Χρήστος Σταϊκούρας - Τουλάχιστον 26 πρατήρια υδρογόνου στη χώρα μας έως το 2030

"Tο υδρογόνο μπορεί να καλύψει το 20% – 50% της ενεργειακής ζήτησης στις μεταφορές έως το 2050”
Υδρογόνο ανακοινώσεις Σταικούρα
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

28/11/2023

O Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σταϊκούρας στο Hydrogen Conference δήλωσε πως το 2050, ο ετήσιος κύκλος εργασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας υδρογόνου εκτιμάται ότι θα ανέρχεται, στην Ελλάδα στα 10 δισ. ευρώ, ενώ έως το 2030 θα έχουν δημιουργηθεί 26 πρατήρια υδρογόνου στη χώρα μας.

Στο συνέδριο "Hydrogen Conference - Η Οικονομία του Υδρογόνου- Προοπτικές, Δυνατότητες και Ευκαιρίες για την Ελλάδα", ο κ. Σταϊκούρας ανέφερε επίσης: “Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην Ευρώπη, και ειδικά στην Ελλάδα, για τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Η Πράσινη Συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030 στο 55% σε σύγκριση με το 1990, και μηδενικές εκπομπές ρύπων έως το 2050. Σ’ αυτή την προσπάθεια θα συμβάλλει η χρήση του υδρογόνου, την φυσική επέκταση της ηλεκτροκίνησης, αρχικά ως καύσιμου μεταφορών και στη συνέχεια για κάθε βιομηχανική χρήση. Το υδρογόνο, προς το παρόν, έχει εξαιρετικά μικρή διείσδυση στον ενεργειακό τομέα, αντιπροσωπεύοντας μόλις το 2% του ενεργειακού μείγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χώρα μας διαθέτει τις ιδανικές συνθήκες για την παραγωγή υδρογόνου, δηλαδή αιολικά και ηλιακά πεδία, οι οποίες μπορούν να της παρέχουν το ενεργειακό προβάδισμα στην Ευρώπη (Κρήτη – δημιουργία Κοιλάδων υδρογόνου – Hydrogen Valleys). Σύμφωνα με έρευνες, το υδρογόνο μπορεί να καλύψει το 20% – 50% της ενεργειακής ζήτησης στις μεταφορές, και το 5% –  20% στη ευρωπαϊκή βιομηχανία έως το 2050, ενώ μελέτη του Εθνικού Σχεδίου Στρατηγικής αναφέρει πως ο ετήσιος κύκλος εργασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας υδρογόνου εκτιμάται ότι θα ανέρχεται, στην Ελλάδα, στα 10 δισ. ευρώ το 2050, οδηγώντας στην ανάπτυξη της «Οικονομίας του Υδρογόνου»”.

Χρήστος Σταϊκούρας: “Tο υδρογόνο μπορεί να καλύψει το 20% –50% της ενεργειακής ζήτησης στις μεταφορές, και το 5% – 20% στη ευρωπαϊκή βιομηχανία έως το 2050”

Επιπρόσθετα ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών δήλωσε: “Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτή η βαρύτητα που έχει αυτό το «ελαφρύ» καύσιμο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα, η ανάπτυξη του πράσινου υδρογόνου αναμένεται να κατευθυνθεί, κατά προτεραιότητα, στους τομείς των βαρέων οδικών μεταφορών και της αεροπλοΐας. Σύμφωνα με το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, η συνολική κατανάλωση πράσινου υδρογόνου εκτιμάται στα 63,6 TWh/έτος μέχρι το 2050, με περίπου 70% αυτού να αξιοποιείται για την παραγωγή σύνθετων καυσίμων, με στόχο τη χρήση στις μεταφορές. Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έχουν εκδώσει Κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία περιγράφει τις διαδικασίες αδειοδότησης και λειτουργίας πρατηρίων υδρογόνου, γιατί, όπως είναι νομίζω αντιληπτό, δεν γίνεται να μιλάμε για υδρογονοκίνηση χωρίς σταθμούς εφοδιασμού. Έχουν ήδη καθοριστεί οι τεχνικές προδιαγραφές που αφορούν στη χωροθέτηση και τους όρους ασφαλείας που πρέπει να πληρούν οι εγκαταστάσεις των πρατηρίων υδρογόνου, τα  οποία θα υποστηρίξουν την κυκλοφορία ελαφρών και βαρέων οχημάτων υδρογόνου. Η δευτερογενής νομοθεσία θα συμπληρωθεί με δύο ακόμη πράξεις. Μάλιστα, ο ευρωπαϊκός κανονισμός προβλέπει υποχρεωτική υποβολή εκθέσεων προόδου, σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, ενώ παράλληλα συστάθηκε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Υδρογόνου, για τη χρηματοδότηση όλων των αναγκαίων δράσεων. Τέλος αυτή προβλέπει ηλεκτρική ενέργεια παραγόμενη μόνο από Α.Π.Ε. και υποχρέωση για δημιουργία τουλάχιστον 26 πρατηρίων υδρογόνου στην χώρα μας έως το 2030. Αυτός είναι και ο στόχος μας. Πρόκειται για μια προσπάθεια στην οποία θα υπάρξει συναρμοδιότητα πολλών Υπουργείων, όπως το Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, το Εσωτερικών, το Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Ναυτιλίας και το Υποδομών και Μεταφορών, αλλά και φορέων, όπως είναι η ΑΑΔΕ. Αυτό αποδεικνύει το πόσο σύνθετο, αλλά συγχρόνως και το πόσο σημαντικό, είναι το εγχείρημα για τη θεσμοθέτηση του υδρογόνου ως καυσίμου μεταφορών”.

Όπως έχουμε γράψει πολλάκις στο ΜΟΤΟ, το υδρογόνο είναι ένα από τα σημαντικότερα νέα βήματα στις μετακινήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της μοτοσυκλέτας, αν και έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσουμε μέχρι την χρήση του ως καύσιμο σε μαζική κλίμακα στις μεταφορές. Κάθε βήμα όμως, όσο μικρό κι αν είναι, μας φέρνει λίγο πιο κοντά στην εποχή που η ηλεκτροκίνηση δεν θα προμοτάρεται ως μονόδρομος σε δίτροχα και τετράτροχα οχήματα.

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…