Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου

19/8/2015

Στο νότο της Αυστραλίας

Στην πόλη Perth παρέμεινα τρεις ολόκληρες μέρες. Εκτός από μια σύντομη γνωριμία με την πρωτεύουσα της πολιτείας Western Australia, ήθελα να αποτινάξω μακριά την κούραση των χιλιομέτρων της δυτικής ακτογραμμής και να ετοιμαστώ για το επόμενο σκέλος του "Australian tour 2015", την οριζόντια διάσχιση της Αυστραλίας – από την Perth που ήμουν, είχα να οδηγήσω 3.000 χιλιόμετρα ως την Adelaide.
Παράλληλα, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στην μαύρη ΚΤΜ, διαπίστωσα πως δεν χρειαζόταν κάποια "φροντίδα" μετά από 11.150 χλμ. ταξιδιού. Έτσι, με ξεκούραστο κορμί, ανεβασμένη ψυχολογία και ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα, ξεκίνησα να ενώσω οδικά την δυτική με την ανατολική Αυστραλία, οδηγώντας πάνω στην διαδρομή που είχε ακολουθήσει πρώτος το 1841 ο τολμηρός Άγγλος εξερευνητής Edward John Eyre. Όπως καταλαβαίνετε, στον συγκεκριμένο οδικό άξονα δόθηκε τιμητικά το όνομα του πρωτοπόρου εξερευνητή (Eyre Hwy).

Πέντε υπήρξαν τα δυνατά περιστατικά που κατέγραψα στο "ημερολόγιο καταστρώματος" του Eyre Hwy. Το απρόσμενο κύμα ψύχους που έφτασε στα νότια παράλια της Αυστραλίας από την Ανταρκτική –για μια ολόκληρη μέρα οδηγούσα με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Η διάσχιση της μεγαλύτερης ασφαλτοστρωμένης ευθείας της αυστραλιανής ηπείρου: είχε μήκος 146,6 χιλιόμετρα και βρισκόταν στη διαδρομή Balladonia – Caiguna. Η κωμόπολη Kimba, που ήταν ακριβώς στα μέσα της οριζόντιας διάσχισης της Αυστραλίας – δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ μπροστά στην σχετική ενημερωτική πινακίδα. Τα πανύψηλα βράχια Bunda Cliffs, που γκρεμίζονταν απότομα από ύψος 90 μέτρα μέσα στα νερά του Νότιου Παγωμένου Ωκεανού. Και φυσικά, η διάσχιση της άνυδρης περιοχής Nullarbor Plan – η λέξη "nulla arbor" σημαίνει στα λατινικά "κανένα δέντρο" και δικαιολογημένα δόθηκε στην περιοχή, αφού δέντρο δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα…

Με την άφιξή μου στην πόλη Port Augusta (300 χλμ. βόρεια της Adelaide), η τρομερή αυστραλιανή έρημος αποτελούσε πια παρελθόν. Ναι, τα δύσκολα χιλιόμετρα στο μεγάλο νησί του Νότου είχαν περάσει. Από εδώ και πέρα, όλα θα ήταν αρκετά πιο εύκολα και ξεκούραστα…

Ο μεγάλος του ωκεανού δρόμος

Προσεγγίζοντας την Adelaide, την πρωτεύουσα της πολιτείας South Australia, τα ατελείωτα χιλιόμετρα της περιπλάνησής μου στην καρδιά της Αυστραλίας είχαν τελειώσει. Τρία μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Adelaide, Μελβούρνη, Καμπέρα) ήταν οι επόμενοι -και καθοριστικότεροι- σταθμοί στο "Australian tour 2015", που μετρούσε πλέον τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Η Adelaide, που ιδρύθηκε το 1836 με σκοπό να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο όλης της νότιας Αυστραλίας, χαρακτηριζόταν από ένα αρκετά σύγχρονο αστικό προφίλ, ενώ η φίλη Ελένη Βάσσου έμελλε να μου χαρίσει τις καλύτερες αναμνήσεις από την πόλη της.
Ταξιδεύοντας από την Adelaide στην Μελβούρνη, την σκυτάλη του ταξιδιού πήρε κατόπιν ο παραθαλάσσιος οδικός άξονας "Great Ocean Road" (G.O.R.). Μετά την εμπειρία της αυστραλιανής ερήμου, σειρά είχε ο Νότιος Ωκεανός να καλωσορίσει τον δίτροχο ταξιδιώτη του κόκκινου νησιού. Απολύτως σίγουρη για την ομορφιά και τη γοητεία της, η μεγάλη θάλασσα του νότου βάλθηκε εδώ να με αποπλανήσει με δαντελωτές ακτογραμμές, κλειστούς απάνεμους κόλπους, βατές και άγριες παραλίες, βραχώδεις σχηματισμούς (Loch Ard Gorge, London Bridge, Twelve Apostles) και έναν καταπράσινο μανδύα που κυλούσε μέχρι τα κύματα.

Με σήμα κατατεθέν τους φημισμένους βραχώδεις σχηματισμούς Twelve Apostles, ο G.O.R. αντιπροσώπευε έναν περίτεχνο πίνακα ζωγραφικής με έντονες πινελιές πρασίνου, αρμονικά συνδυασμένες με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού. Δικαίως χαρακτηρίζεται ως η θεαματικότερη παραθαλάσσια διαδρομή της Αυστραλίας.
Στην Μελβούρνη, τα πάντα "μύριζαν" Ελλάδα. Και όχι άδικα, αφού στην δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας βρίσκεται η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας, με περισσότερους από 350.000 ομογενείς, σε σύνολο περίπου 700.000 Ελλήνων που υπάρχουν σ’ όλη την Αυστραλία.

Θερμή όσο και αξέχαστη υπήρξε η υποδοχή που έτυχα από τον Παναρκαδικό Σύλλογο της Μελβούρνης "Κολοκοτρώνης", αλλά και απ’ όλη γενικά την τοπική ομογενειακή κοινότητα. Ζεστές αγκαλιές, λουκούλλεια τραπεζώματα στην ελληνική συνοικία Oakleigh, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες και συνάντηση με την Ελληνίδα Πρόξενο της Μελβούρνης ήταν τα γεγονότα που γέμισαν τις τέσσερεις μέρες που παρέμεινα στην "Marvelous Melboune", μια πόλη που δικαίως καυχιέται για την υψηλή ποιότητα ζωής που προσφέρει στους 4.500.000 κατοίκους της…

Συνέχεια στην Νέα Ζηλανδία

Κτισμένη 580 χιλιόμετρα μακριά από την Μελβούρνη –και μόλις 280 χλμ. νοτιοδυτικά του Σύδνεϋ– η Καμπέρα, η πρωτεύουσα της Αυστραλίας, ήταν το τελευταίο αστικό κέντρο που έμελλε να επισκεφθώ πριν ολοκληρώσω το "Australian tour 2015". Αποχαιρετώντας την Μελβούρνη, το κοντέρ της ΚΤΜ 1050 είχε καταγράψει περισσότερα από 17.200 χιλιόμετρα, ενώ το ημερολόγιο του ταξιδιού πλησίαζε στην 40η σελίδα του.

Ο ευθυτενής οδικός άξονας Hume Hwy που ανέλαβε να με μεταφέρει στην διοικητική καρδιά της χώρας, κυριολεκτικά με κοίμισε. Σωτήριες στάθηκαν ευτυχώς οι φιλότιμες προσπάθειες της τοπικής φύσης, που με τα απεριόριστα χρώματα της παλέτας της, κατάφερε να ομορφύνει λίγο το σκηνικό της διαδρομής και να μετριάσει -εν μέρει- την ανία της οδήγησης.

Όπως στα άλλα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, έτσι και στην Καμπέρα, ο τοπικός ομογενειακός πληθυσμός με αγκάλιασε με θέρμη και φρόντισε να μου χαρίσει όμορφες αναμνήσεις από παρουσία μου στην πόλη. Με ξεναγό τον αντιπρόεδρο της τοπικής ελληνικής κοινότητας κ. Πωλ Λεβεντή, έμαθα και γνώρισα ενδιαφέροντα πράγματα και καταστάσεις από την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων της αυστραλιανής πρωτεύουσας.

Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και η λέσχη "HELLENIC CLUB", εκτός από ύψιστα σημεία αναφοράς της τοπικής ελληνικής κοινότητας, αποτελούν παράλληλα κι έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο μεταξύ των 8.000 Ελλήνων της Καμπέρα.
Και φυσικά, η μαύρη ΚΤΜ δεν παρέλειψε να με οδηγήσει στο Παλαιό Κοινοβούλιο, στο μνημείο "Australian Memorial War", στη Νέα Βουλή και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστραλιανής μητρόπολης…

Μπορεί η τελευταία μέρα του ταξιδιού να μην είχε πολλά χιλιόμετρα, μου επιφύλασσε όμως δυνατά συναισθήματα, όμορφες εικόνες και ανεξίτηλες αναμνήσεις. Με την επιστροφή μου στο Σύδνεϋ, έπεφταν οι τίτλοι της ταξιδιωτικής ταινίας δρόμου "Australian tour 2015", αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η παρουσία μου στην ήπειρο της Ωκεανίας είχε τελειώσει.
Το αεροπορικό εισιτήριο Σύδνεϋ-Auckland που κρατούσα στα χέρια, σε λίγες μέρες θα με μετέφερε στους δρόμους της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί, στην σέλα μιας απαστράπτουσας Harley Davidson, θα ξεκινήσω το "New Zealand Tour". Και το ταξίδι στους μακρινούς αντίποδες της γης συνεχίζεται…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Παγκόσμιο ρεκόρ γύρου του κόσμου με μοτοσυκλέτα: Σιωπηρά ακύρωσε προσπάθεια 19 ημερών με Triumph ο Sam Sunderland! - Η Ducati απάντησε με 16 μέρες!

Οι Ryan Kluftinger και Connor Bondlow έκαναν τον γύρο του κόσμου σε 16 ημέρες και 23 ώρες

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/12/2025

Ο Βρετανός αναβάτης Sam Sunderland είχε ανακοινώσει πως θα επιχειρούσε να σπάσει το ρεκόρ ταχύτερου γύρου του κόσμου με μοτοσυκλέτα, καθώς σχεδιάζει να διασχίσει 15 χώρες και πέντε ηπείρους σε 19 ημέρες, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ.

Το ρεκόρ κατείχε το ζεύγος Kevin και Julia Sanders από το 2002, αφού διέσχισαν 31.319 χιλιόμετρα σε 19 ημέρες, 8 ώρες και 25 λεπτά, πάνω στη σέλα μίας BMW 1200 GS.
Ο γνωστός ταξιδευτής Sanders με τον οποίο έχει μιλήσει το MOTO πολλές φορές, είναι επίσης προσωπικός φίλος με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και έχει βρεθεί στην Ελλάδα αρκετές φορές, αποτελώντας σύμβουλο για το ταξίδι αυτό του Sam Sunderland, που με κάθε επισημότητα είχε δημοσιευθεί μήνες πριν την αναχώρησή του, την οποία όμως και τελικά ακύρωσε!

Ο Βρετανός αναβάτης είχε ανακοινώσει πως το ταξίδι του θα ξεκινούσε τον Σεπτέμβριο, όμως αρχές του μήνα ο ίδιος είπε στα κοινωνικά δίκτυα πως η προσπάθεια αυτή θα καθυστερούσε για λίγο, προκειμένου εκείνος και η ομάδα του να προετοιμαστούν καλύτερα και να είναι σίγουροι πως θα σπάσουν το ρεκόρ. Βέβαια, δεν μας είπε πόσο θα καθυστερήσει, αφού μέχρι και σήμερα δεν έχουμε κανένα νέο για το επιχείρημα αυτό.

Το ρεκόρ των 19 ωρών που θα επιχειρούσε ο Sunderland προσμετρά μόνο τον καθαρό χρόνο ταξιδιού και όχι τις πτήσεις που χρειάζεται να πάρει για να διασχίσει τους ωκεανούς.

Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε λένε και αυτό έγινε στην περίπτωση του Sunderland, καθώς μέχρι εκείνος να το αποφασίσει, δύο άλλοι αναβάτες κατάφεραν και έσπασαν το ρεκόρ αυτό, κάνοντας το γύρο του κόσμου σε 16 ημέρες και 23 ώρες. Πρόκειται για τους Ryan Kluftinger (youtuber) και Connor Bondlow, ενώ είχαν μαζί τους και τον σκηνοθέτη Edwin El Bainou που κατέγραφε το εγχείρημα.

Σε αυτό το διάστημα, οι τρεις τους ταξίδεψαν από το Anchorage στο Μαϊάμι, από τη Λισαβόνα στην Κωνσταντινούπολη, από τη Βομβάη στην Καλκούτα, από τη Μπανγκόκ στη Σιγκαπούρη και από το Perth στο Σίδνεϊ. Ο χρόνος τους περιλαμβάνει όλες τις πτήσεις, τις καθυστερήσεις στα σύνορα και τον ύπνο. Το ρολόι ξεκίνησε όταν έφυγαν από το Βανκούβερ και δεν σταμάτησε μέχρι να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους.

Να αναφέρουμε πως οι αναβάτες ταξίδευαν και οι δύο με Ducati Multistrada V4 Rally, ενώ θα βγει και ντοκιμαντέρ με την κατάρριψη του ρεκόρ, με το όνομα “Yalla Habibi”.

Ενδιαφέρον θα έχει επίσης να δούμε την διαδρομή που ακολουθήθηκε, καθότι η πρώτη εικόνα που δίνουν είναι πως δεν περιόρισαν την αεροπορική μεταφορά μόνο εκεί που υπήρχε θάλασσα, μόνο στο απολύτως αναγκαίο, αλλά αντιθέτως άφησαν το Ιράν και τα "Σταν" χωρίς να τα διασχίσουν και αντί της Κίνας, αντί για την άκρη του Ειρηνικού, προτίμησαν την θαλπωρή της Σιγκαπούρης και έπειτα την ασφαλή αγκαλιά της Αυστραλίας. Το τελευταίο είναι μικρό "παράπτωμα", το πρώτο κομμάτι όμως, αν πράγματι το άφησαν και δεν οδήγησαν αλλά πέταξαν από πάνω, βάζει σε αμφισβήτηση τον ισχυρισμό τους για ρεκόρ οδήγησης μοτοσυκλέτας γύρω από τον κόσμο...