Η Harley Davidson επενδύει στην Ευρώπη

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/6/2018

Ο εμπορικός πόλεμος που έχει ανοιχτεί εδώ και λίγο καιρό, με πρωτοβουλία του Αμερικανού Προέδρου, Donald Trump, έχει επιφέρει πολλές παράπλευρες απώλειες και μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που είχε στο μυαλό του όταν το ξεκίνησε, θεωρώντας μάλιστα ότι είναι ένας πόλεμος που θα κερδηθεί εύκολα. Επιβάλλοντας πρόσθετους φόρους στα εισαγόμενα προϊόντα θέλοντας να αποτρέψει την εγχώρια αγορά από το να χρησιμοποιεί μη αμερικάνικα αγαθά και να τονώσει την αμερικάνικη βιομηχανία, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αντίποινα –κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση- για τα αμερικάνικα προϊόντα. Το πιο πρόσφατο θύμα της βιομηχανίας των Η.Π.Α. από αυτή την πολιτική, είναι η Harley Davidson. Η εταιρεία από το Milwaukee, για να αντιδράσει στην δραματική αύξηση του κόστους των εξαγωγών, αποφάσισε να μεταφέρει μέρος της παραγωγής της στην Ευρώπη για να αποφύγει τους δασμούς.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg που ειδικεύεται σε οικονομικά θέματα, ο διαρκώς αυξανόμενος πόλεμος με την Ευρώπη κοστίζει στην Harley σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο! Για να το κάνουμε πιο κατανοητό, οι δασμοί που επέβαλε η Ευρώπη στο αμερικάνικο ατσάλι και αλουμίνιο κοστίζουν περίπου 2.200 δολάρια για κάθε μοτοσυκλέτα που εξάγεται στην Ευρώπη. Όπως είναι κατανοητό, η Harley Davidson δυσκολεύεται να αποσβέσει αυτό το κόστος στην ευρωπαϊκή αγορά, η οποία αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη αγορά για το εργοστάσιο. Η λύση; Να αυξήσει την παραγωγή μοτοσυκλετών εκτός Αμερικής.
Αυτό όχι μόνο θα έχει επιπτώσεις στην αγορά εργασίας στην Αμερική, αλλά θα είναι κι ένα σοβαρό πλήγμα στο γόητρο της Harley που έχει κάνει σημαία της το "made in America". Θα έχει ένα σοβαρό αντίκτυπο στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, καθώς όπως επισημαίνουν έγκυροι οικονομικοί αναλυτές "μια εταιρεία που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Αμερική και το αμερικάνικο όνειρο, όπως είναι η Harley, θα απολύσει Αμερικάνους εργάτες για να προσλάβει ξένους σε μια άλλη χώρα επειδή χάνει χρήματα. Υπάρχει αρκετή δόση ειρωνείας σ' αυτό."
Κανείς δεν ξέρει πού θα οδηγήσει όλη αυτή η κατάσταση, καθώς κανείς από τα κυβερνητικά στελέχη του Λευκού Οίκου δεν φαίνεται να ξέρει το πώς λειτουργούν οι κανόνες του διεθνούς εμπορίου, ενώ οι αποφάσεις του Αμερικανού Προέδρου έχουν και μια έντονη δόση… του τυχαίου.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”