Honda - Ξεκίνησε τη λειτουργία σταθμών ανταλλαγής μπαταριών ηλεκτρικών δικύκλων

Το αντίπαλο δέος των Gogoro & ionex
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/10/2022

Στα πρότυπα της πρωτοπόρας Gogoro και της αντιπάλου της ionex (KYMCO) που δραστηριοποιούνται κυρίως στην Ταιβάν, η Honda παρουσίασε τον δικό της σταθμό ανταλλαγής μπαταριών ηλεκτρικών δικύκλων, ξεκινώντας τις πωλήσεις του στην Ιαπωνία.

Στις 25/10/2022 η Honda ανακοίνωσε πως οι πρώτες μονάδες των σταθμών ανταλλαγής μπαταριών παραδόθηκαν ήδη στην Gachaco Inc, μια κοινοπραξία της ENEOS και των τεσσάρων μεγάλων Ιαπώνων κατασκευαστών μοτοσυκλέτας για σταθμούς ανταλλάξιμων μπαταριών, και τέθηκαν ήδη σε λειτουργία στο Τόκιο.

Στους σταθμούς θα μπορούν να ανταλλάξουν μπαταρίες όλοι οι κάτοχοι ηλεκτρικών οχημάτων που χρησιμοποιούν τη μονάδα Honda Mobile Power Pack e: (MPP e:), λύνοντας έτσι, τουλάχιστον στα αστικά κέντρα, το πρόβλημα της πολύωρης φόρτισης που απαιτούν οι μπαταρίες ιόντων λιθίου.

Στην Ινδία, μέσω της τοπικής θυγατρικής της, Honda Power Pack Energy India Pvt. Ltd. (HEID), η Honda έχει ήδη ξεκινήσει πρόγραμμα διαμοιρασμού μπαταριών για τα ηλεκτρικά τρίκυκλα ταξί Rickshaw.

Για να ανταλλάξει μπαταρία ο χρήστης, χρησιμοποιεί μια κάρτα αναγνώρισης, και κατόπιν ανταλλάζει την άδεια μπαταρία του με μια γεμάτη. Το σύστημα έχει σχεδιαστεί να λειτουργεί ακόμα και κατά τη διάρκεια διακοπής ρεύματος, όπου ο σταθμός θα συνεχίσει να φορτίζει τις μπαταρίες, τραβώντας ρεύμα από μία από αυτές!

Επόμενος σταθμός στο εγχείρημα της ENEOS, της Honda και των τριών άλλων Ιαπώνων κατασκευαστών, η ανάπτυξη του δικτύου ανταλλαγής μπαταριών -αρχικά στο Τόκιο- από την Gachaco.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”