Cagiva-Ferrari: Η μοτοσυκλέτα που ανέστησε την MV Agusta

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/1/2016

Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να υλοποιηθεί η ιδέα για μια μοτοσυκλέτα που να έχει πάνω της την κίτρινη ασπίδα με το όρθιο άλογα της Ferrari ή την μαύρη ασπίδα με τον χρυσό ταύρο που επιτίθεται της Lamborgini, όμως καμία τους δεν έφτασε τόσο κοντά να γίνει πραγματικότητα όσο η Cagiva Ferrari του 1995.

Σύμφωνα με το Omnimoto, στην ιστορία είχε εμπλακεί ενεργά την Ferrari, όχι μόνο σε επίπεδο τεχνογνωσίας για την εξέλιξη του κινητήρα, αλλά και σε εμπορικό επίπεδο, έχοντας την πρόθεση να πωλείται η μοτοσυκλέτα με τα δικά της σήματα. Εμπνευστής φυσικά του project ήταν ο ιδρυτής της Cagiva και ένας από τους μεγαλύτερους εραστές-οραματιστές της ιταλικής βιομηχανίας μοτοσυκλετών, ο Claudio Castiglioni. Έχοντας καταφέρει να αναστήσει την Ducati και με τις δικύλινδρες 851 και 916 να κυριαρχεί στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των Superbike, ήθελε να κερδίσει τους παντοδύναμους τότε Ιάπωνες στην κορυφαία κατηγορία των GP 500, αλλά και να τους αποδείξει ότι ξέρει να φτιάχνει τετρακύλινδρα superbike καλύτερα από εκείνους.

Στα GP 500 η παρουσία της Cagiva ήταν απόλυτα επιτυχημένη, με δεδομένο το αστεία μικρό οικονομικό της μέγεθος και η πανέμορφη, κατακόκκινη C 594 σχεδιασμένη από τον Massimo Tamburini, με αναβάτη τον ιδιόρρυθμο αμερικανό John Kocinski είχε γίνει μεγάλος μπελάς για τους ιάπωνες. Η εμπλοκή της Ferrari στην ιστορία μας ξεκινά με τον σχεδιασμό και την κατασκευή του πρωτότυπου τετρακύλινδρου σε σειρά κινητήρα των 750 κυβικών, μετά την εντολή που έδωσε ο ίδιος ο Piero Ferrari στην ίδια ομάδα που σχεδίαζε τους κινητήρες για τα αυτοκίνητα της Formula 1.

Η Cagiva από την μεριά της έφτιαξε ένα ολοκαίνουριο αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών και έντυσε την μοτοσυκλέτα με τα φαίρινγκ της C 594. Η μοτοσυκλέτα φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά στις δοκιμές που έγιναν στην πίστα του Mugelo το 1995. Επίσης, ένα άλλο πρωτότυπο με τα φαίρινγκ της 851/888, με φώτα και καθρέπτες, έκανε δοκιμές στο δρόμο. Οι δημοσιογράφοι της εποχής αποκαλούσαν την μοτοσυκλέτα Cagiva F4, όπου το F ήταν για την Ferrari και το 4 για τον αριθμό των κυλίνδρων της. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία φωτογραφίες που δείχνουν μια τρίτη μοτοσυκλέτα με μεταποιημένα φαίρινγκ της Cagiva C594 και φώτα εμπρός-πίσω από το on-off Cagiva Canyon 600/500 που μέχρι τώρα ήταν άγνωστη η ύπαρξή της. Πιθανόν να πρόκειται για μοτοσυκλέτα κάποιου Ιάπωνα συλλέκτη, καθώς ήταν γνωστή η πρακτική του Claudio Castiglioni να πουλάει αγωνιστικά πρωτότυπα ή να φτιάχνει ειδικές εκδόσεις μοτοσυκλετών, φυσικά με το αζημίωτο…

Όμως το φιλόδοξο σχέδιο του Castiglioni για μια τετρακύλινδρη μοτοσυκλέτα με κινητήρα Ferrari ναυάγησε στα τέλη του 1995. Η οικονομική δύναμη της μικρής Cagiva που πουλούσε μόνο μικρά δίχρονα 125 στην ιταλική αγορά ήταν αδύνατον να αντέξει το βάρος του υπέρογκου κόστους συμμετοχής στα GP 500 και ταυτόχρονα να χρηματοδοτεί την εξέλιξη της καινούριας μοτοσυκλέτας. Μάλιστα τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα όταν η Ferrari έχασε το ενδιαφέρον της και εγκατέλειψε την προσπάθεια. Σύμφωνα με τους Ιταλούς δημοσιογράφους η αιτία ήταν ότι ο κινητήρας δεν είχε την απόδοση που έπρεπε και δεν σκόπευε να σπαταλήσει περισσότερο χρόνο και χρήμα για να τον φτάσει στα επιθυμητά για εκείνη επίπεδα. Όμως τα γεγονότα που ακολούθησαν δύο χρόνια αργότερα, έρχονται να ρίξουν σκιές και αμφιβολίες σε αυτή την ιστορία. Στην διεθνή έκθεση του Μιλάνου στο τέλος του 1997, το αστέρι που έλαμπε ήταν η εκθαμβωτική MV Agusta F4 Oro! Μόλις έναν χρόνο πριν ο Claudio Castiglioni είχε πουλήσει την Ducati σε αμερικάνικο επενδυτικό όμιλο.

Πολλοί ήταν εκείνοι που είπαν ότι ο Castiglioni είχε προσχεδιάσει να πουλήσει την Ducati, να τσεπώσει τα λεφτά και να επαναλάβει το ίδιο κόλπο αναγεννώντας την MV Agusta. Κατά διαβολική σύμπτωση(;) η θεωρία συνομωσίας επαληθεύτηκε το 2005 όπου ο Castiglioni πούλησε την MV Agusta  στην Harley Davidson (η οποία H-D ανήκει σε Αμερικάνικο επενδυτικό fund που διοικεί ο γνωστός Warren Buffet). Με τους Ιταλούς και ιδιαίτερα με την οικογένεια Castiglioni είναι δύσκολο να μάθεις την ακριβή αλήθεια, όμως το βέβαιο είναι ότι ο κινητήρας της MV Agusta F4 750, αν και έχει ακτινικές βαλβίδες και την καδένα του εκκεντροφόρου ανάμεσα στους κυλίνδρους, όπως εκείνος που είχε το πρωτότυπο Cagiva-Ferrari το 1995, εν τούτοις ο Andrea Goggi (σχεδιαστής του δίχρονου V4 της C 594 των GP500) ήταν εκείνος που τον ολοκλήρωσε σχεδιαστικά. Μάλιστα το ΜΟΤΟ είχε επισκεφτεί το εργοστάσιο της MV Agusta στο Varese το 1999 και είχαμε μιλήσει με τον Andrea Goggi που μας είχε διηγηθεί όλες τις ιστορίες  από την εξέλιξη του κινητήρα, με πιο χαρακτηριστική όλων τον επανασχεδιασμό του συμπλέκτη επτά(!!!) φορές γιατί  ο Massimo Tamburini δεν δεχόταν να κάνει τρύπα στο φαίρινγκ!     

 

... υπήρχαν κι άλλες μοτοσυκλέτες με σήματα στο ρεζερβουάρ τους από ιταλικά supercar!

 

Ferrari μεν... αλλά δυστυχώς όχι Enzo Ferrari

 

Maserati

 

Μια Magni-MV Agusta με τα σήματα της Ferrari

 

... και μια κίτρινι Lamborgini (Αίσχος!)

Volonaut Airbike: Με 760.000 ευρώ δεν θα ξανά κολλήσεις στον Κηφισό!

Είναι πανάκριβο, ζυγίζει 30 κιλά και πετάει με 100 χλμ/ώρα
Volonaut
Από τον

Παύλο Καρατζά

20/8/2025

Ένας Πολωνός εφευρέτης παρουσιάζει το Volonaut Airbike – μια “ιπτάμενη μοτοσυκλέτα”. Εξαιρετικά ελαφριά και με μίνι τουρμπίνα, θα πετάει με ταχύτητα 100 χλμ/ώρα και όλα αυτά με μόλις 760.000 ευρώ!

Ο Tomasz Patan, εφευρέτης και επιχειρηματίας start-up από την Πολωνία, έχει ήδη γίνει γνωστός με το Jetson One. Η τελευταία του κατασκευή, το Volonaut Airbike, είναι ακόμα ελαφρύτερη και ακόμα πιο ριζοσπαστική. Θυμίζει αεροσκάφη από ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Το Volonaut Airbike κινείται από μια κεντρική μίνι τουρμπίνα που λειτουργεί με κηροζίνη, πετρέλαιο ή βιοκαύσιμο. Ο Tomasz Patan δεν θέλει να αποκαλύψει ακόμα τις ακριβείς τεχνικές λεπτομέρειες. Αρχικά είχε ανακοινώσει ότι η μέγιστη ταχύτητα θα ήταν 200 km/h, αλλά στην πραγματικότητα η μέγιστη ταχύτητα έχει οριστεί στα 102 km/h – σύμφωνα με τους κανονισμούς για τα ελαφριά αεροσκάφη χωρίς άδεια, τουλάχιστον στις ΗΠΑ.

Το χαμηλό βάρος είναι ακόμα πιο σημαντικό για μια “ιπτάμενη μοτοσυκλέτα”, με το συνολικό βάρος του Volonaut Airbike να είναι μόλις 30 κιλά. Ο Tomasz Patan χρησιμοποιεί ανθρακόνημα και εξαρτήματα από 3D εκτυπωτή για να επιτύχει μια πολύ ελαφριά κατασκευή. Η σχεδίαση του Volonaut Airbike είναι μίνιμαλ με μία μόνο θέση, εκείνη του αναβάτη, το μέγιστο βάρος του οποίου πρέπει να είναι 95 κιλά.

Η απογείωση και η προσγείωσή του γίνεται με ηλεκτρονικά βοηθήματα, χωρίς να γίνονται περισσότερες λεπτομέρειες γνωστές όσον αφορά τους αισθητήρες και τις παραμέτρους που παίρνουν υπόψη.

Η θέση του αναβάτη και το τιμόνι του Volonaut Airbike θυμίζουν μοτοσυκλέτα και ο Tomasz Patan δεν χρησιμοποιεί πιλοτήριο καθώς η κατασκευή δεν έχει εκτεθειμένους έλικες.

Μόλις λίγες ημέρες πριν η Volonaut δημοσίευσε το παρακάτω βίντεο από μια δοκιμαστική πτήση με το πρωτότυπο Airbike. Ωστόσο, ένα πρακτικό πρόβλημα είναι ότι μπορεί να παραμείνει στον αέρα μόνο για 10 λεπτά το πολύ και στη συνέχεια πρέπει να προσγειωθεί για ανεφοδιασμό.

Οι προπαραγγελίες έχουν πλέον ξεκινήσει για το Volonaut Airbike, που κοστίζει 760.000 ευρώ που περιλαμβάνει και το κόστος για την εκπαίδευση πτήσης!

Όσοι πιστοί λοιπόν μισούν την κίνηση και μπορούν να διαθέσουν αυτό το τεράστιο ποσό, ζυγίζουν κάτω από 95 κιλά και είναι διατεθειμένοι ανά δέκα λεπτά να σταματάνε για ανεφοδιασμό, παρακαλώ να σπεύσουν!