BMW VISION NEXT 100: Όλα καλά θα πάνε…

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/10/2016

Η BMW παρουσίασε την αντίληψή της για το μέλλον της αυτοκίνησης και παράλληλα ενσωμάτωσε μία «αυτό-ισορροπούμενη» / διασυνδεδεμένη μοτοσυκλέτα, που καταργεί το κράνος, θέτοντας ερωτήματα για τα επόμενα εκατό χρόνια...

Πρέπει με το ζόρι τώρα να μιλήσουμε για το μέλλον. Κάθε φορά που μία εταιρία βγάζει ένα φουτουριστικό σχέδιο, μακριά από κάθε έννοια πραγματικότητας, εμείς θα πρέπει να ξεκινάμε από την αρχή την ίδια κουβέντα που έχει πάντα και την ίδια κατάληξη. Ότι κάθε πέρσι ήταν και καλύτερα, ότι το μέλλον της μοτοσυκλέτας είναι ένα δυστοπικό συνονθύλευμα από ηλεκτρονικά βοηθήματα, πολύ μακριά από αυτό που ξέρουμε τώρα και πως η βασική μοναδικότητα που μας προσφέρει η μοτοσυκλέτα –η αίσθηση ελευθερίας- θα χαθεί για πάντα.

Στην πράξη έτσι παίζουμε το παιχνίδι της εταιρίας που παρουσιάζει το σχέδιο, απλά για να γίνει ντόρος γύρω από το όνομά της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για την BMW και πρέπει να αναφερθούμε στο φουτουριστικό σχέδιο, από την στιγμή που βλέπουμε από εχθές, να έχει φουντώσει και πάλι η συζήτηση για το μέλλον της μοτοσυκλέτας,  γύρω από το νέο σχέδιο.

Η «Tron-like» μοτοσυκλέτα της BMW, κρύβει μέσα στους τροχούς της τα γυροσκόπια που την κρατούν σε ισορροπία και έχει ένα πλαίσιο που κάμπτεται αντίστοιχα με την ταχύτητά της, για να μπορεί να στρίβει. Επειδή την ισορροπία της αναλαμβάνουν τα γυροσκόπια στους τροχούς με την μεταβαλλόμενη αυλάκωση του εύκαμπτου εξωτερικού κελύφους, το VISION NEXT 100 δεν χρειάζεται κράνος για να το οδηγήσεις, αφού θεωρητικά δεν μπορεί να πέσει. Επίσης θεωρικά δεν μπορεί να τρακάρει με άλλα οχήματα, καθώς είναι διασυνδεδεμένο μαζί τους για αποφυγή ατυχημάτων… Από αυτά και μόνο, κάθε έννοια της οδήγησης μοτοσυκλέτας όπως την ξέρουμε παύει να ισχύει σε μία τέτοια υλοποίηση και η εμπειρία της βόλτας μαζί της, θα είναι σίγουρα κάτι πολύ διαφορετικό – αν υπάρξει ποτέ τέτοια περίπτωση. Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να απαντήσει πώς είναι να οδηγείς κάτι τέτοιο, ούτε η ίδια η BMW, από την στιγμή που αυτό που βλέπουμε δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μη λειτουργικό μοντέλο. Πρακτικά πρόκειται για μία έκθεση ιδεών, μ’ ένα σεβαστό κόστος εργατοωρών σε ακριβοπληρωμένους σχεδιαστές, και άμεσο όφελος τον ντόρο γύρω από το όνομα της BMW…

Έχοντας επισκεφτεί τους χώρους της BMW Motorrad, σε διάφορες χρονικές περιόδους με ποιο πρόσφατη την περίοδο που μόλις είχαν μετακομίσει στις εγκαταστάσεις της F1 – έχουμε δει και από κοντά, τον τρόπο λειτουργίας ενός από τα πιο εντατικά εργαζόμενα σχεδιαστικά τμήματα. Κάθε τι που αναλαμβάνουν, είτε πρόκειται για νέο μοντέλο, είτε για την ανανέωση ενός υπάρχοντος, προέρχεται από μία ομάδα ανθρώπων όπου το εμπορικό τμήμα έχει βαρύτητα λόγου. Από εκεί και πέρα υπάρχουν στο χρονοδιάγραμμα εργασιών αρκετά περιθώρια για να εργαστούν σε εκθέσεις ιδεών, όπως το Next 100. Αυτό στην BMW είναι πολύ πιο προγραμματισμένο και τοποθετημένο σε ράγες, απ’ ότι σε άλλες εταιρίες… Για παράδειγμα ο εκκεντρικός διευθυντής του σχεδιαστικού τμήματος της Yamaha, πραγματοποιεί τέτοιου είδους σχέδια κατά βούληση –δική του- και όχι βάση εταιρικού σχεδιασμού. Έχει κι αυτή η τακτική τα δικά της προτερήματα, ενώ μία πιο «υβριδική» κατάσταση επικρατεί στην Honda. Στην BMW όμως ο εταιρικός προγραμματισμός έχει συμπεριλάβει στο χρονοδιάγραμμα τέτοιες «ασκήσεις» και μάλιστα έχει δώσει κατεύθυνση.

Η BMW παραμένει πρωτίστως μία εταιρία που κατασκευάζει αυτοκίνητα, και σε πολλές περιπτώσεις οι κινήσεις της BMW Motorrad είναι απόρροια μίας πολιτικής που έχει μάθει να εκφράζει το όραμα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το VISION NEXT 100 είναι αυτό ακριβώς: Ανάμεσα στα φουτουριστικά αυτοκίνητα που σχεδίασαν για αντίστοιχη έκθεση στο Los Angeles, παρουσίασαν και μία πρόταση στους δύο τροχούς καθώς αυτό αποτελεί κομμάτι της εικόνας της εταιρίας. Δεν σημαίνει ότι αυτό που βλέπουμε, είναι πράγματι το μέλλον της μοτοσυκλέτας για τους Γερμανούς, αφού όπως είπαμε αυτό καθορίζεται από μία ομάδα που βαρυσήμαντο ρόλο έχει το εμπορικό κομμάτι. Ωστόσο ο προβληματισμός που εκφράζεται για το μέλλον της μοτοσυκλέτας, ανάμεσα σε αυτοκίνητα που διασυνδεδεμένα κινούνται αυτόνομα, πράγμα τωρινό και όχι μακρινό, είναι απόλυτα βάσιμος και τον ενστερνιζόμαστε στο έπακρο. Μιλώντας με τον άνθρωπο που αυτή την στιγμή φτιάχνει το Motobot για την Yamaha, το πρώτο ρομπότ που θα μπορεί να οδηγήσει μοτοσυκλέτα ακριβώς όπως και ο άνθρωπος, είχα θέσει τον ίδιο προβληματισμό: Στο κοντινό μέλλον η μοτοσυκλέτα θα βρεθεί πολύ πιο πίσω από την πρόοδο στα αυτοκίνητα, που ήδη έχουν θέσει τις βάσεις για την μεταξύ τους επικοινωνία, κερδίζοντας έναν βαθμό ανεξαρτησίας. Ανάμεσά τους οι μοτοσυκλέτες και κυρίως η διήθηση που μας ενδιαφέρει εδώ στην Ελλάδα, θα είναι στο τέλος ο μόνος αστάθμητος παράγοντας. Μήπως λοιπόν τέτοιες υλοποιήσεις, όπως το Motobot ή το Vision 100 θα δώσουν μία κάποια (κακή για εμάς) λύση; Ιάπωνες και Γερμανοί σχεδιαστές βρίσκουν εδώ ένα κοινό παρονομαστή, ότι ακόμα κι αν οδηγηθούμε εκεί, αυτό δεν θα γίνει στις μέρες που μας αναλογούν οδηγώντας... Πρόκειται για τους ανθρώπους που καθορίζουν τις εξελίξεις, για αυτούς που φτιάχνουν το μέλλον, κι όμως δεν βλέπουν ότι οι μοτοσυκλέτες θα πάψουν να είναι κάτι άλλο από αυτό που ξέρουμε τώρα, τουλάχιστον για πολύ καιρό ακόμα. Με αυτό ως δεδομένο ας αντιμετωπίζουμε σχέδια όπως το Vision 100 με πιο ελαφριά καρδιά, και όχι ως απόλυτες εκφράσεις ενός δυστοπικού μέλλοντος για τις μοτοσυκλέτες. Άλλωστε πάντα υπάρχει και κάτι το θετικό, θα θέλαμε για παράδειγμα να δούμε ακόμα και σήμερα τροχούς που μεταλλάσσουν το πέλμα που έρχεται σε επαφή με τον δρόμο και από εξαιρετική πρόσφυση στο χώμα, σου δίνουν την δυνατότητα να πλαγιάσεις στην άσφαλτο. Με την σημερινή πρόοδο των μεγάλων μοτοσυκλετών παντός δρόμου, τα ελαστικά είναι πλέον τα μόνα που δεν μπορείς να προσαρμόσεις –σε βαθμό απόλυτο- με το πάτημα ενός κουμπιού…

Εκτός από τους τροχούς, αυτή την στιγμή θα ήταν όμορφο να είχαμε και τα γυαλιά του Vision Next 100, που ενσωματώνουν ένα HUD (οθόνη προβολής) προβάλλοντας πληροφορίες για την οδήγηση. Με εμφάνιση εμπνευσμένη από την ονειρική BMW R32 του 1923, το Vision Next 100 είναι μία άσκηση σχεδιασμού, απέναντι σε προβληματισμούς που εμείς ως μοτοσυκλετιστές, πιθανότατα δεν θα προλάβουμε να έχουμε…

Andeli Mototouring - Διοργάνωση ταξιδιωτικού στα Δυτικά Βαλκάνια

8 ημέρες, 6 χώρες και πάνω από 2.300 χιλιόμετρα
ANDELI
Από τον

Παύλο Καρατζά

16/6/2025

Η εταιρία Andeli Mototouring διοργανώνει οδοιπορικό στα Δυτικά Βαλκάνια 26 Ιουλίου με 2 Αυγούστου. Τα κύρια σημεία επίσκεψης θα είναι Βελιγράδι, Νις, Νόβισαντ, Σαράγεβο, Μόκρα Γκόρα, Βίσεγκραντ και Πίβα. Το σύνολο των χιλιομέτρων αυτού του μοναδικού οδοιπορικού θα είναι 2.300 χιλιόμετρα.

Ακολουθεί το δελτίο τύπου της εταιρείας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ANDELI

Φύγαμε για Δυτικά Βαλκάνια!

Τo νέο Road-trip “Δυτικά Βαλκάνια” της Andeli θα μας ταξιδέψει μέσα από μοναδικές διαδρομές σε πέντε διαφορετικές χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου!

Από τον Ιούλιο μέχρι και το Νοέμβριο, η ομάδα της ANDELI σας οδηγεί από Casablanca μέχρι Goreme και από Bolzano μέχρι Tataouine! Οργανωμένα ταξίδια για κάθε «γούστο»: Ορεινά περάσματα στις Ιταλικές Άλπεις, φιδίσιοι δρόμοι μέσα σε παρθένα δάση στα Βαλκάνια, διαδρομές με τη Σαχάρα να σε κυκλώνει στο Μαρόκο, ιστορικά μνημεία αιώνων στην Καππαδοκία, αρώματα στην Τυνησία, τοπική κουζίνα και φιλόξενοι άνθρωποι σε κάθε μέρος που επισκεπτόμαστε.

Δυτικά Βαλκάνια, 26 Ιουλίου – 2 Αυγούστου

Διασχίζοντας με μοτοσυκλέτα τα Βαλκάνια αισθάνεσαι το κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής μέσα από μαγικά μέρη που σε εντυπωσιάζουν σε κάθε στροφή. Κλασσική ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα αλλά και ανέγγιχτα φυσικά τοπία. Χωριά γεμάτα παράδοση και παντού σε τυλίγει το «άρωμα» των Βαλκανίων. Η Σερβία, μια χώρα με παραδοσιακά ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα, η Βοσνία Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια και η γειτονική μας Αλβανία, ξεδιπλώνουν σε αυτό το ταξίδι το τεράστιο ιστορικό, πολιτιστικό και μοτοσυκλετιστικό ενδιαφέρον που έχουν. Μοιάζει με κρυμμένο θησαυρό που περιμένει να τον ανακαλύψουμε, κάτι που θα κάνουμε μέσα από τα 2.300Km που θα καλύψουμε!

Τα Κύρια σημεία επίσκεψης

Βελιγράδι: Η πρωτεύουσα της Σερβίας βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σάβου και Δούναβη, με τις γέφυρες να δεσπόζουν και να συνθέτουν, ειδικά το βράδυ που είναι φωτισμένες, ένα μαγικό τοπίο. Καταπράσινο και φιλόξενο και, χάρη στη γεωγραφική του θέση, σταυροδρόμι ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, στο Βελιγράδι μπορεί να δει κανείς από την πρώτη στιγμή έντονα τα σημάδια όλων των κατακτητών που πέρασαν. Όπως για παράδειγμα των Οθωμανών, τον κομμουνιστικό αντίκτυπο, κατάλοιπο από τα χρόνια της Γιουγκοσλαβίας και του Τίτο και την αίγλη της παλιάς, ατμοσφαιρικής Ευρώπης.

Νις: Μια πόλη με τεράστια ιστορική σημασία, καθώς στο παρελθόν εκεί υπήρχε η αρχαία πόλη Ναϊσσός, η οποία υπήρξε γενέτειρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του Κωνστάντιου Γ΄. Ένας προορισμός ιδανικός για όσους θέλουν να νιώσουν το νότιο ταμπεραμέντο των Βαλκανίων.

Νόβισαντ: Πρωτεύουσα της Βοϊβοντίνας και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, το Νόβι Σαντ είναι χτισμένο στις όχθες του Δούναβη και ιδρύθηκε για να εξυπηρετεί ως ενδιάμεση στάση τις εμπορικές συναλλαγές. Ανέκαθεν αποτελούσε κέντρο πολιτισμού και γραμμάτων, στοιχείο που του χάρισε την ονομασία «Αθήνα της Σερβίας». Η κεντροευρωπαϊκή του ατμόσφαιρα και ο πολυεθνικός χαρακτήρας των κατοίκων του (κυρίως Σέρβοι και Ούγγροι, αλλά και Κροάτες, Σλοβάκοι, Εβραίοι) έχουν αφήσει ποικιλία πολιτισμικών αξιοθέατων και χώρων προσευχής.

Σαράγεβο: Είναι το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό κέντρο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, ξεχωριστό κέντρο πολιτισμών στα Βαλκάνια. Λόγω της μακράς και πλούσιας ιστορίας του και της θρησκευτικής και πολιτιστικής ποικιλομορφίας, το Σαράγεβο αποκαλείται συχνά «Ιερουσαλήμ της Ευρώπης» ή «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων». Είναι η μόνη μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη που διαθέτει τζαμί, καθολική εκκλησία, ορθόδοξη εκκλησία και συναγωγή στην ίδια γειτονιά.

Μόκρα Γκόρα: Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα τουριστικά χωριά του κόσμου. Έγινε γνωστό παγκοσμίως χάρη στο Drvengrad, το παραδοσιακό χωριό που έχτισε ο σκηνοθέτης Εμίρ Κουστουρίτσα.

Βίσεγκραντ: Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Drina και Rzav. H ονομασία του είναι σλαβικό τοπωνύμιο και σημαίνει άνω πόλη / κάστρο / φρούριο. Η πόλη είναι γνωστή λόγω του Ίβο Άντριτς, κατόχου βραβείου Νόμπελ. Δίπλα στο Βίσεγκραντ βρίσκεται το Μοναστήρι Μπόντρουν και μέσα στην πόλη, ένα διαμάντι που αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά της ΟΥΝΕΣΚΟ, η γέφυρα Ντρίνα, που χτίστηκε το 1577 από τον Βεζύρη Μεχμέτ Πασά Σοκόλοβιτς.

Πίβα: Ποταμός του Μαυροβουνίου που μαζί με τον ποταμό Τάρα ενώνονται και δημιουργούν τον Δρίνο. Έχει 120 χιλιόμετρα μήκος και στο βουνό Πίβα σχηματίζει βαθύ φαράγγι. Το φαράγγι είναι 33 χιλιόμετρα μήκος μέχρι και 1.200 μέτρα βάθος και το ποτάμι έχει μεγάλη ορμή που χρησιμοποιείται για τον υδροηλεκτρικό σταθμό Πίβα ο οποίος κατασκευάστηκε το 1975. Το φράγμα είναι 220 μέτρα ύψος και είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το οδοιπορικό και εκδήλωση ενδιαφέροντος δείτε εδώ

Για λεπτομέρειες και κρατήσεις: 210-6533968, [email protected]

Ετικέτες