το GSX-RR, ξεκινώντας την ουσιαστική δουλειά της βελτίωσης παρά την πτώση που είχε, ευτυχώς χωρίς σοβαρές συνέπεις για τον ίδιο και την μοτοσυκλέτα του. Ο Espargaro εστίασε στο στήσιμο της μοτοσυκλέτας και στην λειτουργία του καινούργιου seamless κιβωτίου (το οποίο τοποθετήθηκε μόνο στη δική του μοτοσυκλέτα σήμερα, προσφέροντας την δυνατότητα για seamless ανεβάσματα και κατεβάσματα), καταλαμβάνοντας τελικά την δέκατη θέση.

Πίσω από τον Vinales αναρριχήθηκε ο Andrea Iannone, ο οποίος είχε δείξει από χθες πως βρισκόταν στη σωστή κατεύθυνση. Ο χρόνος του απείχε μόλις 72 χιλιοστά του δευτερολέπτου από τον πρωτοπόρο Ισπανό χάρη στην καλύτερη αίσθηση από τα ελαστικά, αν και ο ίδιος δήλωσε πως υπάρχει ακόμη μεγάλο περιθώριο για βελτίωση.

Ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα δεν του επέτρεψε να κάνει προσομοίωση αγώνα, πράγμα που κατάφερε να κάνει ο team-mate του, Andrea Dovizioso, ο οποίος συμπλήρωσε 18 γύρους χωρίς διακοπή, πετυχαίνοντας παράλληλα και τον έκτο καλύτερο χρόνο της ημέρας. Με μικρές βελτιώσεις στο στήσιμο, ο Dovizioso κατάφερε να διατηρήσει έναν σταθερό ρυθμό μένοντας ικανοποιημένος από την γενική εικόνα του Desmosedici.

Στα πιτς της Movistar Yamaha υπήρξε ένας σχετικός προβληματισμός, καθώς ο Lorenzo πάλευε για να βρει πρόσφυση εξαιτίας της σκόνης που κάλυπτε αρχικά την πίστα, αλλά τελικά κατάφερε να γράψει τον τρίτο καλύτερο χρόνο. Παρόλα αυτά, όπως δήλωσε ο Ισπανός, δεν κατάφεραν να βρουν θεαματικά καλύτερες λύσεις σε σχέση με τη χθεσινή μέρα, σε ό,τι αφορά τα ελαστικά και τα ηλεκτρονικά του Μ1, ενώ τόνισε πως πρέπει να βρει λίγο παραπάνω ταχύτητα μέσα στην στροφή. Ο Lorenzo, παρά τον τρίτο καλύτερο χρόνο του, ήταν ανάμεσα στους αναβάτες που δεν βελτίωσαν τη χθεσινή τους επίδοση κάτι που τον προβληματίζει, όπως είπε, γιατί δεν γνωρίζει τον λόγο. Σε αντίθεση με την Sepang, στο Losail δεν αντιλαμβανόταν μεγάλη διαφορά μεταξύ καινούργιων και δουλεμένων ελαστικών, ενώ η πιο μαλακή γόμα του δημιουργούσε αρκετά κουνήματα και γλιστρήματα στις αριστερές στροφές.

Ο Rossi από την άλλη, ήταν ο πρώτος αναβάτης που βγήκε στην πίστα πετυχαίνοντας προσωρινά τον καλύτερο χρόνο, αλλά στη συνέχεια εστίασε την προσοχή του στην δοκιμή μερικών νέων εξαρτημάτων και εξαιτίας του περιορισμού του αριθμού των διαθέσιμων ελαστικών δεν είχε τη δυνατότητα να επιτεθεί και να κυνηγήσει έναν καλό χρόνο, θέλοντας να φυλάξει μερικά ζεύγη ελαστικών για την αυριανή και τελευταία μέρα των δοκιμών. Στο τέλος της ημέρας ο "Γιατρός" ήταν στην όγδοη θέση, καθώς ούτε κι αυτός κατάφερε να βελτιώσει την χθεσινή του επίδοση, μόνο που ο Rossi ήξερε τον λόγο… Η πιο "βρώμικη" δουλειά έχει και το τίμημά της.

Οι Scott Redding και Hector Barbera, αμφότεροι πάνω σε δορυφορικές Ducati, συνέχισαν τις καλές επιδόσεις τους καταλαμβάνοντας την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα, ενώ την ίδια συνέπεια στις… μέτριες επιδόσεις επέδειξαν και οι αναβάτες της Repsol Honda. Τη δεύτερη μέρα ήταν η σειρά του Dani Pedrosa να βρεθεί πιο ψηλά στην κατάταξη από τον ομόσταυλό του Marc Marquez, καθώς έφυγε από την πίστα στην έβδομη θέση με τον έτερο Ισπανό να τερματίζει στην ένατη, παρότι βελτίωσε τον χθεσινό του χρόνο δοκιμάζοντας διαφορετικές ρυθμίσεις για το καινούργιο του πλαίσιο. Ο Pedrosa κατάφερε να ολοκληρώσει προσομοίωση αγώνα, ενώ δήλωσε ότι η βελτίωση έρχεται με αργούς ρυθμούς και βήμα-βήμα και ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά στην αεροδυναμική. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα δύο Honda εμφανίστηκαν στο Qatar με αεροτομές στα φαίρινγκ τους, λίγο πιο διακριτικές όμως σε σχέση με των Ducati και Yamaha.

Από την άλλη, ο Marquez είπε ότι δυσκολεύεται πολύ να βρει πρόσφυση στο πίσω ελαστικό και στις εξόδους των στροφών, όπου χάνεται πολύς χρόνος. Ο Marquez είχε και μια πτώση στην πρώτη στροφή, από την οποία όμως βγήκε αλώβητος και επανήλθε γρήγορα στην δράση.

Αποτελέσματα 2ης Ημέρας

Αναβάτης	Ομάδα (μοτοσυκλέτα)	Χρόνος/Διαφορά
1. Maverick Viñales	Team Suzuki Ecstar (GSX-RR)	1'55.436
2. Andrea Iannone	Ducati Team (Desmosedici GP16)	1'55.508/+0.072
3. Jorge Lorenzo	Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1)	1'55.535s/+0.099
4. Scott Redding	Octo Pramac Yakhnich (Desmosedici GP15)	1'55.677/+0.241
5. Hector Barbera	Avintia Racing (Desmosedici GP14.2)	1'55.815/+0.379
6. Andrea Dovizioso	Ducati Team (Desmosedici GP16)	1'55.856/+0.420
7. Dani Pedrosa	Repsol Honda Team (RC213V)	1'55.857/+0.421
8. Valentino Rossi	Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1)	1'55.947/+0.511
9. Marc Marquez	Repsol Honda Team (RC213V)	1'56.046/+0.610
10. Aleix Espargaro	Team Suzuki Ecstar (GSX-RR)	1'56.126/+0.690
11. Pol Espargaro	Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1)	1'56.173/+0.737
12. Loris Baz	Avintia Racing (Desmosedici GP14.2)	1'56.427/+0.991
13. Cal Crutchlow	LCR Honda (RC213V)	1'56.584/+1.148
14. Yonny Hernandez	Aspar MotoGP Team (Desmosedici GP14.2)	1'56.667/+1.231
15. Tito Rabat	Estrella Galicia 0,0 Marc VDS (RC213V)	1'57.263/+1.827
16. Bradley Smith	Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1)	1'57.267/+1.831
17. Eugene Laverty	Aspar MotoGP Team (Desmosedici GP14.2)	1'57.670/+2.234
18. Alvaro Bautista	Factory Aprilia Gresini (RS-GP)	1'57.721/+2.285
19. Jack Miller	Estrella Galicia 0,0 Marc VDS (RC213V)	1'57.789/+2.353
20. Michele Pirro	Octo Pramac Yakhnich (Desmosedici GP15)	1'58.113/+2.677
21. Hiroshi Aoyama	Honda Test Rider (RC213V)	1'58.347/+2.911
22. Stefan Bradl	Factory Aprilia Gresini (RS-GP)	1'58.418/+2.982

Ετικέτες

motogp

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]

Η ανωτερότητα των ηλεκτρικών κινητήρων που ευαγγελίζεται η εταιρεία σηκώνει συζήτηση - Όπως και το ρεκόρ που ισχυρίζεται

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/12/2025

Η Stark Future πραγματοποίησε ανάβαση στο υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, Los Ojos del Salado, φτάνοντας σε υψόμετρο 6.721 μέτρων με τον Ελβετό αναβάτη Jiri Zak επάνω στην ηλεκτρική Varg EX και διατυμπανίζει ότι έσπασε το ρεκόρ για την υψηλότερη ανάβαση με μοτοσυκλέτα που ανήκει στη Yamaha και τον Pol Tarres. Τα δεδομένα την διαψεύδουν.

Εν συντομία: Υπάρχει ένα κωνικό ηφαίστειο που προσφέρεται για αναβάσεις οχημάτων εξαιτίας της ομαλότητάς του και τις εύκολης προσέγγισης με αυτοκίνητο μέχρι περίπου τα 5.000 μέτρα. Εδώ και μία εικοσαετία, 9 στους 10 που θέλουν να σπάσουν το συγκεκριμένο ρεκόρ, επιλέγουν το συγκεκριμένο βουνό και σε ότι αφορά τις μοτοσυκλέτες κολλάνε σε ένα σημείο της σάρας που βυθίζει την μοτοσυκλέτα και έτσι κανείς δεν έχει σπάσει το όριο των 7.000 μέτρων, ενώ είναι αρκετά εύκολο (συγκριτικά και μόνο η λέξη "εύκολο") να φτάσουν στα 6.500 μέτρα.

Ο Tarres επιχείρησε με Tenere και έκανε ρεκόρ δικύλινδρων αλλά επιχείρησε και με YZ450 και έφτασε ψηλότερα από όλους. Εκείνο το ρεκόρ ΔΕΝ έχει σπάσει ακόμη. Η Yamaha το έχει επικοινωνήσει και διάφοροι οργανισμοί καταγραφής ρεκόρ περιμένουν ακόμη να το πιστοποιήσουν. Διασημότερος όλων είναι τα Guiness φυσικά που δεν τα βρήκαν με την Yamaha στην δήλωση του ρεκόρ και δεν έχουν συμπεριλάβει στην λίστα τους την προσπάθεια του Tarres. Η Stark Varg ποντάρει ότι θα μπει στην λίστα αυτή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το YZ450 της Yamaha δεν έχει φτάσει ψηλότερα. Αν η Stark Varg έκανε λόγο για ρεκόρ ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, δεν θα ήταν πρόβλημα. Δηλώνοντας πως έχει πάει ψηλότερα από όλους και μάλιστα πως αυτό συνέβη γιατί δεν έχει τα "προβλήματα των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε μεγάλα υψόμετρα" είναι ένα σημαντικό ατόπημα.

Ακόμη και αν οι Ισπανοί δεν θέλουν να υπολογίσουν το ρεκόρ του YZ450, υπάρχει άλλο ρεκόρ μόλις 40 μέτρων που αναγνωρίζεται και από τα Guiness με μόλις διψήφια διαφορά, οπότε ο τονισμός της προσπάθειας ως κάτι που μόνο μία ηλεκτρική μπορεί να κάνει είναι διπλά άτοπος.

Πιο αναλυτικά:

Το μόνο σίγουρο πως ανεβαίνοντας αναπνέει ένας κινητήρας δυσκολότερα. Έχουμε φτάσει εντός Ελλάδας τα 2.810 με τέσσερις μοτοσυκλέτες, ΤΕΥΧΟΣ #625 Δεκέμβριος 2021, και τα 1.301 κυβικά δεν είχαν κανένα θέμα, τα μικρότερα είχαν χάσει λίγη από την δύναμη τους.

Στο Νεπάλ οδηγώντας στα 5.200 μέτρα το πρόβλημα των 400 κυβικών ήταν ακριβώς το ίδιο με πριν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Δεν έχουμε οδηγήσει πάνω από τα 6.000 μέτρα εδώ στο MOTO, αλλά το μόνο σίγουρο, μιλώντας και με τον Tarres, είναι πως κάθε 100 μέτρα είναι και σημαντική η διαφορά ιδιαίτερα αν μιλάμε για ταχεία άνοδο, όπως συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση που απαιτεί δηλαδή μπόλικο γκάζι.

Τα ψηλά βουνά είναι απαιτητικά με τα μέλη των αποστολών να χρειάζονται εβδομάδες σταδιακής προσαρμογής για να εγκλιματιστούν στην οροσειρά των Άνδεων. Ακόμη και με την απίστευτη φυσική κατάσταση των κορυφαίων αθλητών τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το μεγάλα υψόμετρα μπορούν να λυγίσουν τους περισσότερους ανθρώπους με την “ασθένεια του υψομέτρου” να είναι μόνιμος σύντροφος για τις ομάδες που επιχειρούν σε αυτά. Χιονοπτώσεις, κατολισθήσεις, ισχυροί άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, απότομές κόψεις, παγωμένα τμήματα και σάρες περιπλέκουν την αναζήτηση και τελική επιλογή βέλτιστης διαδρομής. Ξεκινώντας από το Καταφύγιο Murray στα 4.522 μέτρα, οι δυσκολίες των εγχειρημάτων αυτών είναι δυσκολότερες από όσο οι περισσότεροι φανταζόμαστε.

Το πνεύμα της δημοσίευσης δεν είναι να μειωθεί καμία από τις απόπειρες που καταβάλλουν κατασκευαστές και εταιρείες, επιτυχημένες ή όχι, αλλά μια διευκρίνηση στο τι έχει έως τώρα επιτευχθεί, το οποίο είναι και αντίθετο με τους ισχυρισμούς της Stark Varg για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

Το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου διατηρεί ο Pol Tarres από το 2024 όταν στο πλαίσιο της αποστολής της Yamaha, ανέβηκε έως τα 6.756 μέτρα με ένα cross country YZ450FX, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 6.546 μέτρων που είχε κάνει ο Jiri Zak με ένα ΚΤΜ 450 τo 2020.

Στην ίδια αποστολή ο Ισπανός αναβάτης επέκτεινε το ήδη δικό του ρεκόρ ανάβασης σε υψόμετρο για πολυκύλινδρη μοτοσυκλέτα από τα 6.157,5 μετρά (Yamaha Tenere 700 - 2022), στα 6.677 μέτρα, ξανά με ένα Yamaha Tenere 700.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ένα ρεκόρ δεν καταγράφεται μονάχα από τα Guiness Records καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία και οι διαδικασίες της δεν είναι ο μοναδικός "θεματοφύλακας" ρεκόρ στον κόσμο.

Σύμφωνα με αυτήν πάντως, το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε ποτέ με μοτοσικλέτα είναι τα 6.639 μέτρα και καταγράφηκε από τους Francisco Rencoret, Max Rencoret και Tomás Rencoret, στις 25 Νοεμβρίου 2025, με την ομάδα (πατέρας και δύο γιοι) να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες τους έως τα 6.639,976 μέτρα, πάλι στο Ojos del Salado, το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, χωρίς να γίνεται αναφορά στις μοτοσυκλέτες.

Η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του εγχειρήματος από το τμήμα marketing της Stark Future είναι τουλάχιστον προβληματική, παρουσιάζοντας την ανωτερότητα των ηλεκτροκινητήρων έναντι των συμβατικών, εσωτερικής καύσης, λόγω της μη εξάρτησης τους από την περιεκτικότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε οξυγόνο που χρειάζεται ο θερμικός κινητήρας για να λειτουργήσει σωστά κατά την καύση του μίγματος. Τι κάνει δηλαδή νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Την ίδια στιγμή η Starl Varg φυσικά και “ξεχνάει” να αναφερθεί στα ζητήματα αυτονομίας και ανεφοδιασμού της μοτοσυκλέτας της, το ντύσιμο των μπαταριών με αλουμινοκουβέρτες (φαίνεται στις φωτογραφίες) για την διατήρηση της θερμότητας που απαιτείται ώστε λειτουργούν οι μπαταρίες και κυρίως το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου, αλλά για την καλύτερη επίδοση ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έως τώρα. Χώρια που για να φτάσει εκεί η ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα χρειάστηκαν άλλα οχήματα με θερμικούς κινητήρες για να τη μεταφέρουν εκεί πάνω, αλλά και για να την φέρουν ξανά κάτω... Άρα για ποια ακριβώς "νίκη" των ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών μοτοσυκλετών υπερηφανεύεται;

Ακόμα και άγοντας όμως την ανάβαση του Tarres με το YZ450FX -το ρεκόρ περιμένει επικαιροποίηση- είναι όντως τόσο μεγάλη επιτυχία για ένα αγωνιστικό enduro, ακόμα και εάν αυτό είναι ηλεκτρικό, το να ξεπεράσει ένα μεσαίο on-off για μόλις 44 μέτρα;