Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Μια ασήμαντη κουκίδα…

6/7/2015

… Αυτό ακριβώς ήμουν –και αισθανόμουν– καθώς οδηγούσα εκείνο το απόγευμα την μαύρη ΚΤΜ 1050 μέσα στην επίπεδη απεραντοσύνη της Outback –προορισμός μου η πόλη Coober Pedy της νοτιοκεντρικής Αυστραλίας. Έχοντας αφήσει πίσω μου την παραθαλάσσια πόλη Port Augusta, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κυλούσαν πλέον πάνω στον Stuart Highway, τον οδικό άξονα της αυστραλιανής ερήμου που διασχίζει κάθετα την χώρα.
Για τα επόμενα 2.700 χιλιόμετρα θα οδηγούσα συντροφιά με τον δρόμο που χαράχτηκε πάνω στην πρωτότυπη διαδρομή του Άγγλου εξερευνητή John McDouall Stuart, του πρώτου λευκού που διέσχισε επιτυχώς την αυστραλιανή ήπειρο από το νότο προς το βορρά (1862) και ο οποίος εξερεύνησε ταυτόχρονα την Κεντρική Αυστραλία.


Αυτό που με φόβιζε όμως περισσότερο στο μοναχικό ταξίδι της Outback δεν ήταν η αφόρητη μοναξιά και η σιωπή, αλλά τα πτώματα των καγκουρό που αντίκριζα στις άκρες του δρόμου. Τα μακάβρια απομεινάρια της μοιραίας συνάντησης των συμπαθητικών ζώων με κάποιο τροχοφόρο, μοιραία έφεραν στο νου μου τις συμβουλές των ντόπιων: μην οδηγάς στην Outback μετά τη δύση του ήλιου, είναι η ώρα που τα ζώα βγαίνουν για βοσκή και κινδυνεύεις να χτυπήσεις κανένα από αυτά.


Έτσι, τηρώντας κατά γράμμα τις νουθεσίες τους, έφτασα στην πόλη Coober Pedy (530 χλμ. βόρεια της Port Augusta) λίγο πριν ο ήλιος ακουμπήσει στην γη. Η ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει την Coober Pedy είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της πόλης βρίσκεται κάτω από το έδαφος της γης. Οι οπαλορύχοι που δουλεύουν εδώ από το 1915, προκειμένου να προφυλαχτούν από τις ακραίες θερμοκρασίες, έχουν λαξεύσει στα σωθικά της γης σπίτια, εκκλησίες, ξενοδοχεία, αλλά και καταστήματα. Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχουν εδώ Έλληνες. Περίπου 80-100 ομογενείς βρίσκονται εδώ, οι περισσότεροι συνταξιούχοι οπαλορύχοι, που επέλεξαν να παραμείνουν στον τόπο που έσκαψαν για τουλάχιστον 30 χρόνια…


Και μετά την Cooper Pedy, σειρά στην ταξιδιωτική ατζέντα μου είχε ο ιερός μονολιθικός βράχος των Αβοριγίνων Uluru–Ayers Rock. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα όρια του Εθνικού Πάρκου Uluru–Kata Tjuta National Park και θαύμασα τον κοκκινωπό μονολιθικό βράχο (τον μεγαλύτερο του πλανήτη), πληροφορήθηκα για το τοπικό οικοσύστημα και ενημερώθηκα διεξοδικά για τον πολιτισμό των ιθαγενών Αβοριγίνων, των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

 

 

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 7ο - Από την Αλάσκα προς τον Καναδά [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 στον δρόμο της επιστροφής
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

21/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης οδηγεί το SYM ADXTG 400 πίσω, από την Αλάσκα προς τον Καναδά. Με στάσεις στη Fairbanks και την παραμυθένια North Pole, η διαδρομή συνεχίζεται στον εντυπωσιακό Top of the World Highway, οδηγώντας στην ιστορική Dawson City, όπου και εκεί αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες υπάρχουν παντού.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την έκτη του ανταπόκριση:

"Καλά είχα φτάσει στη βόρεια εσχατιά της Αμερικής, τώρα όμως έπρεπε να γυρίσω και πίσω – αρχικά στη Fairbanks και μετά στον Καναδά. Η επιστροφή στη Fairbanks έγινε ξανά μέσω του Dalton Highway, ενώ στο διήμερο που παρέμεινα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αλάσκας, είχα πολλά να κάνω: έπλυνα το καταβρώμικο SYM ADXTG 400, του άλλαξα λάδια (είχε πιάσει συνολικά τα 9.500 χλμ.), αγόρασα τα απαραίτητα αναμνηστικά και απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα στην αδιάφορη Fairbanks, που κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και φιλοξενεί 32.400 κατοίκους…

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

Αντίθετα, στην κοντινή κωμόπολη North Pole ενθουσιάστηκα από την επίσκεψή μου στο σπίτι του Αι-Βασίλη (Santa Claus House). Εδώ μπορεί κανείς – όλο τον χρόνο – να αγοράσει χριστουγεννιάτικα στολίδια, αλλά και να γράψει ένα γράμμα στον Αϊ-Βασίλη! Πρόκειται για έναν καθαρά τουριστικό προορισμό για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά, παρόμοιο με το σπίτι του Αι-Βασίλη στο Rovaniemi της Φινλανδίας…

Για την απόδραση από την Αλάσκα, το SYM ADXTG 400 ακολούθησε τη διαδρομή Fairbanks–Tok–Chicken–Dawson City (622 χλμ.). Αμέσως μετά την είσοδό μου στον Καναδά (και μέχρι την πόλη Dawson City) οδήγησα πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Top of the World Highway (106 χλμ.), ο οποίος δικαίωσε απόλυτα την ονομασία του, καθώς "ακροβατούσε" ανάμεσα στις γυμνές βουνοκορφές και στα μολυβένια σύννεφα…

Με ένα μικρό ferry διέσχισα τον ποταμό Yukon και έβαλα ρόδα στην ατμοσφαιρική Dawson City, που διατηρούσε το ύφος και την προσωπικότητα της εποχής (τέλη του 19ου αιώνα) των ονειροπόλων χρυσοθήρων και των άπληστων τυχοδιωκτών. Και μπορεί να μην συνάντησα εδώ τον Σκρουτζ Μακ Ντακ για να ψάξουμε μαζί στα νερά του ποταμού Klondike για χρυσό, βρήκα όμως έκπληκτος δυο καταστήματα εστίασης Ελλήνων ομογενών (Pan of Gold Pub N’ Grub, The Drunken Goat)! Τελικά, όποια πέτρα και αν σηκώσεις, Έλληνα θα βρεις από κάτω…"

Δείτε τις φωτογραφίες από αυτή την ανταπόκριση του Μητσάκη στη συλλογή που ακολουθεί.