Honda VFR 750R (RC 30) Replica από την Tyga Performance

Όπως το αληθινό… περίπου!
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/1/2024

Ποτέ δεν ήταν φτηνά τα VFR 750 R (RC 30), ούτε καν όσα είχαν στουκάρει δεκάδες φορές στους αγώνες. Με τεχνολογία διαστημόπλοιου για την εποχή των ‘80ies που παρουσιάστηκε και με ένα εντυπωσιακό ιστορικών νικών σε παγκόσμιου επιπέδου πρωταθλήματα, το RC 30 ήταν μύθος από την πρώτη ημέρα που γεννήθηκε μέσα στα εργαστήρια του HRC.

Για τον υπόλοιπο κόσμο η Honda είχε τα VFR 750 F, με sport-touring χαρακτήρα, αλλά και αρκετά στοιχεία από την “καθαρόαιμη” αδερφή της, όπως το μονόμπρατσο ψαλίδι και τον αντίστοιχου κυβισμού V4 κινητήρα, αλλά με πολλές και ουσιαστικές διαφορές στα εσωτερικά μηχανικά μέρη που περιόριζαν την ιπποδύναμη του στους 100.

Φυσικά διαφορές υπήρχαν στην κατασκευή του αλουμινένιου πλαισίου και υποπλαισίου, τις αναρτήσεις και τα φρένα.

Όμως αυτές οι διαφορές δεν ήταν τεράστιες στο μάτι και όπως βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες, η Tyga Performance κατάφερε να φτιάξει ένα kit οπτικής μετατροπής του VFR 750 F (RC 36-2) που δύσκολα μπορείς να το ξεχωρίσεις από ένα γνήσιο RC 30.

Το VFR 750 F που χρειάζεσαι ως βάση...

2

Πέρα από το φαίρινγκ και το ρεζερβουάρ, το Kit της Tyga Performance περιλαμβάνει διαφορετικό υποπλαίσιο, εξάτμιση, ζάντες, πάνω πλάκα τιμονιού με κλιπ-ον, μαρσπιέ, πίσω ζάντα και αλυσίδα-γρανάζια.

Η Replica της Tyga Performance... αν δεν κοιτάξεις το πιρούνι δεν το ξεχωρίζεις από το γνήσιο!

3

Το αποτέλεσμα είναι τόσο άρτιο αισθητικά, που ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις με την πρώτη ματιά το γνήσιο RC 30 από το Replica είναι το πιρούνι και συγκεκριμένα η μπότα του πιρουνιού, όπου στο γνήσιο υπάρχει σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα.

Προφανώς ένας μηχανικός του HRC θα βρει εκατοντάδες διαφορές, όμως για τον περισσότερο κόσμο είναι αδύνατον να καταλάβει ποιο από τα δύο είναι το γνήσιο.

Άλλωστε είναι ελάχιστοι εκείνοι που έχουν δει από κοντά ένα RC 30 σε νορμάλ μορφή.

5

Είχε σχεδιαστεί για αγώνες (ειδικά για αγώνες αντοχής όπως ο 8ωρος της Suzuka  γι΄αυτό είχε μονόμπρατσο ψαλίδι πίσω και σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα εμπρός) και σχεδόν όλα τους βρέθηκαν στις πίστες από την πρώτη ημέρα.

Σήμερα η συλλεκτική αξία τους είναι πολύ μεγάλη και πολλοί ιδιοκτήτες τα επαναφέρουν σε νορμάλ μορφή, ενώ το HRC έκανε μια πλήρη ανακατασκευή σε ένα RC 30 και έφτιαξε από την αρχή νέα ανταλλακτικά για να υποστηρίξει τους ιδιώτες.

Προφανώς η αγορά και η ανακατασκευή ενός RC 30 είναι ΠΟΛΥ ακριβό σπορ, οπότε η ιδέα να φτιάξεις μια Replica χρησιμοποιώντας ένα “ταπεινό” VFR 750 F δεν ακούγεται καθόλου άσχημα…  

778

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες