BMW GS Trophy 2020: Πρωταθλήτρια η ομάδα της Νότιας Αφρικής!

Ολοκληρώθηκε μετά από 2.500km γεμάτα δράση και διασκέδαση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/2/2020

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και μετά από οκτώ ημέρες ατελείωτης οδήγησης και προκλήσεων, ολοκληρώθηκε με επιτυχία το φετινό  BMW GS Trophy – ένας θεσμός που έχει δημιουργήσει και πραγματοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια ο γερμανικός κολοσσός. Από τις 22 ομάδες που συμμετείχαν νικήτρια στέφθηκε η ομάδα της Νότιας Αφρικής, που τόσο το 2016 στη Ταϊλάνδη όσο και το 2018 στη Μογγολία είχε κερδίσει το τρόπαιο. Ήταν μια νίκη που κρίθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς η ομάδα της Γαλλίας ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική καταφέρνοντας τελικά να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση την όγδοη μέρα.

Την έβδομη μέρα οι αναβάτες θα έπρεπε να διασχίσουν μια διαδρομή μήκους 375 χιλιομέτρων με αφετηρία τη λίμνη Tekapo και τερματισμό τη λίμνη Wakana που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Aspiring. Οι συμμετέχοντες παράλληλα είχαν να λάβουν μέρος σε δυο προκλήσεις.

Μέχρι να φτάσουν στο όρος Aspiring το καραβάνι έπρεπε να διασχίσει πολλά δύσβατα μονοπάτια, ποτάμια και χωματόδρομους. Η περιοχή είναι γνωστή επειδή εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά απ’ τα γυρίσματα της τριλογίας του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα οι Μαορί έσκαβαν για χρόνια δημιουργώντας πολλά ορυχεία, με στόχο την εξόρυξη πολύτιμων πετραδιών και χρυσού. Η πρώτη δοκιμασία, το Akrapovic Challenge”, περίμενε τους αναβάτες μόλις 30 χιλιόμετρα μετά την αφετηρία και δεν είχε να κάνει με την εξάτμιση των F850GS, αλλά ήταν ένας δύσκολος και τεχνικός αγώνας. Η γεμάτη χαλίκια και πέτρες διαδρομή που έπρεπε να ολοκληρώσουν όλοι οι αναβάτες ήταν στην όχθη της λίμνης Wakana, με μεγάλη κλίση, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες να πέσουν. Εκεί αναμετρήθηκαν οι ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Γαλλίας και το οποιοδήποτε λάθος μετρούσε διπλά, με τόσο μικρή διαφορά που τους χώριζε.

Έπειτα το καραβάνι συνέχισε την πορεία του μέσα προς τη δύση με κατεύθυνση της νοτιότερες Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, όπου σε αυτές περιλαμβάνεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, το Cook, με την υψηλότερη κορυφή του να φτάνει τις 3.724μ. Οι ομάδες πέρασαν από πολλές πεδιάδες, μονοπάτια και χαμηλότερες κορφές, καθώς και μέσα από μικρές πόλεις όπως το Naseby και το Wadderburn που φημίζονται για τους μεταλλωρύχους τους. Το απόγευμα πλέον οι μοτοσυκλέτες και αναβάτες έφτασαν στο φαράγγι Thompson, εκεί όπου τους περίμενε το Gate clutch Start”.

Η δεύτερη πρόκληση της ημέρας ήθελε τους αναβάτες να βάζουν μπροστά του κινητήρες των μοτοσυκλετών τους χωρίς τη χρήση της μίζας, αλλά σπρώχνοντάς τες και αφήνοντας απότομα το συμπλέκτη την ώρα που τις καβαλούσαν. Νικητής θα ήταν αυτός που θα έβαζε μπροστά τη μοτοσυκλέτα του και θα την ακινητοποιούσε διανύοντας τη μικρότερη δυνατή απόσταση. Η ομάδα της Ρωσίας στέφθηκε νικήτρια ολοκληρώνοντας την πρόκληση σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα – φαίνεται πως οι σχεδόν πολικές θερμοκρασίες της Ρωσίας έχει κάνει τους Ρώσους master στο να βάζουν μπροστά τις μοτοσυκλέτες τους χωρίς τη μίζα.

Η τελευταία μέρα ήταν και η καλύτερη με τους αναβάτες να ξεκινούν απ’ τη Wakana με προορισμό τη κορυφή του βουνού Coronet, όπου φημίζεται για το χιονοδρομικό του κέντρο. Η διαδρομή αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση, καθώς διέσχισαν πάνω από 24 ποταμούς και πολλά τεχνικά και δύσκολα μονοπάτια, μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό. Πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες είδαν τις μοτοσυκλέτες τους να βυθίζονται και να γίνονται μούσκεμα στην προσπάθειά τους να περάσουν απ’ τη μια όχθη στην άλλη του ποταμού Arrow, που έφτανε σε βάθος μέχρι και το ένα μέτρο.

Η πρώτη πρόκληση που αντιμετώπισαν ήταν το Jerrycan Challenge”. Σε αυτή τη δοκιμασία ο ένας απ’ τα τρία μέλη της ομάδας καθόταν στη θέση του συνεπιβάτη, έχοντας στα χέρια του δύο άδεια μεγάλα δοχεία για νερό. Ο αναβάτης έπρεπε με ασφάλεια να διασχίσει ένα τεχνικό μονοπάτι δίπλα από ένα ρυάκι και μόλις έφταναν στο τέρμα του θα συναντούσαν το τρίτο μέλος της ομάδας. Εκεί, ο συνεπιβάτης με τον τρίτο έπρεπε να γεμίσουν τα δοχεία με νερό όσο ο αναβάτης ξεκουραζόταν για να ξανακάνει την ίδια διαδρομή – αυτή τη φορά με περισσότερο βάρος απ’ τα γεμάτα δοχεία με νερό- και να τερματίσει σημειώνοντας το ταχύτερο χρόνο.

Η τελευταία δοκιμασία, το Final parcour”, πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του Coronet, χαρίζοντας στο καραβάνι μια καθηλωτική θέα απ’ τη πεδιάδα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν και η λίμνη Wakatipu. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή με κώνους και διάφορα εμπόδια, την οποία οι αναβάτες θα έπρεπε να την ολοκληρώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να σβήσει η μοτοσυκλέτα τους και χωρίς να πέσουν. Ακόμη, η δοκιμασία έδινε διπλούς βαθμούς και με τις ομάδες να έχουν μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους, η ένταση κορυφώθηκε. Ωστόσο, η εμπειρία των αναβατών της Νότιας Αφρικής απ’ τις προηγούμενες επιτυχίες τους, τους βοήθησε στο να ξαναστεφθούν νικητές για άλλη μια φορά.

“Στο ξεκίνημα της ημέρας μας χώριζαν μόλις πέντε βαθμοί απ’ τη δεύτερη ομάδα και ήμασταν πολύ στρεσαρισμένοι και νευρικοί. Υπεραναλύαμε τα πάντα! Για αυτό και αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα στο Jerrycan αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ο Brandon Grimsted της ομάδας της Νότιας Αφρικής συνέχισε λέγοντας: “Το Final parcour ήταν μια απ’ τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που έχω λάβει μέρος ποτέ. Αλλά ήταν υπέροχη και καταφέραμε να σημειώσουμε τον ταχύτερο χρόνο χωρίς λάθη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε το τρίτο BMW GS Trophy!”

Τελική κατάταξη:

1 South Africa 394

2 France 382

3 Italy 380

4 Netherlands 375

5 South Korea 361

6 Latin America 355

7 Brazil 335

8 Russia 316

9 Mexico 295

10 Argentina 278

11 Middle East 268

12 Australia 264

13 USA 254

14 Nordic 246

15 UK 238

16 Thailand 222

17 Japan 218

18 Malaysia 208

19 India 200

20 Int. Female Team I 169

21 North Africa 146

22 Int. Female Team II 118

 

Ετικέτες

TVS: Κράνος με HUD επαυξημένης πραγματικότητας (AR) παρουσίασαν οι Ινδοί

Σε συνεργασία με την ελβετική Aegis Rider - Τοποθέτηση των πληροφοριών εκεί που θέλει ο αναβάτης
AR Helmet TVS Aegis Rider
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/12/2025

Με πέντε χρόνια εξέλιξης ήδη στην "πλάτη" του, το προηγμένο κράνος της TVS φιλοδοξεί να κάνει το επόμενο βήμα στην επαυξημένη πραγματικότητα για τους μοτοσυκλετιστές.

Για περισσότερο από μια δεκαετία ακούμε υποσχέσεις για heads-up display (HUD) κράνη, με ελάχιστα να έχουν φτάσει στην αγορά, αν και πρόσφατα η SHOEI, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου μπήκε στο παιχνίδι με την smart έκδοση του GT-Air 3. Τώρα η TVS, η ινδική εταιρεία που βρίσκεται πίσω από την αναγέννηση της Norton, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα.

Η TVS συνεργάζεται με την ελβετική εταιρεία Aegis Rider και αξιοποιεί τεχνολογίες της Qualcomm (γνωστή για την σειρά επεξεργαστών Snapdragon που εξοπλίζει πληθώρα smartphone και άλλων συσκευών) για να δημιουργήσει το AR κράνος της, το οποίο λειτουργεί ουσιαστικά σαν smartphone, χωρίς να χρειαστεί να πάρεις το βλέμμα από τον δρόμο.

TVS AR

Το ενσωματωμένο σύστημα του κράνους εμφανίζει στους αναβάτες πλήθος πληροφοριών που σχετίζονται με τη μοτοσυκλέτα και την οδήγηση (όπως ταχύτητα, στροφές, σχέση κιβωτίου, στάθμη καυσίμου και φλας), την πλοήγηση, τις τηλεφωνικές κλήσεις και τα μηνύματα.

Το κράνος φέρει πέρα από τα στοιχεία οπτικών βοηθημάτων και ενσωματωμένα ηχεία, δίνοντας στον αναβάτη την δυνατότητα να λαμβάνει και ακουστικές ειδοποιήσεις αλλά και να ακούει μουσική. Πέρα από τις οπτικοακουστικές ειδοποιήσεις, το κράνος διαθέτει και ενσωματωμένες καταγραφικές κάμερες τόσο εμπρός, όσο και πίσω. Όλες οι επιλογές και ρυθμίσεις ελέγχονται από την σχετική smartphone εφαρμογή.

TVS AR

Η μεγαλύτερη ίσως καινοτομία που εισάγει η εταιρεία είναι το σύστημα επιλογής, τοποθέτησης και αγκύρωσης πληροφοριών στον χώρο δίνοντας την επιλογή στον αναβάτη να τοποθετήσει αυτός τις πληροφορίες εκεί που θέλει αλλά και να επιλέξει ποιες πληροφορίες θέλει να βλέπει χωρίς να πάρει το βλέμμα του από τον δρόμο και να κοιτάξει την οθόνη της μοτοσυκλέτας του ή το κινητό του.

Χωρίς να έχουν ανακοινωθεί ακόμα επίσημα η λεπτομέρειες γύρω από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για μπαταρία που διαρκεί περίπου τέσσερις ώρες, χρόνος όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακός, που θα μπορούσε όμως να καλύψει την καθημερινή χρήση, ενώ δεν γίνεται προς το παρόν λόγος για τη δυνατότητα σύνδεσής του με θύρα USB ώστε να παραμένει το σύστημα σε λειτουργία χωρίς να ξοδεύεται η ενέργεια της μπαταρίας. Από πλευράς ασφάλειας το κράνος αναμένεται να πιστοποιείται σύμφωνα με τις προδιαγραφές ECE 22.06 και DOT.

Αυτό που δεν είναι ακόμα γνωστό είναι η ημερομηνία κυκλοφορίας του και σημαντικές πληροφορίες όπως το βάρος του κράνους και το κόστος απόκτησης του.