Ducati ήταν το 1 στα 4 superbike που πουλήθηκαν και το 2019

Κυρίαρχοι οι ιταλοί για άλλη μια χρονιά

Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/1/2020

Οι πωλήσεις μοτοσυκλετών στις μεσογειακές χώρες έχουν πάρει την ανηφόρα τα τελευταία τρία χρόνια και αυτό είχε άμεσο αντίκτυπο στις πωλήσεις των premium εταιρειών. Έτσι εκτός από την BMW, το 2019 ήταν μια χρονιά ρεκόρ και για την Ducati, που με 53.183 πωλήσεις παρέδωσε 179 περισσότερες μοτοσυκλέτες απ’ ότι το 2018. Η οικογένεια των Panigale V4/V4S/V4R παραμένει το best seler στην κατηγορία των superbike σε παγκόσμιο επίπεδο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Με 8.304 πωλήσεις, το 1 στα 4 superbike που πουλήθηκαν το 2019 ήταν Panigale! Δεδομένου της τιμής του, αυτό είναι ένα πραγματικό επίτευγμα της ιταλικής εταιρείας. Μάλιστα για το 2020, το νέο Panigale V2 και το ανανεωμένο Panigale V4/S αναμένεται να διευρύνουν ακόμα περισσότερο την κυριαρχία της Ducati σε αυτή την κατηγορία. Το ίδιο υπόσχονται και οι 1.700 προπαραγγελίες που έχει ήδη στα χέρια της η Ducati για το Streetfighter V4/V4S, το οποίο θα φτάσει στα καταστήματα από τις αρχές Μάρτιου.

Τα ανανεωμένα Multistrada 950 και 1260 Enduro ενίσχυσαν κατά 3% τις πωλήσεις των mega on-off της Ducati το 2019. Η εγχώρια αγορά της Ιταλίας ήταν ξανά ο βασικός πυλώνας των πωλήσεων με 9.474 μονάδες, σημειώνοντας ετήσια αύξηση 3% και αθροιστικά 20% την τελευταία τριετία. Στο +20% ήταν και το ποσοστό αύξησης των πωλήσεων το 2019 στην Βραζιλία. Στην Ισπανία πέτυχαν αύξηση +10%, στην Γαλλία +8% και στην Κίνα +12%. Κι εδώ, όπως και στην περίπτωση της BMW, η κινέζικη αγορά απορρόφησε μόλις 3.200 μοτοσυκλέτες της Ducati, παρά το γιγαντιαίο μέγεθος του πληθυσμού της σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές χώρες που είχαν υπερδιπλάσιες πωλήσεις. Στις ΗΠΑ τα πράγματα είναι πολύ χάλια για όλες τις εταιρείες, με την Ducati και την BMW να πανηγυρίζουν που έχασαν μόλις 2%, όταν η αμερικάνικη αγορά έκανε πάλι βουτιά -7%.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.