Honda VFR 750R (RC 30): Θρύλος για πάντα

Δημιουργία γνήσιων ανταλλακτικών για όλους

Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/5/2021

Το 2020 η Honda ξεκίνησε τη διάθεση στην τοπική αγορά της Ιαπωνίας 150 καινούριων ανταλλακτικών για την θρυλική VFR 750 R (RC 30) και τώρα τα ανταλλακτικά αυτά είναι διαθέσιμα και για την αγορά της Ευρώπης. Ίσως ακούγεται ως μια απλή διοικητική απόφαση, όμως στην πραγματικότητα είναι μια πολύ σπουδαία είδηση, καθώς μαζί με την αντίστοιχη απόφαση της Kawasaki να ξαναφτιάξει την κεφαλή του πρώτου αερόψυκτου Ζ 900, σηματοδοτεί μια νέα εποχή, όπου οι άνθρωποι των εργοστασίων αντιλαμβάνονται πλέον το χρέος που έχουν προς την ιστορία της εταιρείας τους και το πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσουν ζωντανή αυτή την ιστορία για τις επόμενες γενιές ως πηγή έμπνευσης.

Τόσο στην περίπτωση της Kawasaki, όσο και τώρα στην περίπτωση της Honda, η διαδικασία για να δημιουργηθούν ξανά ανταλλακτικά παλαιότερων μοντέλων δεν ήταν καθόλου εύκολη και φτηνή υπόθεση – ούτε καν για τα ίδια τα εργοστάσια που έχουν στα χέρια τους τα πρωτότυπα σχέδια. Ειδικά στην περίπτωση της Honda VFR 750 R RC 30, τα καλούπια (οι μήτρες) των περισσότερων εξαρτημάτων είχαν καταστραφεί, είτε από το πέρασμα του χρόνου λόγω γήρανσης του υλικού που είχαν κατασκευαστεί, είτε από τον τρόπο αποθήκευσής τους. Επίσης η Honda είχε κάνει αρκετές αλλαγές και βελτιώσεις σε κάποια εξαρτήματα από το 1997 έως το 1991 που διήρκησε η παραγωγή της RC 30, με αποτέλεσμα το εξάρτημα να μην έχει το ίδιο ακριβώς σχήμα με εκείνο των πρωτότυπων σχεδίων.

Έτσι για την επαναδημιουργία των ανταλλακτικών έπρεπε να φτιάξουν νέα σχέδια και φυσικά να κατασκευάσουν από την αρχή τα καλούπια τους.

Ούτε όμως αυτό ήταν εύκολη υπόθεση, διότι η RC 30 ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό χειροποίητη μοτοσυκλέτα και κατασκευαζόταν σε μια μικρή γραμμή παραγωγής μέσα στις εγκαταστάσεις του HRC, όπου εξειδικευμένοι εργάτες (οι περισσότεροι μηχανολόγοι πανεπιστημιακής μόρφωσης) όχι μόνο συναρμολογούσαν τα εξαρτήματα, αλλά ταυτόχρονα αποτελούσαν και μέρος του ποιοτικού ελέγχου, διορθώνοντας με το χέρι το παραμικρό σφάλμα που είχε κάποιο εξάρτημα.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν αρκούσε να πάρουν μια RC 30 και να την περάσουν από ένα 3D scanner, αντιγράφοντας ψηφιακά τα εξαρτήματά της. Έπρεπε να κάνουν μακροχρόνια έρευνα με τους ιδιοκτήτες RC 30 των ιαπωνικών και ευρωπαϊκών λεσχών για να βεβαιωθούν πως τα νέα εξαρτήματα θα ταιριάζουν άψογα σε όλες τις RC 30 και όχι μόνο σε εκείνη που έχουν στο μουσείο τους. Όπως επίσης έπρεπε να καλέσουν πίσω όλους τους “εργάτες” και τους σχεδιαστές του HRC που δούλεψαν πάνω στην RC 30 και με την εμπειρία και την γνώση τους να κατευθύνουν τη διαδικασία κατασκευής των νέων εξαρτημάτων.

Όπως βλέπουμε δηλαδή, η απόφαση της Honda δεν είναι καθόλου – μα καθόλου – φτηνή υπόθεση και σίγουρα δεν πρόκειται να “κονομήσουν” πουλώντας ανταλλακτικά για RC 30. Ακριβώς γι΄αυτό είναι και τόσο – μα τόσο – σημαντική, διότι στις μέρες είναι πλέον εξαιρετικά σπάνιο να βλέπεις μεγάλες εταιρείες να επενδύουν χρήματα στην ιστορία τους και όχι να βγάζουν χρήματα από την ιστορία τους (βλέπε neo-retro, modern-classics κ.τ.λ.).

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη

Σειρά να πάρει το ειδικό τέλος ταξινόμησης

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Η Ελλάδα επιβάλει μία από τις υψηλότερες φορολογίες στα οχήματα με υψηλό ΦΠΑ και με πρόσθετο φόρο για τον οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο από την ΕΕ.

Προς το παρόν έχουμε δύο μήνες προθεσμία για να γλιτώσουμε ένα άλλο πρόστιμο καθώς μαζί με Βέλγιο, Ρουμανία και Ισπανία, δεν έχουμε ενσωματώσει δύο βασικές οδηγίες, την 2022/542 και την 2020/285 που αφορούν τους συντελεστές ΦΠΑ.

Η προθεσμία για την ενσωμάτωση της 2022/542 έληξε στην αλλαγή του νέου έτους, οπότε είμαστε ήδη 7 μήνες εκπρόθεσμοι. Με την οδηγία αυτή επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα αγαθά και μάλιστα ακόμη και μηδενικούς σε ορισμένα βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, νερό και φάρμακα.

Στην ίδια κατηγορία με τα φάρμακα που η ΕΕ επιτρέπει τον μηδενικό ΦΠΑ, ανήκουν και προστατευτικά μέσα όπως οι μάσκες και τεχνηέντως -σκέφτεται κανείς- πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 0% και στα κράνη. Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν είναι εφικτό. Θα ήταν αν η Ελλάδα είχε επιβάλλει μηδενικό ΦΠΑ το 1990-1991 όταν φωνάζαμε πως θα χαθεί η ευκαιρία.

Πώς το ξέραμε αυτό; Διότι τότε ξεκινούσε η εναρμόνιση σε ενιαίο πλαίσιο για τον ΦΠΑ στα κράτη μέλη όπου καθένας θα όριζε το ακριβές ύψος των συντελεστών, όχι όμως των μηδενικών ή των μειωμένων.

Για αυτό και πρόσφατα όταν η Πολιτεία θέλησε τελικά να μειώσει τον ΦΠΑ στα κράνη τον πήγε στο 13%, όπως ισχύει τώρα αντί του 24% και δεν κατέβηκε πιο κάτω.

Αντιθέτως η Αγγλία, όσο ακόμη βρισκόταν στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που είχε μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη καθώς είχε επιβάλει την εξαίρεση από παλιά, πριν την ένωση. Οι όροι τότε ήταν πιο ελαστικοί και όριζαν πως θα διατηρηθούν οι εξαιρέσεις κάθε κράτους. Τώρα προφανώς η Αγγλία μπορεί να επιβάλλει οποιονδήποτε ΦΠΑ θέλει στην αγορά του κράνους και φυσικά συνεχίζει να είναι μηδενικός, όπως ήταν πάντα.

Χάθηκε λοιπόν τότε μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ακριβώς όπως εξηγούσε τότε πως θα γίνει. Για αυτό και κάθε φορά διαβάζουμε με πικρία τα σχόλια που ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στα κράνη, γιατί είναι κάτι που κλείδωσε αρχές της δεκαετίας του ’90.

Τώρα υπάρχει μία νέα ευκαιρία ωστόσο, για μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ακόμη και στον μηδενισμό τους.

Εξίσου σημαντικό το γεγονός πως οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση επιβολής ΦΠΑ, σύμφωνα με την ΕΕ. Δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα, προφανώς γιατί η Πολιτεία φοβάται πως την επόμενη ημέρα θα κατακερματιστούν πολλές επιχειρήσεις σε μικρότερες που θα έχουν κύκλο εργασιών στο όριο της απαλλαγής καταβολής ΦΠΑ.

Παράλληλα, είμαστε και εκπρόθεσμοι, σαν χώρα, στην προθεσμία σύνδεσης με το δίκτυο ProDriveNet ώστε όλες οι χώρες να μπορούν άμεσα να ελέγξουν τα στοιχεία κάθε επαγγελματία οδηγού, είτε μεταφέρει εμπορεύματα, είτε επιβάτες.

Η βασικότερη όμως προθεσμία που έχει λήξει, είναι σχετική με το ύψος των συντελεστών ΦΠΑ και δίνει την ευκαιρία στη χώρα να βάλει μηδενικό ΦΠΑ σε επτά (7) κατηγορίες. Αυτή την στιγμή ο ΦΠΑ είναι μηδενικός σε ελάχιστες περιπτώσεις και όχι σε βασικά αγαθά, όπως πλέον μπορεί να κάνει η χώρα, αλλά καθυστερεί.

Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσει να εντάξει τα κράνη μοτοσυκλετών σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να διορθώσει την χαμένη ευκαιρία του 1990. Η πάγια απάντηση του Υπουργείου σε ερώτηση του ΜΟΤΟ, την οποία επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός, είναι πως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ να έχουν μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας της ΕΕ.

Για αυτό στην Ελλάδα εφαρμόζεται το μικρότερο δυνατό που θα μπορούσαν χωρίς να μπαίνουν σε ειδικές διαδικασίες και αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του 12%, οπότε και καθιερώθηκε στο 13% τον Ιανουάριο του 2020.

Αν τώρα μηδενίσει ο ΦΠΑ σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα και απαλλαγούν οι μικρές επιχειρήσεις από την καταβολή του, θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν πειράζει αν το ΦΠΑ στα κράνη μείνει στο 13% γιατί το μηνιαίο κέρδος στο εισόδημα θα είναι πολλαπλάσιο. Μόνο να μην δούμε να μπαίνει πρόσθετη φορολογία στα οχήματα για να επέλθει η ισορροπία στα έσοδα του κράτους, καθώς επιβάλλουμε ήδη από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, μαζί με χώρες που βρίσκονται στο άνω άκρο των ατομικών εισοδημάτων.