Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Με το βλέμμα στη Δύση

14/7/2015

Το τεράστιο δακτυλίδι του φεγγαριού με βρήκε καθισμένο κατάχαμα να πίνω ολομόναχος την μπύρα μου στην παραλία της Darwin. Είχα ήδη περάσει τρεις "γεμάτες" μέρες στην πρωτεύουσα της πολιτείας Northern Territory. Η γνωριμία μου με τον Νικ Χαλκίτη (τον αντιπρόεδρο της τοπικής Ελληνικής Κοινότητας), τα αστικά αξιοθέατα της Darwin και η επίσκεψη σε μια φάρμα κροκοδείλων, αποτέλεσαν τις πιο δυνατές αναμνήσεις που μου χάρισε το μεγαλύτερο αστικό κέντρο του Top End της Αυστραλίας.

Από την επομένη, ξανά στους δρόμους της μοναξιάς και της ανίας με την μαύρη ΚΤΜ… Καινούργιο πεδίο εξερεύνησης η δυτική πλευρά του νησιού –αρχικός προορισμός η πόλη Broome της πολιτείας Western Australia (2.100 χλμ. δυτικά της Darwin). Τουλάχιστον, είχα αφήσει πίσω μου –έστω και προσωρινά– την τρομερή Outback. Ακόμα ένα μπουκάλι μπύρα και ξεκινώ, νωρίς το άλλο πρωί.
Στην πόλη Broome έφτασα τελικά μετά από έξι μέρες πορείας. Είχα πολλά να δω και να κάνω καθοδόν, αρχής γενομένης από το Εθνικό Πάρκο Nitmiluk National Park. Εδώ, οι καταρράκτες Edith Falls και το φαράγγι Katherine Gorge αποτελούν σημεία αναφοράς για το ανεπιτήδευτο κάλλος και την μοναδικότητά τους –η διήμερη στάση στην κοντινή πόλη-ορμητήριο Katherine ήταν επιβεβλημένη.

Ο χωμάτινος οδικός άξονας Gibb River Road ήταν σύμφωνα με τις πληροφορίες των ντόπιων μια αρκετά όμορφη και συναρπαστική διαδρομή μέσα στο ημι-ορεινό τοπίο της βορειοδυτικής Αυστραλίας –δεν μπορούσα να μην την διατρέξω. Ξόδεψα άλλες δυο μέρες καθοδόν για τα περίπου 600 χιλιόμετρα της διαδρομής, άξιζε όμως την ταλαιπωρία του χωματόδρομου.

Και μετά τους καταρράχτες, τα φαράγγια, τις άπειρες υπέργειες τερμιτοφωλιές και τους χωματόδρομους της διαδρομής Darwin-Kathrine-Kununurra-Broome, ο ασφάλτινος άξονας Great Northern Hwy με οδήγησε τελικά στην πόλη Broome, που καθρεπτιζόταν στο ωκεάνιο γαλάζιο της δυτικής αυστραλιανής ακτογραμμής. Εδώ, ο λαμπερός ήλιος, η θάλασσα, τα αιματοβαμμένα δειλινά, οι κατάμεστες παραλίες και ο υδράργυρος των 30ο C υπόσχονταν να μου χαρίσουν τις πολύτιμες στιγμές χαλάρωσης και "αποφόρτισης" που τόσο είχα ανάγκη…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal

SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…

Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”