Δοκιμές ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων για στρατιωτική χρήση [VIDEO]

Ελκυστικά πλεονεκτήματα και μεγάλα μειονεκτήματα
Από το

motomag

28/12/2021

Βρεττανοί, Αμερικανοί και Αυστραλοί πραγματοποιούν τους τελευταίους μήνες ένα νέο κύκλο δοκιμών για χρήση ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων στο πεδίο της μάχης. Κάτι τέτοιο δεν είναι καινούριο και υπάρχει συνεχής αξιολόγηση για στρατιωτική χρήση σε κάθε βήμα που κάνει η τεχνολογία, ή ακόμη καλύτερα εξελίσσοντας την τεχνολογία αποκλειστικά για αυτή την χρήση πριν γίνει διαθέσιμη στο ευρύτερο κοινό.

Η διαφορά αυτών των δοκιμών είναι πως πρόκειται για οχήματα που βρίσκονται ήδη διαθέσιμα στην παγκόσμια αγορά και εξετάζεται αν θα μπορούσαν να αναλάβουν κι αυτό τον ρόλο. Πέρα από την εξέλιξη των ηλεκτρικών, υπάρχουν νέες ανάγκες και στα στρατεύματα ανά τον κόσμο όπου τρέχουν διαφοροποιημένα σενάρια στρατιωτικών επεμβάσεων. Σε πολλά από αυτά η αυτονομία δεν είναι το πρώτο μέλημα αλλά βρίσκεται χαμηλότερα στην λίστα προτεραιοτήτων, όταν ταυτόχρονα είναι το πρώτο μειονέκτημα των ηλεκτρικών. Υπό προϋποθέσεις λοιπόν η χρονική συγκυρία είναι καλή και οι αναδυόμενοι κατασκευαστές ηλεκτρικών αναζητούν διακαώς ένα τέτοιο συμβόλαιο. Διότι ο εξοπλισμός μίας στρατιωτικής δύναμης, έστω και μικρής, ή εθνοφυλακής, συνοριοφυλακής κτλ, είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη ευκαιρία που έχουν να δουν μαζικές πωλήσεις. Παρά την μικρή ανάπτυξη του δικτύου πλην περιοχών του πλανήτη που έχουν κάνει άλματα, ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες υπάρχει παντού, ανεξαρτήτως κατάστασης δικτύου φόρτισης. Απέχει όμως από την μαζικότητα που μπορεί να δώσει ένα εξοπλιστικό συμβόλαιο το οποίο μπορεί να φτάσει να απαιτήσει και τον διπλασιασμό της παραγωγής για τα μικρά εργοστάσια που διατηρούν αρκετοί από τους κατασκευαστές που καλοβλέπουν σε μία τέτοια πώληση.

Σπανίως οι μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούνται σε στρατιωτικές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται από την ιπποδύναμή τους, κατ’ επέκταση και τα στρατιωτικά οχήματα γενικότερα. Τα κριτήρια είναι διαφορετικά και πλέον τα ηλεκτρικά προβάλουν ορισμένα δυνατά πλεονεκτήματα, με πρώτο και καλύτερο την αθόρυβη λειτουργία και την μικρότερη εκπομπή θερμότητας. Με τον ηλεκτρικό κινητήρα τα όρια μεταξύ ποδηλάτου και μικρού enduro γκριζάρουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά, και σε αυτό ακριβώς επένδυσε και η Sur-Ron με το μοντέλο Ligh Bee που μάλιστα είναι εδώ και καιρό διαθέσιμο και την ελληνική αγορά. Καθώς ετοιμάζονται να βγάλουν σε παραγωγή μία ηλεκτρική Motocross μοτοσυκλέτα, συνεχίζουν την προβολή του σπορ μοτοποδηλάτου ως ελαφριά μοτοσυκλέτα που είναι ικανή και για στρατιωτική χρήση. Δεν είναι οι μόνοι, η Zero για παράδειγμα έχει αναπτύξει πολλές εφαρμογές με σώματα ασφαλείας και είναι πρωτοπόρος σε μαζικότητα πωλήσεων με ολοκληρωμένα μοντέλα μοτοσυκλετών για στρατιωτική χρήση όπως το παρακάτω.

Ωστόσο η χρήση ενός ηλεκτρικού μοτοποδηλάτου, έναντι μίας κανονικού μεγέθους ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, προσδίδει ευελιξία ιδιαίτερα όταν δεν χρειάζεται να ακολουθεί τους περιορισμούς απόδοσης για πολιτική χρήση, που έχει η συγκεκριμένη κατηγορία. Η Sur-Ron που έφτιαξε το παρακάτω video σε συνεργασία με τον Αυστραλιανό στρατό, ποντάρει σε μία σειρά από προτερήματα για αποστολές που δεν βασίζονται στην αυτονομία, ενώ ρίχνει εσκεμμένα πολύ λίγο φως στις δυνατότητες φόρτισης που προτείνει, ιδιαίτερα με την χρήση ηλιακής ενέργειας που είναι απλά ουτοπικό τόσο στο σήμερα, όσο και στο ορατό μέλλον.

Ένα όμως άκρως ρεαλιστικό σενάριο βασισμένο στα σημερινά δεδομένα, είναι η συγκρότηση ομάδας με βαρύτερα οχήματα και δυνατότητες φόρτισης πρόσθετων μπαταριών, που χρησιμοποιεί ένα ζεύγος ή μία μικρή ομάδα ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων ως προπομπούς ή προκεχωρημένους ανιχνευτές καλύπτοντας μεγαλύτερη απόσταση από κάποιο drone κι έχοντας άμεση αναγνώριση του εδάφους καθώς και δυνατότητα επέμβασης.

Υπάρχουν λοιπόν σενάρια που τα ηλεκτρικά μοτοποδήλατα είναι καλύτερη λύση από μία enduro με θερμικό κινητήρα, και τα περισσότερα από αυτά έχουν να κάνουν με την αθόρυβη λειτουργία, το μικρότερο αποτύπωμα θερμότητας σε διάφορα όργανα εποπτείας αλλά και την ευκολία μεταφοράς, καθώς η ηλεκτρική μοτοσυκλέτα δεν έχει βενζίνη και λάδια που μπορεί να χυθούν ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση μία μπαταρία έχει το ίδιο μέγεθος με ένα δεκάλιτρο μπιτόνι βενζίνης, αλλά δίνει και την μισή σχεδόν αυτονομία. Επίσης δεν κινδυνεύουν από βραχυκύκλωμα, ακόμη κι αν βυθιστούν πλήρως στο νερό, όταν αντίθετα μία μοτοσυκλέτα με θερμικό κινητήρα δεν μπορεί να κάνει το υποβρύχιο χωρίς να χρειαστεί μετά να αδειάζεις το νερό που έχει εισχωρήσει μέσα στον κινητήρα.

Σε κάθε περίπτωση η χρήση ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων σε στρατιωτικές ασκήσεις μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξή τους καθώς θα κληθούν να αναπτύξουν λύσεις για ανάγκες που θα φανούν στην πορεία, κι αυτές να γίνουν αργότερα διαθέσιμες και εμπορικά. Μία enduro μοτοσυκλέτα με δεδομένα που γκριζάρει τα όρια με τα ηλεκτρικά ποδήλατα ανοίγει νέες δυνατότητες σπορ χρήσης.

 

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…