Επιτέλους ξύπνησαν οι εταιρείες και θα προωθήσουν τον μοτοσυκλετισμό!

Ας ελπίσουμε πως θα προλάβουν την καταστροφή
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/8/2019

Πιθανότατα είναι πολύ αργά πλέον, αλλά όπως λένε “η ελπίδα πεθαίνει τελευταία” οπότε και εμείς ελπίζουμε και ευχόμαστε να έχει αποτέλεσμα η πρωτοβουλία που ανέλαβε η Ένωση Κατασκευαστών Μοτοσυκλετών των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα αποφάσιζαν να βάλουν όλοι μαζί χρήματα και να πληρώσουν μια διαφημιστική-προωθητική εταιρεία (την Centauric Group) με σκοπό να σχεδιάσει και να υλοποιήσει δράσεις που θα κάνουν τις νέες γενιές να ενδιαφερθούν για τον μοτοσυκλετισμό. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν βάζει απλώς διαφημίσεις στην τηλεόραση, τα έντυπα και ηλεκτρονικά media και δεν διοργανώνει απλώς εκδήλωσης, αλλά σχεδιάζει και προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες προώθησης. Όπως είπαν κορυφαία μέλη της Ένωσης Κατασκευαστών των ΗΠΑ, στόχος τους δεν είναι μια πρόσκαιρη διαφημιστική προβολή που θα έχει άμεσα εμπορικά αποτελέσματα. Εκείνο που θέλουν να πετύχουν, είναι να περάσει στους νέους (κυρίως…) το βασικό μήνυμα πως μια μοτοσυκλέτα έχει θέση στη ζωή τους και δεν είναι απλώς ένα χόμπι που κάνουν κάποιοι στις πλούσιες χώρες της δύσης, ούτε είναι απλώς ένας “παράξενος” τρόπος μετακίνησης των φτωχών λαών της ανατολής και της Ασίας. Διότι έτσι ακριβώς βλέπουν οι νέοι τον μοτοσυκλετισμό στις μέρες μας. Για τις προηγούμενες γενιές, η μοτοσυκλέτα (και το αυτοκίνητο…) ήταν πρώτα απ’ όλα το βασικό εργαλείο και σύμβολο ενηλικίωσης του κάθε ανθρώπου. Χωρίς μοτοσυκλέτα ή αυτοκίνητο δεν μπορούσες να κάνεις ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΤΙΠΟΤΑ από τα πράγματα που κάνουν οι ενήλικες. Ήσουν “φυλακισμένος” στη γειτονιά σου ή στο χωριό σου και έρμαιο των γονιών σου. Χωρίς μηχανή ή χωρίς αυτοκίνητο, ένας 18χρονος έως το 1980 ή ακόμα και το 1990 είχε σοβαρό πρόβλημα να απεγκλωβιστεί από τον προεφηβικό τρόπο ζωής.    

Σήμερα τα πιτσιρίκια περνάνε πολύ καλύτερα μέσα στο σπίτι των γονιών τους (που αισθάνονται και είναι βασιλιάδες…)  απ’ ότι έξω από αυτά. Με τα κινητά, τα tablet και τα video game επικοινωνούν και ταξιδεύουν σε ολόκληρο το σύμπαν πατώντας ένα κουμπί. Όχι μόνο αυτό, αλλά το κάνουν τσάμπα, χωρίς κανέναν σωματικό κόπο.

Ναι είναι ψεύτικα και digital και κανένα virtual reality παιχνίδι και κανένα chat δεν θα σου δώσει τα συναισθήματα της πραγματική περιπέτειας και της πραγματικής επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο, αλλά όπως είδαμε και στην ταινία Matrix, ο ψηφιακός κόσμος έχει σχεδιαστεί για να περνάμε τέλεια, ενώ ο πραγματικός κόσμος απαιτεί διαρκή και πολύ προσπάθεια για να περνάς καλά.

Η προσπάθεια που κάνει τώρα η Ένωση Κατασκευαστών στις ΗΠΑ για να επανεντάξει τη μοτοσυκλέτα μέσα στη ζωή των νέων ανθρώπων έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν και συγκεκριμένα στα τέλη των 80ies, όταν το λόμπι των ασφαλιστικών εταιρειών κατάφερε να περάσει στην κοινωνία το μήνυμα πως τα δίκυκλα είναι τα πιο επικίνδυνα μέσα μετακίνησης. Ένα μήνυμα που εδραιώθηκε στο μυαλό των γονιών των σημερινών νέων.   Πραγματικά ελπίζουμε να μην αποδειχτεί αυτή η προσπάθεια ως… απέλπιδα!

Επίσης ελπίζουμε να ξυπνήσουν και οι Ενώσεις κατασκευαστών και εμπόρων μοτοσυκλετών στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα (δίπλωμα για 125cc στα 18; Στην ίδια ηλικία που μπορεί να οδηγάει Fiat Punto Nitro-Turbo με 400 άλογα;), όπου η Ε.Ε. ήδη έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες για μια νέα επίθεση κατά των μοτοσυκλετών (διαβάστε το σχετικό μας άρθρο ΕΔΩ). Οι δράσεις υπέρ της προώθησης και προστασίας  του μοτοσυκλετισμού είναι απολύτως μηδενικές, όπως απολύτως μηδενικές είναι οι παρεμβάσεις σε οποιοδήποτε σοβαρό θέμα αφορά τον μοτοσυκλετισμό στην Ελλάδα.

  

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/7/2025

Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.

Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.

Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!

Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!

Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!

Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.

Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.

Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.

Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.

Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού

Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.

Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!