3500 θεατές στη Μακρινίτσα του Πηλίου παρακολούθησαν 25 αναβάτες στον πιο ανατρεπτικό αγώνα off-road, το Red Bull Donkey Cross. Σε μία σκληρή αναμέτρηση, όπου κατάφεραν να τερματίσουν μόλις 9 αθλητές, νικητής στέφθηκε ο έμπειρος αναβάτης Λευτέρης Καρέτσος!5ος ο δικός μας Ανδρέας Γκλαβάς.
Ο αγώνας ξεκίνησε με μεγάλο ενθουσιασμό καθώς το πρώτο σκέλος της διαδρομής περιλάμβανε ομαδική εκκίνηση με τα γαϊδουράκια. Οι αναβάτες με πολύ αγωνία αλλά και χιούμορ, προσπάθησαν να ολοκληρώσουν την πρώτη διαδρομή μήκους 1,5 χλμ., ανάμεσα σε ανηφορικά σοκάκια και απότομες κατηφορικές πλαγιές. Στη δεύτερη και βασική φάση του αγώνα, οι αναβάτες ανέβηκαν στις μηχανές τους – που γέμισαν με επιδόσεις από τη BP Ultimate - για την πολύ απαιτητική διαδρομή, μήκους 2,8 χλμ που έπρεπε να ολοκληρωθεί πέντε φορές. Trial, motocross & enduro αναβάτες ρίχτηκαν στη μάχη αντιμετωπίζοντας μεγάλο βαθμό δυσκολίας σε μια διαδρομή με απόκρημνα μονοπάτια, καλντερίμια, περάσματα από παραδοσιακές πεζούλες, αλλά και τμήματα με τεχνητά εμπόδια. 19 από τους 25 riders εγκατέλειψαν, κάποιοι γιατί η διαδρομή αποδείχθηκε εξαντλητική και άλλοι γιατί η μηχανή τους έπαθε κάποια βλάβη. Η τελευταία φάση του Red Bull Donkey Cross 2011, ολοκληρώθηκε πανηγυρικά με έναν γύρο με γαϊδουράκια. Οι αναβάτες αποθεώθηκαν από μικρούς και μεγάλους ενώ τα χαριτωμένα τετράποδα κέρδισαν τις εντυπώσεις. Η τελική κατάταξη έχει ως εξής: 1. Καρέτσος Λευτ. 2. Χασιώτης Αργ. 3. Μανωλίδης Γιωργ. 4. Σιαφαρίκας Βασ. 5. Γκλαβάς Ανδρέας 6. Βαϊτσης Γραμ. 7. Λιάγκας Ηλίας 8. Λογοθέτης Ν. 9. Χαραλάμπους Ανθ.
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
16/12/2025
Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.
Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.
Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.
Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.
Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, τηςΑρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.
Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.
Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.
