Adidas με σόλα από ελαστικό μοτοσυκλέτας

Αποκλειστικό: Μέσα σε δύο χρόνια στα καταστήματα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/4/2017

Κάθε μεγάλος κατασκευαστής ελαστικών, διατηρεί ξεχωριστή επιστημονική ομάδα με Χημικούς και Φυσικούς, μέσα στο δικό του τμήμα έρευνας και εξέλιξης, που δοκιμάζει συνέχεια νέες γόμες και εξελίσσει τις ιδιότητες, χωρίς να δουλεύουν σε συγκεκριμένο ελαστικό. Τουλάχιστον αυτή είναι η περίπτωση –επιβεβαιωμένη με τα μάτια μας- σε Continental, Michelin, Dunlop και Pirelli. Ισχύει και για τους υπόλοιπους, απλά για τους παραπάνω το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Σκοπός τους είναι να κάνουν συνέχεια μικρά βήματα προς τα εμπρός για την πρόσφυση και τις ιδιότητες της γόμας σε αντοχή και διάρκεια ζωής, να δοκιμάζουν συνταγές όπως τις ονομάζουν, πάνω στις οποίες το υπόλοιπο τμήμα έρευνας και εξέλιξης θα αναπτύξει το επόμενο ελαστικό της εταιρίας. Κάποτε η διαδικασία αυτή γινόταν για κάθε ένα ελαστικό ξεχωριστά και χρειαζόταν από 20 με 25 συνταγές, μέχρι και 45-50 πριν καταλήξουν στην τελική. Τώρα - όπως θα ξέρουν οι τακτικοί αναγνώστες του MOTO - η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ και μάλιστα προχωρά με μεγαλύτερα βήματα, με βασική αιτία την δημιουργία ειδικών προσομοιώσεων και υπολογιστικών μοντέλων, που επιταχύνουν τις διαδικασίες. Οπότε ομάδες μέσα στις εταιρίες εργάζονται στις ιδιότητες μίγματος για την γόμα, εφευρίσκοντας, όσο άλλη ομάδα αποφασίζει τι θα χρησιμοποιήσει με βάση το ελαστικό που σκοπεύει να φτιάξει.

Η ομάδα της Continental ενισχύεται από το γεγονός ότι ανήκει σ’ έναν κολοσσό με πολλαπλά τμήματα Έρευνας και Εξέλιξης, ενώ επιπρόσθετα εδρεύει σε μία χώρα που συνδέει άμεσα την πανεπιστημιακή έρευνα με τα αντίστοιχα τμήματα των εταιριών. Μέσα από όλα αυτά τα κανάλια, συχνά προκύπτουν συνεργασίες εταιριών που μέχρι τότε δεν είχαν κάποια άλλη επαφή και επικοινωνία. Έτσι κατέληξε η Adidas να ζητά την συνδρομή της Continental.

Προσέγγισαν την ομάδα που ερευνά τις γόμες των ελαστικών μοτοσυκλέτας, με την σκέψη να φτιάξουν ένα αθλητικό παπούτσι με πολύ καλή πρόσφυση σε βρεγμένο οδόστρωμα. Η ιδέα ήταν να εξελίξει η Continental μία ειδική γόμα που θα την προμηθεύει στην Adidas και μάλιστα να ασχοληθεί και με την χάραξή της. Οι πρώτες πρακτικές δοκιμές σε παπούτσι, που έκανε η Adidas, ήταν ότι το προϊόν δεν θα μπορούσε να το διαθέσει στην αγορά. Γιατί υπήρχε τρομακτική πρόσφυση! Η Adidas εξήγησε ότι όλες οι μεγάλες εταιρίες αθλητικών παπουτσιών, γνωρίζουν πως πρέπει να διασφαλίζουν ένα ποσοστό περιστροφικής ελευθερίας, ή καλύτερα “rotational freedom” αφού ο αγγλικός όρος είναι πιο περιεκτικός. Η μεγάλη πρόσφυση μπορεί να επιφέρει τραυματισμούς σε αστραγάλους αλλά και γόνατα.

Όπως εξηγεί ο Gerd Manz, Senior Innovation Director της Adidas, τελικά κατέληξαν να αλλάζουν τον χαρακτήρα του παπουτσιού, ετοιμάζοντας ένα καινούριο με έμφαση στο τρέξιμο εκτός δρόμου. Την σόλα θα την κατασκευάζει η Continental και η Adidas υπόσχεται ότι δεν θα μπορείς να ανεβαίνεις σε τοίχους, όπως το πρωτότυπο, κι αυτό είναι καλό για το πόδι σου. Με την σόλα να προέρχεται από κατασκευαστή ελαστικών μοτοσυκλέτας, η Adidas θα υπόσχεται όταν το βγάλει στην αγορά, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, μικρό βάρος και αυξημένη άνεση και απόσβεση.

Αυτό που ρωτήσαμε τον άνθρωπο της Continental, μισό για αστείο – μισό ως σοβαρή απορία, είναι αν η ιδέα προήλθε από την πρακτική που ακολουθείται σε χώρες της Αφρικής αλλά και της Ασίας, να κατασκευάζονται αυτοσχέδια παπούτσια από φθαρμένα ελαστικά αυτοκινήτων. Μάλιστα στην περίπτωση της Ινδονησίας, βασικού προμηθευτή του καουτσουκ και για την Continetal κατά σύμπτωση, υπάρχουν και κανονικές εταιρίες που αναδιαμορφώνουν τα μεταχειρισμένα ελαστικά, σε σαγιονάρες! Η απάντηση είναι ότι η προσέγγιση έγινε μέσα από την αναζήτηση για την καλύτερη πρόσφυση, σε συνδυασμό με το μικρό βάρος και την μεγάλη αντοχή. Τώρα αν η αρχική σύλληψη της ιδέας προήλθε από μία τέτοια εικόνα, ήταν κάτι που δεν το ήξερε. Επανέλαβε όμως ότι το αρχικό πρωτότυπο είχε πολύ μεγαλύτερη πρόσφυση, από αυτό που θα έπρεπε!

Σε λίγο καιρό λοιπόν, θα μπορεί κάποιος να φορά Continental με την μεταφορική, αλλά και με την κυριολεκτική έννοια…

 

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/7/2025

Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.

Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.

Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!

Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!

Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!

Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.

Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.

Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.

Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.

Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού

Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.

Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!