Biaggi και Voxan στοχεύουν σε ρεκόρ ταχύτητας!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/7/2020

Ο Biaggi, οι αγώνες και η ταχύτητα, είναι έννοιες συνυφασμένες και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική η μοίρα ενός παιδιού που μεγάλωσε μέσα σε πίστες, όπως το Mugello. Τώρα όμως ετοιμάζεται για ένα διαφορετικό ρεκόρ, που τον βγάζει έξω από την "ζώνη ασφάλειας" που έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, ο Biaggi συνεργάζεται με την γαλλική Voxan, η οποία κατασκευάζει πλέον ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, προκειμένου να καταρρίψουν το ρεκόρ ταχύτητας με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα.

Ο στόχος είναι να ξεπεράσουν τα 320km/h, γι' αυτό και η Voxan κατασκεύασε μια μοτοσυκλέτα με εντυπωσιακές επιδόσεις για τον Ιταλό, ακόμη και για τα δεδομένα των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών. Το πλαίσιο είναι ατσάλινο σωληνωτό, αλλά πέρα από αυτό, το ηλεκτρικό της Voxan έχει επιστρατεύσει ένα σκασμό τεχνολογικές καινοτομίες τόσο για το πλαίσιο όσο και για τον κινητήρα.

Το μπροστινό hub steering είναι ένα μονόμπρατσο ψαλίδι με δύο στελέχη, όπως μονόμπρατσο είναι και το κανονικό ψαλίδι της μοτοσυκλέτας. Δεν διαθέτει μπροστινό φρένο, καθώς το Voxan θα έχει αρκετά χιλιόμετρα μπροστά του για να επιβραδύνει στα salt flats της Βολιβίας, αλλά παρόλα αυτά υπάρχει φρένο πίσω, ενώ ο Biaggi θα έχει την δυνατότητα να ρυθμίσει και το φρένο του κινητήρα χειροκίνητα, μέσω ενός μικρού λεβιέ.

Μια ακόμη καινοτομία του συγκεκριμένου streamliner, είναι η χρήση ξηρού πάγου για την ψύξη των ηλεκτρονικών συστημάτων. Ο ξηρός πάγος θα ψύχει το νερό που θα διοχετεύεται μέσω της αντλίας περιφερειακά του κινητήρα, ώστε να διατηρεί πάντα την βέλτιστη θερμοκρασία. Χάρη σ' αυτήν την ιδιότητα του ξηρού πάγου και των μπαταριών ιόντων λιθίου 15kWh που ζυγίζουν 140 κιλά, το Voxan αποδίδει 367 ίππους και 99 (!) χιλιογραμμόμετρα ροπής.

Μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να πετύχει τέτοιες επιδόσεις και με τόση πολλή δύναμη, θα περίμενε κανείς πως θα διέθετε σούπερ μαλακά ελαστικά φτιαγμένα από… δάκρυα μονόκερου και βιμπράνιο! Αντιθέτως όμως, η μοτοσυκλέτα θα προσπαθήσει να σπάσει το ρεκόρ φορώντας τα Michelin Pilot RS, τα οποία έχουν δείκτη ταχύτητας μέχρι τα 347km/h.

Μετά απ' αυτό, πολύ θα θέλαμε να δούμε μια κόντρα ανάμεσα στον Biaggi με το ηλεκτρικό Voxan και τον Guy Martin πάνω στο Hayabusa Με τον υπερσυμπιεστή…

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”