Η Akrapovič γιορτάζει: 30 χρόνια στην κορυφή!

Άνοιξη 2021 – Συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/4/2021

Την Άνοιξη του 1991, ο Igor Akrapovič ξεκινά τις εργασίες του σε ένα μηχανουργείο μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από τα σημερινά κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Ivančna Gorica. Είναι μία μαγευτική τοποθεσία, απόλυτα ήρεμη, που την ηρεμία διακόπτει ένας υπόκωφος ήχος που συχνά – πυκνά βγαίνει από το δυναμόμετρο όταν ανοίγει ο εξαερισμός για να αναπνεύσει ο τεράστιος θάλαμος. Στους δρόμους τριγύρω από το κτήριο του τμήματος έρευνας κι εξέλιξης θα ακούσεις επίσης το χαρακτηριστικό ουρλιαχτό μίας Akrapovič, από τις εκατοντάδες δοκιμές που πραγματοποιούνται κάπου κοντά. Πινακίδα δεν θα δεις, για να μην σταματούν όσοι κάνουν βόλτες στην περιοχή και ζητούν να μπουν στον χώρο για να βγάλουν μία φωτογραφία. Η μυστικοπάθεια είναι αρετή για την Akrapovič, προστατεύοντας τα μυστικά των μεγαλύτερων κατασκευαστών που τους στέλνουν τις μοτοσυκλέτες πριν βγουν στην παραγωγή, ή ακόμη καλύτερα τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. Κι εμείς άλλωστε διοργανώναμε μήνες την διπλή επίσκεψή μας, την δεύτερη στην ιστορία του περιοδικού, τόσο στο R&D όσο και στο εργοστάσιο μαζί με την TECNO MOTO την ελληνική αντιπροσωπεία - που φέτος γιορτάζει 35 χρόνια ζωής, όπως και το ΜΟΤΟ άλλωστε. Μία σειρά άρθρων που αξίζει να αναζητήσετε.

Η Akrapovič αυτές τις ημέρες συμπληρώνει 30 χρόνια παρουσίας με την ιστορία του Igor να ξεκινά βέβαια πολύ πιο πριν από αυτό. Ο Igor ήταν ένας αγωνιζόμενος που ταυτόχρονα βελτίωνε αγωνιστικές μοτοσυκλέτες σε μία εποχή που το όριο των κινητήρων το ανακάλυπτε ο βελτιωτής και αποτελούσε μαγική συνταγή να ταιριάξεις αξιοπιστία και ιπποδύναμη. Η επιτυχία του Igor ήταν τέτοια που στο τέλος πήγαιναν σε εκείνον ακόμη και οι ανταγωνιστές του στο πρωτάθλημα! Αυτό ήταν και το έναυσμα να ξεκινήσει επαγγελματικά εκείνο με το οποίο ήταν περισσότερο παθιασμένος από όλα, την τεχνολογία και την εξέλιξη των μοτοσυκλετών.

Οι εξατμίσεις ήταν εκείνες στις οποίες ο Igor Akrapovič είδε την μεγαλύτερη ευκαιρία να αναδειχτεί καθώς ο ανταγωνισμός από άλλους κατασκευαστές ήταν σχεδόν ανύπαρκτος. Επικεντρώθηκε στις αγωνιστικές εφαρμογές και έχτισε την φήμη του μέσα από το σκληρότερο πεδίο, τους αγώνες. Η σχεδόν καθολική επικράτηση που γνώρισε εκεί, τον οδήγησε γρήγορα να επεκταθεί στις μοτοσυκλέτες παραγωγής αλλά και στα αυτοκίνητα.

Σήμερα, τρεις δεκαετίας μετά από όλα αυτά, η εταιρεία έχει δύο ξεχωριστές εγκαταστάσεις στην Σλοβενία απασχολώντας 1,300 εργαζομένους. Ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, οι κεντρικές εγκαταστάσεις στην Ivančna Gorica περιλαμβάνουν κι ένα από τα πλέον εξελιγμένα χυτήρια τιτανίου στον κόσμο. Η χύτευση τιτανίου δεν είναι εύκολη υπόθεση και το επίπεδο της Akrapovic είναι τέτοιο που έχει φτάσει σε σημείο να δημιουργεί υλικά ακόμη και για χειρουργικές επεμβάσεις, περισσότερο από την ανάγκη να βοηθήσει και όχι για επαγγελματικούς λόγους. Μία άγνωστη προς το ευρύ κοινό πρακτική του ιστορικού αυτού εργοστασίου. Υπάρχει επίσης δυναμόμετρο αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών καθώς κι ένα ρομπότ που χρησιμοποιείται για να «οδηγεί» τις μοτοσυκλέτες στο δυναμόμετρο για ορισμένες πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες που απαιτούν μεγάλο χρόνο παραμονής στην σέλα. Υπάρχει επίσης εργαστήριο μεταλλουργίας, το τμήμα R&D και το αγωνιστικό τμήμα που παράγει τις εξατμίσεις για τα MotoGP -για παράδειγμα- απευθείας εκεί. Η μαζική παραγωγή ξεκινώντας από την δημιουργία των σωλήνων σε μία πατέντα που είναι ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της Akrapovic, γίνεται εξ ολοκλήρου στο μεγάλο εργοστάσιο στο Črnomelj.

Η αύξηση της ζήτησης αλλά και της τεράστιας γκάμας απαιτούσε την δημιουργία ενός νέου εργοστασίου, παράλληλα με την αύξηση των χώρων του R&D κι έτσι σχεδιάστηκε η επέκταση σε μία διαφορετική τοποθεσία που εξυπηρετεί και τις ανάγκες της εξαγωγικής δραστηριότητας. Η καρδιά της Akrapovič παραμένει πάντα το αγωνιστικό της τμήμα στο οποίο επενδύει αδιάκοπα, από την στιγμή που οι αγώνες είναι και το βασικό πεδίο όπου στηρίζει την εξέλιξή της. Όχι μόνο αυτό, αλλά πλέον οι αγώνες χρειάζονται την Akrapovič από την στιγμή που οι ομάδες στηρίζονται στην Σλοβένικη εταιρεία για την εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα των κινητήρων, που προσφέρεται ως μία κανονική υπηρεσία. Η πρώτη νίκη για την Akrapovič σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν το 1997 στο WSBK με αναβάτη τον Akira Yanagawa (Kawasaki).

Λίγο αργότερα, το 2000, ήρθε και το πρώτο πρωτάθλημα με αναβάτη τον Colin Edwards σε Honda που φορούσε Akrapovič και οι επιτυχίες αυξήθηκαν από τότε φτάνοντας σε καθολικό σχεδόν βαθμό:

«Κάποτε βελτίωνα μοτοσυκλέτες και χρησιμοποιούσα τα χρήματα για να μπορέσω να πάρω μέρος σε αγώνες. Η βελτίωση ήταν για εμένα σχεδόν το ίδιο ενδιαφέρουσα με την αγωνιστική συμμετοχή κι έτσι ήταν φυσικό επακόλουθο να αγοράσω τον πρώτο κουμπαδόρο. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Βλέπω την ιστορία της εταιρείας να απλώνεται σε τρεις δεκαετίας, ιδιαίτερα της αγωνιστικής μας πορείας, με μεγάλη περηφάνια, γιατί οι αγώνες είναι το πιο σκληρό πεδίο δοκιμών για ένα προϊόν» - τονίζει ο Igor Akrapovič, σε ένα σύντομο μήνυμα για την συμπλήρωση τριάντα ετών.

Σήμερα η εταιρεία έχει κερδίσει 140 τίτλους και έχει αποκλειστικές συνεργασίες με πολλές ομάδες σε FIM MotoGP, FIM WorldSBK, FIM MXGP, FIA WEC, και DTM, Isle of Man TT, 24 Hours Nürburgring, 24 Hours of Le Mans, 24 Hours of Daytona, στο Dakar Rally, και πολλά ακόμη.

Η μεγάλη αυτή αγωνιστική ενασχόληση έχει οδηγήσει και σε ορισμένες εκπληκτικές εξατμίσεις μαζικότερης παραγωγής, που με την σειρά τους έφεραν 14 βραβεία Red Dot με κορυφαία το best of the Best για τον σχεδιασμό της εξάτμισης τιτανίου της Ducati 1199 Panigale, το 2014.

«Από την πρώτη στιγμή το όραμα της εταιρείας και η φιλοσοφία της έχουν μείνει απαράβατα, συνεχίζουμε να επικεντρωνόμαστε στην εξέλιξη ενός άψογου αποτελέσματος, να εφαρμόζουμε καινοτομίες, έρευνα, και τις πλέον σύγχρονες τεχνικές και υλικά. Η έμφυτη περιέργεια και η ανάγκη για εξέλιξη μας δίνουν ώθηση να αναζητούμε λύσεις για συνεχή βελτίωση και αναβάθμιση. Η εξέλιξη δεν έχει όρια για η τεχνολογία μπορεί πάντα να πάει ένα βήμα πιο κάτω» συνεχίζει ο Igor στο μήνυμά του.

Για να γιορτάσουν τα τριάντα χρόνια, εξέλιξαν δύο ξεχωριστές εξατμίσεις της σειράς Evolution Line (Titanium) που θα υπάρχουν μόνο σε 30 κομμάτια: Για Kawasaki Ninja ZX-10RR / ZX-10R και την Ferrari F8 Tributo.

Παράλληλα έχουν δημιουργήσει και ένα microsite για τα 30 χρόνια Akrapovic που μπορείτε να βρείτε εδώ

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…