Αγωνιζόμενος 97 ετών: Νέο Παγκόσμιο Ρεκόρ γηραιότερου αναβάτη [VIDEO]

Κατέρριψε το Παγκόσμιο Ρεκόρ, σε αγώνα που συμμετείχαν γιος και εγγονή!

Από το

motomag

18/9/2023

Ο Νεοζηλανδός, Leslie Harris, έσπασε το ρεκόρ του γηραιότερου αγωνιζόμενου με την συμμετοχή του στο 43^οClassic Motorcycle Festival στην πίστα Pukekohe Park Raceway, στην περιοχή του Auckland της Νέας Ζηλανδίας, σε ηλικία 97 ετών και 344 ημερών!

To Classic Motorcycle Festival διεξάγεται στο Pukekohe από την New Zealand Classic Motorcycle Racing Register (NZCMRR), συγκεντρώνοντας θαυμαστές των κλασσικών και vintage μοτοσυκλετών. Φέτος η 43^η έκδοση του συγκεκριμένου θεσμού ήταν και η τελευταία που θα διεξαχθεί στο Pukekohe Park Raceway, καθώς ο νέος ιδιοκτήτης της πίστας έχει άλλα σχέδια γι’ αυτήν.

Κύριο χαρακτηριστικό της εκδήλωσης είναι ο αγώνας, όπου ο Leslie Harris διαγωνίστηκε με μία BSA Bantam 175 κυβικών, στην κατηγορία Regularity, σπάζοντας το ρεκόρ του γηραιότερου αγωνιζόμενου, σε ηλικία 97 και 344 ημερών, τρεις μόλις εβδομάδες πριν κλείσει τα 98 του χρόνια! Στην συγκεκριμένη κατηγορία, που στόχος είναι να έχεις το πιο σταθερό γυρολόγιο και όχι τον ταχύτερο γύρο, συμμετείχαν μαζί του ο 64 ετών γιός του, Rod, και η 21 ετών εγγονή του, Olivia.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 2019, ο Leslie Harris είχε κατορθώσει να κερδίσει τον συγκεκριμένο αγώνα, σε ηλικία… 93 ετών! Έκτοτε, όμως, δεν κατάφερε να ξανασυμμετάσχει, καθώς το 2020, όπου επρόκειτο να υπερασπιστεί τον τίτλο του, ένα ατύχημα στα προκριματικά του στέρησε την δυνατότητα αυτή. Προσπαθώντας να ανέβει στην μοτοσυκλέτα του στα pits, αυτή έπεσε από το αγωνιστικό στάντ με αποτέλεσμα να σπάσει 6 πλευρά του. Στην συνέχεια, υπεβλήθη σε χειρουργείο για τον γοφό του, ενώ οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας Covid του στέρησαν την ευκαιρία να συμμετάσχει τα επόμενα δύο χρόνια. Φέτος το πλήρωμα του χρόνου ήρθε δίχως άλλα εμπόδια, ενώ ήταν η πρώτη φορά που έτρεξε μαζί με μέλη της οικογένειάς του.

Μάλιστα, ο Leslie, κατάφερε να τερματίσει στην τέταρτη θέση, με τον κατά 29 χρόνια νεότερο γιό του στην 8^η. Η εγγονή του, Olivia, η οποία συμμετείχε για πρώτη φορά στον θεσμό, τερμάτισε στην 21^η θέση.

Ο πρώτος αγώνας του Leslie ήταν 70 χρόνια πριν, το μακρινό 1953. Έκτοτε δεν έχει σταματήσει, ενώ περνά τον ελεύθερο χρόνο του προετοιμάζοντας την BSA του για να συμμετάσχει σε όποια εκδήλωση μπορεί. Όπως δηλώνει μάλιστα ο ίδιος, ανυπομονεί για το 44^ο Classic Festival, που θα διεξαχθεί τον Φεβρουάριο του 2024 στην πίστα Manfeild Circuit Chris Amon στο Feilding της Νέας Ζηλανδίας.

Το ρεκόρ του έχει πιστοποιηθεί από τα Ρεκόρ Quinness και του ευχόμαστε να το ξεπεράσει πολλές φορές ακόμη.

Μία έμπνευση για όλους μας, αντιπροσωπεύοντας επάξια το ρητό “Δεν σταματάς να καβαλάς επειδή γερνάς, αλλά γερνάς επειδή σταματάς να καβαλάς”.

Αγωνιζόμενος 97 ετών: Νέο Παγκόσμιο Ρεκόρ γηραιότερου αναβάτη [VIDEO]

Ο αγώνας μπορεί να έγινε πριν από έξι μήνες, όμως μόλις πριν από λίγο πιστοποιήθηκε το ρεκόρ! Δείτε τα στιγμιότυπα από την συμμετοχή της απίστευτης οικογένειας:

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.