Απαγόρευση φώτων σε κράνη και ρούχα στη Ολλανδία

Διαφωνεί η ομοσπονδία μοτοσυκλέτας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/3/2020

Η κυβέρνηση της Ολλανδίας αποφάσισε να απαγορεύσει στους μοτοσυκλετιστές και τους συνεπιβάτες τους να φοράνε κράνη και ρούχα με φώτα (συνήθως τύπου LED). Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Υπουργός Υποδομών και Διαχείρισης Υδάτων (!) η απόφαση αυτή πάρθηκε διότι τα πολλά φώτα πάνω στα ρούχα και τα κράνη των μοτοσυκλετιστών, δημιουργούν σύγχυση στους υπόλοιπους οδηγούς που ακολουθούν. Από την άλλη μεριά ο Arjan Everink, υπεύθυνος του τομέα ασφάλειας και εκπαίδευσης της εθνικής ομοσπονδίας μοτοσυκλετιστών της Ολλανδίας, εξέφρασε την κάθετη αντίρρησή του σε αυτή την απαγόρευση. Ο κύριος Arjan Everink είπε πως είναι αποδεδειγμένο ότι τα περισσότερα ατυχήματα με μοτοσυκλέτα στη χώρα του (και όχι μόνο…) οφείλονται στην μη έγκυρη οπτική επαφή των οδηγών αυτοκινήτων με τους μοτοσυκλετιστές – το γνωστό δηλαδή: “Δε σε είδα ρε φίλε… Από την άλλη μεριά, ο Arjan Everink συμφωνεί με την ιδέα να δημιουργηθούν προδιαγραφές για τα ρούχα και τα κράνη που έχουν φώτα πάνω τους, ώστε να μην φτάνουν στα άκρα, θυμίζοντας περισσότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο που κινείται στο δρόμο ή αποκριάτικο καρναβάλι που αποσπά την προσοχή των υπόλοιπων οδηγών. Η δική μας άποψη ταυτίζεται απόλυτα με του κυρίου Arjan Everink, καθώς οι νόμοι που αφορούν την ασφάλεια θα πρέπει να βασίζονται σε σοβαρές επιστημονικές μελέτες και όχι στο τι νομίζει πως είναι σωστό ο κάθε υπουργός ή οι σύμβουλοί του, όπως έγινε και στη χώρα μας με τα ATV.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”