Η Dainese απέκτησε την TCX

Επέκταση γκάμας και όχι μόνο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

1/10/2020

Η είδηση πως το Group της Dainese, το οποίο έχει και την ιταλική εταιρεία κρανών AGV, απέκτησε την εξίσου ιταλική εταιρεία TCX είναι ιδιαίτερα σημαντική. Τουλάχιστον επιχειρηματικά απ' όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως.

Κι αυτό, διότι η TCX δεν είναι απλώς ένα brand name που ασχολείται με τις μπότες μοτοσυκλετών. Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε στο εργοστάσιό της στην Montebelluna της Ιταλίας πριν αρκετά χρόνια, όπου σε ένα διήμερο tour μας έδειξαν όλες τις δραστηριότητες της εταιρείας.

Ανάμεσά τους είναι η κατασκευή υποδημάτων για κάθε είδους ειδικές δυνάμεις (πυροσβέστες, αστυνομικούς, στρατιώτες κ.τ.λ.) αλλά και υποδημάτων ασφαλείας για εργάτες εργοστασίων και εργοταξίων. Ταυτόχρονα έχει μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας για την κατασκευή carbon και συνθετικών εξαρτημάτων και στο εργοστάσιό της είδαμε να κατασκευάζει carbon τμήματα για τα hi-end ποδοσφαιρικά παπούτσια της Nike, φανάρια για την Mercedes-Benz και carbon καθίσματα για την Ferrari 599! Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, είναι πως αυτό το εργοστάσιο πριν αρχίσει να βγάζει την δική του μάρκα, έφτιαχνε εξαρτήματα και για την Dainese! Μαζί και κάποιοα παπούτσια ειδικού σκοπού, για σώματα ασφαλείας...

Προς το παρόν δεν υπάρχουν λεπτομέρειες της συμφωνίας που να μας δίνει καθαρή εικόνα αν ο όμιλος τις Dainese αγόρασε τα πάντα ή απλώς τον μοτοσυκλετιστικό κλάδο της TCX. Διότι η TCX ως εταιρεία έχει πολύ μεγάλη εμπορική αξία, λόγω του εργοστασίου της και του τμήματος R&D. Η πλειοψηφία των υπόλοιπων εταιρειών ρουχισμού για μοτοσυκλέτες δεν έχει καν εργοστάσιο! Είναι γραφεία με σχεδιαστές και τμήματα μάρκετινγκ/πωλήσεων και την κατασκευή των προϊόντων τους αναλαμβάνουν εργοστάσια στην Ασία- σε κάποιες περιπτώσεις εργοστάσια που ανήκουν σε άλλους επιχειρηματίες. Οι ιταλοί δημοσιογράφοι λένε πως η TCX θα συνεχίσει να πουλά τα προϊόντα της με το δικό της λογότυπο και δεν θα απορροφηθεί από την Dainese. Από την μεριά του ο CEO της Dainese κύριος Cristiano Silei αρκέστηκε να πει πως οι δύο εταιρείες μοιράζονται το ίδιο πάθος για καινοτομία και ασφάλεια και πως ανυπομονεί να δουλέψει με τους ανθρώπους της TCX. Αυτό δεν λέει βέβαια τίποτα ως προς το είδος της συμφωνίας εξαγοράς.  Σε κάθε περίπτωση, συνεχίζουμε να βλέπουμε μεγάλους γάμους Ιταλικών εταιρειών, όπως εκείνος μεταξύ Pirelli και Brembo, κάτι που είναι μεν απαραίτητο για την επιβίωσή τους, αλλά την ίδια στιγμή περιορίζει όλο και περισσότερο τις επιλογές του κοινού και την εμπορική ανεξαρτησία του κάθε κλάδου.

Για την ιστορία, η TCX πωλείται για δεύτερη φορά μέσα σε μία δεκαετία. Οι αρχικοί εταίροι αποχώρησαν με ρήτρα να μην κατασκευάζουν μπότες ή παπούτσια για ένα μεγάλο διάστημα, το οποίο έληξε και πλέον συνεχίζουν εκείνη την παλιά τους τέχνη με το όνομα Eleveit. Η TCX είχε αρχικά ξεκινήσει ως Oxtar, αλλά έμπλεξε σε ένα δικαστικό αγώνα με την Alpinestars για την χρήση του σήματος και του ονομάτος την οποία και έχασαν. Έτσι ξεκίνησαν την TCX που προχώρησε πολύ γρήγορα -και στην χώρα μας- μέχρι που η καθίζηση σε όλο τον κλάδο και η παγκόσμια ύφεση τους οδήγησε σε πώληση. Η εξαγορά από χρηματοπιστωτικό όμιλο έφερε την απαραίτητη εξυγίανση και τώρα πωλείται -με το απαραίτητο κέρδος- στον επόμενο, τον παλιό πελάτη τους, την Dainese!

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”