Κλοπές, ατυχήματα και παραβάσεις στην Ελλάδα το 2019

Τα στατιστικά της τροχαίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/4/2020

Η ΕΛ.ΑΣ δημοσιοποίησε τα ετήσια στατιστικά στοιχεία του 2019 που αφορούν τις κλοπές και τα ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους τη χρονιά που μας πέρασε, μαζί με τα αντίστοιχα του 2018 για σύγκριση.

Οι αριθμοί σε απόλυτα μεγέθη έχουν μικρές διαφορές, δείχνοντας μια σταθερότητα. Δυστυχώς όμως εκείνοι που αφορούν θανάτους και βαριά τραυματισμένους παραμένουν ψηλά, ειδικά αυτή την εποχή που λόγω κορωνοϊού μάθαμε να δίνουμε λίγο παραπάνω αξία στην ανθρώπινη ζωή…

Ξεκινώντας από τις κλοπές δικύκλων, το 2019 η αστυνομία κατέγραψε 7.124 που αφορούν δίκυκλα άνω των 50cc και 1.841 που αφορούν 50άρια. Το 2018 είχαμε 8.859 κλοπές δίκυκλων άνω των 50cc και 2.367 σε 50άρια. Βλέπουμε δηλαδή μια σημαντική μείωση των κλοπών στα δίκυκλα, όταν στα αυτοκίνητα η δραστηριότητα των “καλόπαιδων” συνεχίστηκε αμείωτη με 10.642 κλεμμένα αυτοκίνητα το 2019, έναντι 10.644 το 2018.

Στα ατυχήματα όμως τα πράγματα παραμένουν  άσχημα και παρά τη μείωση της κίνησης στους δρόμους την τελευταία πενταετία λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά και τον περιορισμό του μέσου όρου διανυθέντων χιλιομέτρων που κάνουμε πλέον όλοι μας λόγω της χυδαίας τιμής της βενζίνης, οι νεκροί έφτασαν τους 701 το 2019, έναντι 709 το 2018. Απλά σκεφτείτε τί έχει να γίνει αν έχουμε πάνω από 200 νεκρούς από τον COVID-19 και πόσο αδιάφορα ακούμε πλέον τον θάνατο 701 συνανθρώπων μας μέσα σε μόλις έναν χρόνο από ατυχήματα.

Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τους 642 βαριά τραυματισμένους (το 2018 ήταν 701), δηλαδή ανθρώπους που πιθανόν δεν θα έχουν ποτέ ξανά μια φυσιολογική ζωή… Σύμφωνα με την τροχαία, τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα αφορούσε σύγκρουση οχήματος με πεζό (44). Από αυτά τα ατυχήματα 155 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και θα πρέπει κάποια στιγμή η τροχαία και οι εισαγγελείς να εφαρμόσουν το γράμμα και το πνεύμα του άρθρου 38 του Κ.Ο.Κ. αλλά και τα δικαστήρια να μοιράζουν ακριβοδίκαια τις ευθύνες (π.χ. σε δήμους για κακή σήμανση/κατάσταση των δρόμων κ.τ.λ.).

Δεύτερη κατά σειρά αιτία είναι η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα (39). Εδώ προφανώς αναφέρονται στις προσπεράσεις και στις μετωπικές/πλαγιομετωπικές συγκρούσεις (τις νόμιμες όχι τις παράνομες που αναφέρονται ξεχωριστά και είχαμε μόλις μία καταγεγραμμένη). Θυμάται κανείς να του έμαθε κάποιος να προσπερνά σωστά και με ασφάλεια πριν πάρει το δίπλωμα; Διότι κάτι μας λέει πως όλοι είμαστε αυτοδίδακτοι.

Τρίτη αιτία με (31 περιπτώσεις) ήταν η “απόσπαση προσοχής” και όλοι ξέρουμε με τι ασχολείται ο έλληνας οδηγός όταν οδηγεί. Τέταρτη κατατάσσεται η υπερβολική ταχύτητα (26 συμβάντα), ενώ το “σφάξιμο” του κόκκινου σηματοδότη (13 συμβάντα) και του STOP (24 συμβάντα) είναι από τις βασικές αιτίες θανατηφόρων ατυχημάτων εντός πόλης.

Βλέπουμε δηλαδή πως τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα σχετίζονται με την οδήγηση μέσα στην πόλη και σε επαρχιακούς δρόμους. Υπάρχει και ένας τεράστιος αριθμός με 487 καταγεγραμμένα θανατηφόρα συμβάντα, όπου βασική αιτία εδώ είναι η μέθη. Από τους 701 νεκρούς, τους 369 τους είχαμε από σύγκρουση δύο ή περισσοτέρων οχημάτων και από σύγκρουση με πεζούς (155 θάνατοι). Τα υπόλοιπα 332 θύματα, είτε έφυγαν μόνοι τους από το δρόμο (πρόσκρουση , ανατροπή, εκτροπή), είτε τους “έστειλε” ο δήμαρχός και ο νομάρχης που έχει ευθύνη για το επίπεδο ασφάλειας των δρόμων της περιοχής του.

Πέραν όμως των ατυχημάτων, που φαίνεται πως αν φτάσουμε στο επίπεδο να έχουν τριπλάσιους νεκρούς απ’ ότι η πανδημία του COVID-19 θα πανηγυρίζουμε… η τροχαία κατέγραψε και 492.338 παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. Κάποια από αυτά τα στοιχεία είναι πραγματικά ανατριχιαστικά! Όσο κι αν ακουστεί εξωφρενικό 50.456 οδηγούσαν χωρίς δίπλωμα!!!! Δηλαδή χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Θυμίζουμε πως ο αριθμός αυτός αφορά όσους έπιασε η τροχαία, όχι το σύνολο… Σε αυτόν το αριθμό προσθέστε και όσους είχαν δίπλωμα αλλά όχι ασφάλεια (22.156 οχήματα). Αν αναρωτιέστε γιατί την κοπανάνε μετά το ατύχημα, φαίνεται πως αιτία δεν είναι μόνο η ελληνική ευθυνοφοβία.

Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε και τα στατιστικά με τις εγκαταλείψεις θυμάτων τροχαίου τα τελευταία χρόνια. Πάντως για το τέλος αφήσαμε και κάποια ευχάριστα, που αφορούν την αλλαγή νοοτροπίας της τροχαίας. Τέτοια ευχάριστα στοιχεία είναι οι 458 κλήσεις που έκοψαν σε όσους οδηγούν αργά στην αριστερή λωρίδα των εθνικών, οι 1.048 κλήσεις που έκοψαν στις μανάδες που κρατάνε αγκαλιά το παιδί ανάμεσα στο στήθος τους και τον αερόσακο ή τους στοργικούς πατεράδες που αφήνουν τα παιδιά να παίζουν μπάλα στα πίσω καθίσματα χωρίς να κάθονται σε παιδικά καθισματάκια. Στα θετικά είναι τα 5.998 πρόστιμα για φθαρμένα ελαστικά και τα 15.746 πρόστιμα για χρήση κινητού τηλεφώνου.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…