Brembo GP4-MS: MotoGP δαγκάνες για όλους, με αντίστοιχο τίμημα

Τα MotoGP πιο κοντά από πότε
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/12/2018

Βρεθήκαμε με τους ανθρώπους της Brembo στην EICMA, στις αρχές Νοεμβρίου, όπου με περηφάνια μας έδειχναν την monobloc, φτιαγμένη σε CNC, δαγκάνα που βγάζουν πλέον σε μαζική παραγωγή. Αν και το μαζική μπορείς να το πεις μονάχα συγκριτικά με το γεγονός πως μέχρι τώρα κατασκεύαζαν κάτι τέτοιο αποκλειστικά για τα MotoGP και τα WSBK. Φυσικά είχαν και monobloc, φυσικά είχαν και CNC, και όχι τώρα πρόσφατα αλλά εδώ και χρόνια, υπάρχει πλέον όμως σημαντική διαφορά.

Η «MS» είναι η νέα προσθήκη στην οικογένεια GP4 και κατασκευάζεται σε CNC εργαλειομηχανή από ένα ενιαίο κομμάτι αλουμινίου, ακριβώς όπως και οι κατά παραγγελία αγωνιστικές δαγκάνες που η Brembo δίνει στις ομάδες που υποστηρίζει. Η διαδικασία είναι φυσικά το ακριβώς αντίθετο από το γρήγορη και άμεση, κι έτσι το αποτέλεσμα είναι να μιλάμε για μία ακριβή λύση που θα την εκτιμήσεις μονάχα όταν την πιάσεις στα χέρια σου πριν ακόμα φρενάρεις μαζί της. Το "εξαιρετικά ελαφριά", δεν μπορεί να περιγράψει την πραγματικότητα μόλις την πιάσεις στα χέρια σου, που θα είναι και η πρώτη στιγμή που πραγματικά θα αντιληφθείς πως το κατώτερο όριο των €2.500, όπου τοποθετείται περίπου η τιμή εκκίνησης, έχει πραγματικό αντίκρισμα.

Η GP4-MS έχει τέσσερα πιστόνια των 30mm για μοτοσυκλέτες με κέντρα των 100mm, και στην πράξη η βασική διαφορά έναντι των υπόλοιπων δαγκανών, είναι το ελάχιστο βάρος της. Αποφεύγοντας την χύτευση η GP4-MS κερδίζει ορισμένα χαρακτηριστικά που διαφορετικά είναι αδύνατο να συνδυαστούν. Από την στιγμή που δεν χύνεται σε καλούπι, το μέταλλο της GP4-MS έχει διαφορετικές μηχανικές ιδιότητες, κι έτσι αντέχει σε υψηλότερες θερμοκρασίες, ενώ παρά το μικρότερο βάρος η αντοχή του είναι σημαντικά αυξημένη. Αυτό σημαίνει πως αφαιρείται μη-αναρτώμενο βάρος ελαχιστοποιώντας την αδράνεια της μοτοσυκλέτας σε κομβικό σημείο για τις επιδόσεις της στην πίστα.

Έχοντας ξοδέψει ήδη μία περιουσία για ελαφρύτερες ζάντες, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσεις το μη-αναρτώμενο βάρος που είναι από τις πρώτες βελτιώσεις σε μία αγωνιστική μοτοσυκλέτα, το επόμενο στάδιο είναι οι δαγκάνες κι εκεί οι λύσεις που είχε κανείς δεν ήταν πολλές. Ανταγωνισμός και υπήρχε και θα υπάρχει, αλλά η Brembo δίνει τώρα μία πολύ καλή ευκαιρία σε εκείνους που τους ενδιαφέρει η απόδοση και όχι το κόστος, να αναβαθμίσουν τα φρένα τους και συνολικά την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Το ζήτημα είναι πως οι αγωνιστικές δαγκάνες θέλουν συχνό καθάρισμα και συντήρηση καθιστώντας τες μπελά, για εκείνους που σκέφτονται μια πιο συχνή χρήση σε track day ή ακόμη και περιστασιακή οδήγηση στον δρόμο. Έχοντας εξοικονομήσει βάρος από την κατασκευή, η νέα αγωνιστική δαγκάνα της Brembo είναι στεγανοποιημένη κι απέναντι στην σκόνη και τις ακαθαρσίες του δρόμου, διαφέροντας έτσι από τις αντίστοιχες τις ευρύτερης κατηγορίας της, απαιτώντας λιγότερη συντήρηση.

Αυτή είναι ουσιαστικά η βασική –μη κρυμμένη- διαφορά της νέας δαγκάνας, και όχι το γεγονός πως είναι απλά monobloc εκεί που θα εστιάσουν οι περισσότεροι. Αυτό που θα προσέξουν οι λίγοι και που πρέπει να ξέρετε εσείς, ως γενική γνώση για το που έχει φτάσει η τεχνολογία καθώς δεν πρόκειται αύριο να βάλουμε όλοι μας το χέρι στην τσέπη, είναι στην κατασκευή της. Κι αυτό γιατί η GP4-MS διαφέρει από τις υπόλοιπες της σειράς, καθώς προέρχεται απευθείας από μία ράβδο αλουμινίου, που σιγά-σιγά με την μεθοδικότητα και την λεπτομέρεια που υπόσχεται ένα CNC μηχάνημα, κατασκευάζεται η δαγκάνα χωρίς χύτευση. Το θέμα είναι πως και εδώ υπάρχουν ψιλά γράμματα, κι ακριβώς τώρα είναι που αρχίζει να εμφανίζεται η συσχέτιση με τις MotoGP δαγκάνες. Η κατεργασία σε CNC δεν είναι τίποτα νέο και μιλάμε για μεθοδολογία που υπάρχει από το ’83 για τις δαγκάνες των δύο κομματιών, όπως επίσης monobloc η brembo έχει κι άλλες στην γκάμα της. Αυτό που έκανε διαφορετικό, είναι πως επένδυσε στην αναβάθμιση των CNC μηχανών που χρησιμοποιεί στα εργοστάσιά της, κι εκεί πλέον «έριξε» το λογισμικό οδήγησης που έχει αναπτύξει η ίδια. Είναι η πρώτη φορά που το λογισμικό αυτό χρησιμοποιείται για μία δαγκάνα που μπορεί κανείς να αγοράσει στο εμπόριο.

Μετρώντας λοιπόν τέσσερις δεκαετίες και ακολουθώντας την πορεία της τεχνολογίας όλα αυτά τα χρόνια, η brembo περνά τώρα εμπρός, ξεφεύγοντας ολοκληρωτικά. Αν μείνεις στον τίτλο και το όνομα των μέσων που χρησιμοποιούνται η διαφορά δεν πρόκειται να φανεί, καθώς αυτή κρύβεται στις λεπτομέρειες. Αναπτύσσοντας το δικό της πρόγραμμα οδήγησης, η brembo σπάει κάθε περιορισμό που υπήρχε όταν σχεδίαζε μία νέα δαγκάνα και πλέον μπορεί να κάνει ακριβώς εκείνο που δεν μπορούσε πριν, μειώνοντας υλικό από καίρια σημεία και δοκιμάζοντας ενώ βρίσκεται ακόμη στο σχεδιαστήριο, αν αυτό που φτιάχνει είναι τόσο ελαφρύ που θα διαλυθεί. Πρόκειται για μία παράλληλη εξομοίωση, με την διαφορά πως δεν γίνεται να κάνει λάθος. Γιατί όμως, όταν όλα τα προγράμματα κάνουν λάθη, να μην υπάρχει αυτός ο κίνδυνος; Ας δούμε την διαδικασία που μέχρι τώρα ήταν η εξής: Οι monobloc σχεδιάζονταν από έναν τμήμα ανθρώπων κι έπειτα στέλνονταν σε ένα άλλο τμήμα που αναλάμβανε να μεταφέρει τα σχέδια στις δυνατότητες του CNC μηχανήματος, αντιστρέφοντας συχνά την διαδικασία, μέχρι να προκύψει το τελικό αποτέλεσμα με εκατέρωθεν συμβιβασμό. Τώρα η συνεργασία είναι τελείως διαφορετική και το ενδιάμεσο βήμα δεν υπάρχει. Η σχεδίαση γίνεται χρησιμοποιώντας νέους τοπογραφικούς αλγορίθμους που έχουν προκύψει αποκλειστικά μέσα από την εμπειρία της brembo. Εδώ τώρα πρέπει να τονιστεί πως η ανάπτυξη τέτοιων αλγορίθμων δεν είναι μία αποκλειστικότητα της brembo στην ανθρωπότητα. Απλά το ευρύ κοινό μπορεί να την ακούει τώρα, καθώς εδώ κρύβεται η ειδοποιός διαφορά της νέας δαγκάνας. Γεγονός είναι, πως η βελτιστοποίηση διαμόρφωσης (Topology optimization - TO) ως τεχνολογία στην σχεδίαση δομικών στοιχείων κινητήρων και κινητών μερών, έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια και χρησιμοποιείται από όλους, ακόμη κι από τους κατασκευαστές ελαστικών. Το πώς χρησιμοποιείται είναι βέβαια το ζήτημα, αλλά και επτασφράγιστο μυστικό κάθε εταιρίας. Από τα ψήγματα στις αναφορές τους, φαίνεται πως η brembo είναι στον σωστό δρόμο, κι αυτό γιατί ανέπτυξε δικούς της αλγόριθμους. Σε αυτό το κομμάτι της βιομηχανίας, μιλάμε για μία διαδικασία που ξεφεύγει από τον ψηφιακό κόσμο και επεκτείνεται στην επί τόπου μέτρηση και καταγραφή έως ότου διασφαλιστεί μία φόρμουλα πάνω στην οποία θα πατήσουν τα σχέδια από την πρώτη στιγμή.

Έτσι έφτασαν να σχεδιάζουν πρώτα τα φρένα των MotoGP, μετά των Superbike και τώρα υπάρχει η δυνατότητα για κάθε έναν κοινό –πλην πλούσιο- θνητό, να αποκτήσει κάτι αντίστοιχο για την μοτοσυκλέτα του, πληρώνοντας ένα ποσό, που αν και σημαντικό δεν συμπεριλαμβάνει το κόστος εξέλιξης αυτής της τεχνολογίας καθώς αυτό έχει καλυφθεί από τις ομάδες. Άλλωστε θα ήταν ολότελα απαγορευτικό σε διαφορετική περίπτωση.

Οι monobloc δαγκάνες έχουν μεγαλύτερη ακαμψία από εκείνες που αποτελούνται από δύο κομμάτια κι αυτό τις κάνει να σχεδιάζονται ελαφρύτερες. Στην μείωση του βάρους όμως είχαμε φτάσει στο όριο που υπήρχε και για πολύ καιρό η brembo, μέσα από την Marchesini, είχε κατευθύνει την προσπάθεια για μείωση του μη- αναρτώμενου βάρους συνολικά στο σύστημα του τροχού, αφήνοντας για λίγο τις δαγκάνες στην άκρη. Αυτό που φέρνει η GP4-MS, είναι η επαναδραστηριοποίηση ακριβώς εκεί, στην μείωση βάρους της δαγκάνας, με τρόπο όμως που μπορεί να γίνει μονάχα ακολουθώντας πραγματικά τις εξελίξεις από τους αγώνες MotoGP και WSBK και όχι απλά ανακοινώνοντας κάτι τέτοιο για λόγους marketing. Δεν ζύγισα την GP4-MS, αλλά πιάνοντάς την στα χέρια μου, ήταν λες και αντί για επίστρωση νίκελ σε μασίφ αλουμίνιο, ήταν απλά… γάλλιο! Εκείνο το αργυρόλευκο πανάλαφρο μέταλλο που λιώνει στην παλάμη σου, τόσο ελαφριά ήταν η αίσθηση!

Η brembo κινείται στην σωστή κατεύθυνση, που λέει πως όταν είσαι στην κορυφή πρέπει να αναθεωρείς τα όρια ο ίδιος και να προχωράς εμπρός, αν θέλεις να συνεχίσεις να είσαι πρώτος. Ολόκληρη η σειρά GP4 κινείται σε αυτή την κατεύθυνση και η MS είναι η κορυφαία τους πρόταση. Αντίστοιχα όμως και με την ίδια τεχνογνωσία κινείται και ο ανταγωνισμός, καταλήγοντας σε αυτό που αναφέρουμε πιο πάνω, πως σημασία έχει η υλοποίηση. Μέχρι τώρα είχαμε φτάσει να έχουμε μία σταθερά για τα φρένα, κι αυτό από άποψη αίσθησης δεν θα αλλάξει. Τώρα ο πόλεμος είναι στην μείωση του βάρους, κρατώντας όλα τα υπόλοιπα δυναμικά στοιχεία. Το βήμα αυτό της brembo είναι τεράστιο προς τα εμπρός, κι απλά περιμένουμε τον υπόλοιπο ανταγωνισμό να δώσει την απάντησή του…

Ετικέτες

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]

Η ανωτερότητα των ηλεκτρικών κινητήρων που ευαγγελίζεται η εταιρεία σηκώνει συζήτηση - Όπως και το ρεκόρ που ισχυρίζεται
Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/12/2025

Η Stark Future πραγματοποίησε ανάβαση στο υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, Los Ojos del Salado, φτάνοντας σε υψόμετρο 6.721 μέτρων με τον Ελβετό αναβάτη Jiri Zak επάνω στην ηλεκτρική Varg EX και διατυμπανίζει ότι έσπασε το ρεκόρ για την υψηλότερη ανάβαση με μοτοσυκλέτα που ανήκει στη Yamaha και τον Pol Tarres. Τα δεδομένα την διαψεύδουν. 

Εν συντομία: Υπάρχει ένα κωνικό ηφαίστειο που προσφέρεται για αναβάσεις οχημάτων εξαιτίας της ομαλότητάς του και τις εύκολης προσέγγισης με αυτοκίνητο μέχρι περίπου τα 5.000 μέτρα. Εδώ και μία εικοσαετία, 9 στους 10 που θέλουν να σπάσουν το συγκεκριμένο ρεκόρ, επιλέγουν το συγκεκριμένο βουνό και σε ότι αφορά τις μοτοσυκλέτες κολλάνε σε ένα σημείο της σάρας που βυθίζει την μοτοσυκλέτα και έτσι κανείς δεν έχει σπάσει το όριο των 7.000 μέτρων, ενώ είναι αρκετά εύκολο (συγκριτικά και μόνο η λέξη "εύκολο") να φτάσουν στα 6.500 μέτρα.

Ο Tarres επιχείρησε με Tenere και έκανε ρεκόρ δικύλινδρων αλλά επιχείρησε και με YZ450 και έφτασε ψηλότερα από όλους. Εκείνο το ρεκόρ ΔΕΝ έχει σπάσει ακόμη. Η Yamaha το έχει επικοινωνήσει και διάφοροι οργανισμοί καταγραφής ρεκόρ περιμένουν ακόμη να το πιστοποιήσουν. Διασημότερος όλων είναι τα Guiness φυσικά που δεν τα βρήκαν με την Yamaha στην δήλωση του ρεκόρ και δεν έχουν συμπεριλάβει στην λίστα τους την προσπάθεια του Tarres. Η Stark Varg ποντάρει ότι θα μπει στην λίστα αυτή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το YZ450 της Yamaha δεν έχει φτάσει ψηλότερα. Αν η Stark Varg έκανε λόγο για ρεκόρ ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, δεν θα ήταν πρόβλημα. Δηλώνοντας πως έχει πάει ψηλότερα από όλους και μάλιστα πως αυτό συνέβη γιατί δεν έχει τα "προβλήματα των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε μεγάλα υψόμετρα" είναι ένα σημαντικό ατόπημα.

Ακόμη και αν οι Ισπανοί δεν θέλουν να υπολογίσουν το ρεκόρ του YZ450, υπάρχει άλλο ρεκόρ μόλις 40 μέτρων που αναγνωρίζεται και από τα Guiness με μόλις διψήφια διαφορά, οπότε ο τονισμός της προσπάθειας ως κάτι που μόνο μία ηλεκτρική μπορεί να κάνει είναι διπλά άτοπος.

Πιο αναλυτικά: 

Το μόνο σίγουρο πως ανεβαίνοντας αναπνέει ένας κινητήρας δυσκολότερα. Έχουμε φτάσει εντός Ελλάδας τα 2.810 με τέσσερις μοτοσυκλέτες, ΤΕΥΧΟΣ #625 Δεκέμβριος 2021, και τα 1.301 κυβικά δεν είχαν κανένα θέμα, τα μικρότερα είχαν χάσει λίγη από την δύναμη τους.

Στο Νεπάλ οδηγώντας στα 5.200 μέτρα το πρόβλημα των 400 κυβικών ήταν ακριβώς το ίδιο με πριν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Δεν έχουμε οδηγήσει πάνω από τα 6.000 μέτρα εδώ στο MOTO, αλλά το μόνο σίγουρο, μιλώντας και με τον Tarres, είναι πως κάθε 100 μέτρα είναι και σημαντική η διαφορά ιδιαίτερα αν μιλάμε για ταχεία άνοδο, όπως συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση που απαιτεί δηλαδή μπόλικο γκάζι.

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]
Ο Jiri Zak θα ποντάρει στο ότι Guiness δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει την προσπάθεια της Yamaha - Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν έχει γίνει

Τα ψηλά βουνά είναι απαιτητικά με τα μέλη των αποστολών να χρειάζονται εβδομάδες σταδιακής προσαρμογής για να εγκλιματιστούν στην οροσειρά των Άνδεων. Ακόμη και με την απίστευτη φυσική κατάσταση των κορυφαίων αθλητών τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το μεγάλα υψόμετρα μπορούν να λυγίσουν τους περισσότερους ανθρώπους με την “ασθένεια του υψομέτρου” να είναι μόνιμος σύντροφος για τις ομάδες που επιχειρούν σε αυτά. Χιονοπτώσεις, κατολισθήσεις, ισχυροί άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, απότομές κόψεις, παγωμένα τμήματα και σάρες περιπλέκουν την αναζήτηση και τελική επιλογή βέλτιστης διαδρομής. Ξεκινώντας από το Καταφύγιο Murray στα 4.522 μέτρα, οι δυσκολίες των εγχειρημάτων αυτών είναι δυσκολότερες από όσο οι περισσότεροι φανταζόμαστε.

Altitude Record

Το πνεύμα της δημοσίευσης δεν είναι να μειωθεί καμία από τις απόπειρες που καταβάλλουν κατασκευαστές και εταιρείες, επιτυχημένες ή όχι, αλλά μια διευκρίνηση στο τι έχει έως τώρα επιτευχθεί, το οποίο είναι και αντίθετο με τους ισχυρισμούς της Stark Varg για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

Altitude Record

Το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου διατηρεί ο Pol Tarres από το 2024 όταν στο πλαίσιο της αποστολής της Yamaha, ανέβηκε έως τα 6.756 μέτρα με ένα cross country YZ450FX, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 6.546 μέτρων που είχε κάνει ο Jiri Zak με ένα ΚΤΜ 450 τo 2020.

Altitude Record

Στην ίδια αποστολή ο Ισπανός αναβάτης επέκτεινε το ήδη δικό του ρεκόρ ανάβασης σε υψόμετρο για πολυκύλινδρη μοτοσυκλέτα από τα  6.157,5 μετρά (Yamaha Tenere 700 - 2022), στα 6.677 μέτρα, ξανά με ένα Yamaha Tenere 700.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ένα ρεκόρ δεν καταγράφεται μονάχα από τα Guiness Records καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία και οι διαδικασίες της δεν είναι ο μοναδικός "θεματοφύλακας" ρεκόρ στον κόσμο.

Σύμφωνα με αυτήν πάντως, το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε ποτέ με μοτοσικλέτα είναι τα 6.639 μέτρα και καταγράφηκε από τους Francisco Rencoret, Max Rencoret και Tomás Rencoret, στις 25 Νοεμβρίου 2025, με την ομάδα (πατέρας και δύο γιοι) να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες τους έως τα 6.639,976 μέτρα, πάλι στο Ojos del Salado, το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, χωρίς να γίνεται αναφορά στις μοτοσυκλέτες.

Altitude Record

Η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του εγχειρήματος από το τμήμα marketing της Stark Future είναι τουλάχιστον προβληματική, παρουσιάζοντας την ανωτερότητα των ηλεκτροκινητήρων έναντι των συμβατικών, εσωτερικής καύσης, λόγω της μη εξάρτησης τους από την περιεκτικότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε οξυγόνο που χρειάζεται ο θερμικός κινητήρας για να λειτουργήσει σωστά κατά την καύση του μίγματος. Τι κάνει δηλαδή νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Την ίδια στιγμή η Starl Varg φυσικά και “ξεχνάει” να αναφερθεί στα ζητήματα αυτονομίας και ανεφοδιασμού της μοτοσυκλέτας της, το ντύσιμο των μπαταριών με αλουμινοκουβέρτες (φαίνεται στις φωτογραφίες) για την διατήρηση της θερμότητας που απαιτείται ώστε λειτουργούν οι μπαταρίες και κυρίως το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου, αλλά για την καλύτερη επίδοση ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έως τώρα. Χώρια που για να φτάσει εκεί η ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα χρειάστηκαν άλλα οχήματα με θερμικούς κινητήρες για να τη μεταφέρουν εκεί πάνω, αλλά και για να την φέρουν ξανά κάτω... Άρα για ποια ακριβώς "νίκη" των ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών μοτοσυκλετών υπερηφανεύεται;

Altitude Record

Ακόμα και άγοντας όμως την ανάβαση του Tarres με το YZ450FX -το ρεκόρ περιμένει επικαιροποίηση- είναι όντως τόσο μεγάλη επιτυχία για ένα αγωνιστικό enduro, ακόμα και εάν αυτό είναι ηλεκτρικό, το να ξεπεράσει ένα μεσαίο on-off για μόλις 44 μέτρα;

Altitude Record