Η Aprilia ετοιμάζει τρίκυκλο ανταγωνιστή του Yamaha Niken

Η CVT μετάδοση φέρνει διαφοροποίηση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/9/2020

Πατέντες που κατατέθηκαν φανερώνουν σχέδια της Aprilia να φέρει έναν ανταγωνιστή για το Yamaha Niken. Εμπειρία στα τρίκυκλα έχει, και μάλιστα μεγάλη καθώς την καλύπτει η ομπρέλα του ομίλου Piaggio με τις διάφορες εκδόσεις του πετυχημένου εδώ και πολλά χρόνια MP3. Ταυτόχρονα έχει και μία από τις πρώτες αυτόματες μοτοσυκλέτες, το Aprilia Mana που μπορεί να έχει σταματήσει η παραγωγή του αλλά με προσαρμογή στις νέες προδιαγραφές, θα μπορούσε να επιστρέψει. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι πατέντες καθώς τα σχέδια βασίζονται πάνω στο Mana.

Το Mana βέβαια είχε CVT μετάδοση, δηλαδή δούλευε σαν σκούτερ και μάλιστα ένα από τα ζητήματα που είχε ήταν η αρκετά νωρίς απεμπλοκή της σύμπλεξης κατά την επιβράδυνση. Ακριβώς όπως έκαναν τα παλαιότερα σκούτερ. Αυτό σημαίνει πως φρενάριζες και ξαφνικά έμπαινε νεκρά. Με την CVT αναγκαστικά θα γίνει αυτό, αλλά τα νέα σκούτερ σου δίνουν φρένο κινητήρα καθώς φρενάρεις, μέχρι να μπεις σε μονοψήφια νούμερα λίγο πριν σταματήσεις τελείως. Το Mana ήταν σαν να έβαζε νεκρά ακόμη και πάνω από τα είκοσι, που σημαίνει πως ξαφνικά έπρεπε να πιέσεις περισσότερο τα φρένα για να διατηρήσεις ίδιο το βαθμό επιβράδυνση. Δεν σου δημιουργούσε πρόβλημα αυτό, αλλά ήταν μία από τις διαφορές που είχε το Mana από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες εξαιτίας της μετάδοσής του. Και αναφέρεται, γιατί ακριβώς εκεί εντοπίζεται και η διαφορά με το Yamaha Niken, στην τελείως διαφορετική προσέγγιση μετακίνησης.

Ανοίγοντας παρένθεση: Χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του Aprilia Mana, η Honda έβγαλε μοτοσυκλέτα με κιβώτιο DCT, που σημαίνει πως υπάρχουν κανονικές ταχύτητες και η έννοια «αυτόματη μοτοσυκλέτα» άλλαξε για πάντα καθώς η DCT μετάδοση δεν έχει καμία σχέση με την ύπαρξη κανονικού κιβωτίου. Απαραίτητη παρένθεση γιατί ακόμα και τώρα θα βρεθεί κάποιος να βάλει αυτές τις δύο στο ίδιο τσουβάλι παρόλο που δεν υπάρχει απολύτως καμία σύνδεση.

Η ίδια η μετάδοση αυτομάτως διαφοροποιεί την υπό έρευνα πρόταση της Aprilia από το Yamaha Niken. Η εξίσου μεγάλη διαφορά φιλοσοφίας στην κατασκευή του εμπρός συστήματος σημαίνει πως δεν θα έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ωστόσο όταν μιλάμε για τρίκυκλες μοτοσυκλέτες -και όχι σκούτερ- δεν έχουμε άλλα παραδείγματα σε παραγωγή, οπότε αυτομάτως μπαίνουν απέναντι και ας μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

Η Yamaha ήθελε να φτιάξει μία μοτοσυκλέτα με την οποία πέφτεις πολύ δύσκολα και παραμένει μοτοσυκλέτα με τα όλα της. Η Yamaha θα πει πως δεν πέφτεις κιόλας, αλλά όπως όλες οι δηλώσεις του marketing, έτσι κι αυτή είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Αν θυμάστε από όλα όσα έχουμε γράψει για τον Niken, πράγματι δεν πέφτεις εύκολα στις στροφές, αλλά κάλλιστα μπορεί να την πατήσεις κλείνοντας το γκάζι σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης, αν πηγαίνεις γρήγορα. Το είχαμε αναλύσει στην δοκιμή του Niken αυτό και βγήκαμε σωστοί -για άλλη μία φορά- όταν αργότερα η Yamaha έφερε την έκδοση GT που βελτιώνει ακριβώς αυτό το φαινόμενο. Σε κακή πρόσφυση πάντως, το Niken στρίβει με άνεση και καταλήγεις να πηγαίνεις πιο γρήγορα από εκείνο που θα έκανες αν δεν είχες άλλο ένα τροχό εμπρός. Παραμένει μία σπορ μοτοσυκλέτα και όχι μία ακόμη λύση μετακίνησης με λίγη περισσότερη ασφάλεια ισορροπίας. Αυτή είναι η περίπτωση του Aprilia από την στιγμή που θα βασίζεται στο Mana με την CVT, σκουτερίσια εμφάνιση.

Εμπρός το νέο τρίκυκλο της Aprilia έχει μία εξέλιξη του συστήματος του MP3 και φαίνεται πως θα επιτρέπει και το κλείδωμα, θα μένει δηλαδή όρθιο χωρίς να το στηρίζει ο αναβάτης, πράγμα που δεν συμβαίνει στο Niken. Κατασκευαστικά το Niken έχει πιο ακριβό σύστημα δύο τροχών εμπρός γιατί χρησιμοποιεί τέσσερα αμορτισέρ, τα δύο σπαθιά σε κάθε πλευρά όπως είναι το όνομά του.

Το MP3 ήταν καλό για σκούτερ αλλά με το αμορτισέρ και τα αρθρωτά ψαλίδια πάνω από τους δύο τροχούς, υπήρχε πολύ βάρος μπροστά και ψηλά που αφαιρούσε πολλούς πόντους από την ευχαρίστηση στην οδήγηση. Για δεδομένα σκούτερ με στόχο την μετακίνηση, αυτό δεν ήταν προτεραιότητα. Το Quadro για παράδειγμα ήταν πολύ καλύτερο, το πρόβλημα ήταν πως το υπόλοιπο Quadro δεν ήταν σαν MP3. Το τρίκυκλο Mana θα συνδυάσει όλα τα παραπάνω με αμορτισέρ σε κάθε πλευρά και ελατήρια αντί για διπλά αμορτισέρ όπως το Niken. Πρακτικά μιλάμε για ψαλίδι αυτοκινήτου σε κάθε μπροστινό τροχό, αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα προφανώς.

Από το σχέδιο διακρίνεται και ένα μεγάλο μετατρόχιο. Δεν υπάρχει νούμερο αυτή την στιγμή αλλά θα μπορούσε το νέο τρίκυκλο Mana να έχει μετατρόχιο που επιτρέπει την οδήγησή του με δίπλωμα αυτοκινήτου, χωρίς να χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο… με το δίπλωμα, ακριβώς όπως συμβαίνει με άλλα σκούτερ που υπάρχουν στην αγορά. Ίσως η Aprilia το φέρει αυτό σε μορφή μοτοσυκλέτας.

Σε κάθε περίπτωση το Aprilia Mana, δεν αναμένεται να είναι οδηγείται σαν το Yamaha Niken που εύκολα -πολύ εύκολα- μπορεί να κάνει και κάτι τέτοιο:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…