Ελληνική πρόκριση: Το Γερμανικό MOTORRAD εκθειάζει DCR-018!

Θα εκτεθούν στο MOTO Test Ride Event 2019!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/5/2019

Απίθανο αφιέρωμα στην ειδική έκδοση του MOTORRAD που ξεκινά από το εξώφυλλο με τις λέξεις Ελληνική, Θεϊκή και Λαμπρή για να επεκταθεί ακόμη πιο διθυραμβικά σε ένα μεγάλο αφιέρωμα στις επόμενες σελίδες κλείνοντας με ένα «ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ»!

Μιας και δεν είσαστε όλοι αναγνώστες της έντυπης έκδοσης του ΜΟΤΟ, διότι αν ήσασταν θα είχατε ήδη αντιληφθεί πως οι Γερμανοί λένε λίγα και όχι υπερβολές, να κάνουμε μία πολύ σύντομη εξήγηση για το πώς έφτασαν οι ξένοι ένας-ένας να παθαίνουν υστερία: Διότι δεν είναι Έλληνες! Ορίστε, τώρα το έχουμε εξηγήσει...

Ο κύκλος των αναγνωστών που παρακολουθεί σε κάθε τεύχος την δημιουργία της DCR-018 -κατά αποκλειστικότητα- από την σχεδίαση, το σετάρισμα των μηχανημάτων, την δημιουργία των ειδικών εργαλείων και όλα τα υπόλοιπα - αντιλαμβάνεται πως είναι ένα μικρό θαύμα όταν κατεβάζεις μία μοτοσυκλέτα που έχει τόση πολύ δουλειά από τον πάγκο, και δύο αναβάτες με διαφορετικό ύψος την καβαλούν με μηδέν χιλιόμετρα και πηγαίνουν γρήγορα, πραγματικά γρήγορα!

Αυτό σημαίνει ένα πράγμα, πως ότι έχει γίνει, έχει γίνει αλάνθαστα! Παρουσιάζουμε αρκετές custom μοτοσυκλέτες στο περιοδικό, εξαιρετικές δουλειές που τις οδηγούμε πρώτα ή που έχουμε παρακολουθήσει την εξέλιξή τους, όπως και των δύο DCR. Μία τέτοια περίπτωση είναι του Πέτρου Χατζηροδέλη και των πανέμορφων custom μοτοσυκλετών που επίσης τους κάναμε τα πρώτα τους χιλιόμετρα.

Για αυτό και όταν εμείς λέμε πως δεν είναι το ίδιο, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό.

Η DCR-018 είναι μία περίπτωση που αντίστοιχη δεν έχει υπάρξει στην Ελλάδα, και για αυτό ίσως θα δει κανείς κάποιους που αδυνατούν να καταλάβουν για πιο λόγο εκστασιάζονται οι υπόλοιποι, εμείς και ο ξένος ειδικός τύπος, για την ιδιαίτερη σε εμφάνιση DCR-018. Δεν είναι μία μοτοσυκλέτα που φτιάχτηκε για να λες τι όμορφη που είναι.

Δεν πωλείται - εκτός κι αν κάποιος θέλει να ξοδέψει μία μικρή περιουσία – δεν είναι στατική επίσης.

Δουλεύει εξαιρετικά και εκκωφαντικά μπορούμε να σας πούμε, και ο στόχος της ήταν να αποκαλύψει την κατασκευαστική δεινότητα της DNA Filters και να τραβά τον κόσμο, δηλώνοντας την παρουσία της. Να αναδεικνύει τα καλύτερα φίλτρα του κόσμου, τα ελληνικά. Κι αυτό το έχει καταφέρει πλήρως και με το παραπάνω! Κι αφιερώματα όπως αυτό στο MOTORRAD για μία εταιρία καθαρά εξαγωγική, όπως η ελληνική DNA, είναι εργαλεία για την δουλειά της.

Από την σχεδίαση ενός πλαισίου που είναι ρεζερβουάρ, είναι ταυτόχρονα και φαίρινκγ, είναι και το βασικό δομικό στοιχείο για έναν κινητήρα που μέχρι πριν αποτελούσε ενεργό μέρος του πλαισίου, που δυσκολεύει τα πράγματα όταν δεν έχεις σχεδιάσει ο ίδιος και τον κινητήρα, μέχρι την επιλογή των γεωμετρικών στοιχείων, των αναρτήσεων, των φρένων και όλου του R&D που απαιτεί κάτι τέτοιο, ώστε να καταλήξεις να έχεις ένα έκθεμα που ταυτόχρονα αποτελεί μαγεία στον δρόμο, ο δρόμος που πρέπει να περάσεις δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, και δεν είναι ευθεία.

Πολλοί μπορούν να σχεδιάσουν, λίγοι να κατασκευάσουν, και ένας-δύο να φτιάξουν κάτι που δεν έχει λάθη και τραβά τα βλέμματα όλου του κόσμου. Και μέχρι τώρα δεν υπάρχει άλλος Έλληνας που να έχει καταφέρει κάτι αντίστοιχο!

Ο Ντίνος και ο Μάριος Νικολαΐδης δεν απολαμβάνουν αυτή την μοναξιά, για αυτό και σπαταλούν ακόμη περισσότερο από τον χρόνο τους για να αναλύσουν σε εμάς κάθε βήμα και για αυτό και εμείς καθόμαστε και ξημεροβραδιαζόμαστε για να τα μεταφέρουμε στο περιοδικό, ώστε στο τέλος να υπάρχει βήμα-βήμα όλη τους η εμπειρία αποτυπωμένη!

Βασικά και θεμελιώδη πράγματα, όπως το από που ξεκινούν να σχεδιάζουν, που τοποθετούν την τελεία στον τρισδιάστατο ψηφιακό κενό, μέχρι την γεωμετρία, το πώς μετρούν και ξανά μετρούν έναν εφιστάμενο κινητήρα, πως φτιάχνουν έναν άξονα ψαλιδιού που η BMW δεν έχει και στηρίζεται σε ρουλεμάν μόνο… όλα αυτά, είναι μαθήματα αποτυπωμένα που εξηγούν τα βήματα της DCR…

Οι Γερμανοί στο MOTORRAD -ναι και για αυτό- τράβηξαν το βλέμμα τους μόλις είδαν μπόξερ. Ξέρουν όμως να αναγνωρίζουν τι σημαίνουν οι κυψέλες που βλέπουν, αντιλαμβάνονται από τις φωτογραφίες ακόμη την μοναδικότητα και την κατασκευαστική αρτιότητα, διαφορετικά θα του έκαναν μία παρουσίαση ή και καθόλου. Ούτε ειδικές εκδόσεις, ούτε και εξώφυλλα.

Αυτά είναι για τους λίγους, κι εκεί ανήκει η DCR-018!

Το MOTORRAD δεν είναι το πρώτο, ούτε και το τελευταίο. Βλέπετε η DCR-018 από την ημέρα που παρουσιάστηκε στην EICMA δεν έχει σταματήσει να τραβά την δημοσιότητα, ενώ για πρώτη φορά σε ευρύ κοινό στην Ελλάδα θα εκτεθεί τώρα άμεσα, στο TEST RIDE EVENT του MOTO!

Αμέσως μετά αναχωρεί για το εξωτερικό όπου έχει προσκληθεί για μία σειρά από τα μεγαλύτερα events και εκθέσεις μοτοσυκλέτας, εκεί όπου θα την ξανά βρούμε κι εμείς…

Όσοι έρθετε στο MOTO Test Ride Event θα έχετε την ευκαιρία να την δείτε από κοντά μαζί με την μεγαλύτερη εξαδέλφη της, την DCR-017 και τρομάρα όλων μας… να την ακούσετε κιόλας!

 

 

Γερμανία: Δημοπρατείται Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα!

Η τιμή της ξεκινά από τα 15.000 ευρώ
xt500
Από τον

Παύλο Καρατζά

26/8/2025

Το 1979 η Yamaha έφτιαξε την Yamaha XT500, μία μεγάλη τετράχρονη Adventure μοτοσυκλέτα που έκανε τον κόσμο της εποχής να αντιληφθεί την μοτοσυκλέτα διαφορετικά.

Η ιαπωνική εταιρεία κέρδισε μάλιστα με την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα τα δύο πρώτα Dakar το 1979 και το 1980. Ειδικά μετά την πρώτη εμφάνιση της μοτοσυκλέτας και τη νίκη στον σκληροτράχηλο αγώνα Paris–Dakar το 1979, έκανε πολύ κόσμο να την αγοράζει και φτάσαμε το 1980, το 40% περίπου των συμμετοχών του των μοτοσυκλετών του αγώνα να είναι Yamaha XT500!

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η ιστορία είναι βαριά γύρω από το όνομα XT και ίσως πολλοί στη χώρα μας να μην την γνωρίζουν ακόμη κι αν τα συγκεκριμένα μοντέλα πούλαγαν και ακόμα πουλάνε ως μεταχειρισμένα σαν ζεστό ψωμί.

Στην Γερμανία λοιπόν δημοπρατείται μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

xt500

Η μοτοσυκλέτα είχε αγοραστεί στη Γαλλία, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ και βρίσκεται ακόμη στην αρχική κούτα μεταφοράς όπως την κατασκεύασε η Yamaha. Σύμφωνα με πληροφορίες η μοτοσυκλέτα κατασκευάστηκε το 1986, και τον Σεπτέμβριο του 1988, καταχωρήθηκε για κυκλοφορία στο δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι ο νέος αγοραστής μπορεί να την κυκλοφορήσει στο δρόμο αν θέλει, αλλά αυτό είναι οριακά απίθανο, καθώς πιθανότατα θα αποκτηθεί από κάποιον συλλέκτη. Τώρα δημοπρατείται στο Μόναχο από τον οίκο RM Sotheby’s, με την τιμή της να εκκινεί από τα 15.000 ευρώ.