Maxton Engineering - Απεβίωσε ο ιδρυτής Ron Williams - Ο άγνωστος ρόλος στο HRC και την NR500 με τα οβάλ πιστόνια

Εμβληματικός μηχανικός, με απαράμμιλες γνώσεις, στο όνομα του οποίου οι αγωνιζόμενοι του IOMTT πίνουν νερό
Ron Williams - Maxton Engineering
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

26/11/2024

Ο Ron Williams ήταν ένας πραγματικά ξεχωριστός μηχανικός, με μεγάλη αναγνώριση κυρίως από τους Βρετανούς αγωνιζόμενους που τον προτιμούσαν για τις αναρτήσεις τους, είτε συμμετείχαν στο BSB, είτε σε αγώνες Road-Racing όπως το Isle of Man TT. Όμως παρόλο που ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, η φήμη του είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της χώρας του, με τη Honda να τον προσκαλεί το 1981 στην Ιαπωνία, για να βοηθήσει στην κατασκευή του πλαισίου της πρωτοποριακής NR500 με τα οβάλ πιστόνια. 

Τον Ron τον είχα γνωρίσει τηλεφωνικά, πριν από 30 χρόνια, όταν είχα στην κατοχή μου ένα Suzuki RG 500 Gamma και είχα αγοράσει ανεστραμμένο πιρούνι από GSX-R1100 του 91 για να αντικαταστήσω το συμβατικό πιρουνάκι των 38 mm που φόραγε από το εργοστάσιο. Καθώς σπούδαζα στην Αγγλία, χώρα με πλούσια μηχανολογική παράδοση, οι ερωτήσεις μου για το πού θα μπορούσα να κάνω revalving στο πιρούνι του GSX-R για το βάρος του RG είχαν πάντα την ίδια απάντηση: στη Maxton Engineering.

Πήρα τηλέφωνο την εταιρεία όπου μου απάντησε ο ίδιος ο Ron. Του εξήγησα τι ήθελα να κάνω, και εκείνος μου ζήτησε να του πως το βάρος μου με κράνος και εξοπλισμό μοτοσυκλέτας και να του πω αν θα οδηγούσα στον δρόμο ή σε πίστα. Εκείνος θα αναλάμβανε τα υπόλοιπα -και σε πολύ λογικό αντίτιμο. Του έστειλα μέσω ταχυδρομείου το πιρούνι στο Cheshire, όπου βρίσκεται η εταιρεία, προσεκτικά τυλιγμένο σε διάφορα παλιά ρούχα, με ένα σημείωμα με τις απαντήσεις στα ερωτήματά του.

Λίγες εβδομάδες μετά, είχα στα χέρια μου το πιρούνι και με το πέρας των σπουδών μου, επέστρεψα στην Κρήτη όπου και το τοποθέτησα στο RG, με παράλληλη επέμβαση στο πίσω αμορτισέρ για να ψηλώσει σε σχέση με πριν, και να μη βρίσκουν οι πάνω εξατμίσεις στο φαρδύ ελαστικό που φόραγε η ζάντα του GSX-R1100 που συνόδευε τη μετατροπή. Όμως ενώ είχα ακούσει τα καλύτερα για τον Ron, οι πρώτες βόλτες με το μεταλλαγμένο RG ήταν σκέτη τραγωδία, αφού ακόμα και στις χαμηλές ταχύτητες, τα tank-slapping διαδεχόταν το ένα το άλλο!

RG500 Maxton revalved

Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε… έχανα τον λογαριασμό με το πόσες ταλαντώσεις στα στόπερ του τιμονιού μου επεφύλασσε το κάθε συμβάν. Απελπισμένος τηλεφώνησα εσπευσμένα στη Βρετανία, όπου ο Ron χωρίς να ανεβάσει πίεση μου είπε λακωνικά: “δεν έχω κάνει ποτέ λάθος στις αναρτήσεις μου”. Έτσι έλεγε εκείνος, όμως η κατάσταση συνέχισε να είναι δραματική, κι όποτε έβλεπα σαμάρι ή λακκούβα με έκοβε κρύος ιδρώτας.

Μέχρι εκείνη την επική βόλτα στον ΒΟΑΚ, με μια παρέα εννέα Suzuki, από RGV250, GSX-R750 μέχρι GSX-R1100 με κινητήρα Big Pops Yoshimura... εκεί έδωσα το RG στον μηχανικό μου, ονομαστό κάγκουρα και μηχανικό αγώνων τότε του Σήφη του Σταυρουλάκη που συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας. Εκείνος στο τιμόνι του RG, μαζί με το GSX-R1100 Big Pops εξαφανίστηκαν μπροστά, και τους βρήκαμε μόνο στο τέλος της βόλτας. Την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Το RG και το GSX-R σταματημένα στην άκρη της Εθνικής, και τους δυο αναβάτες να καπνίζουν δίπλα τους. Πιο πολύ όμως κάπνιζαν οι εξατμίσεις του σβηστού RG, που είχαν ανεβάσει θερμοκρασία και έκαιγαν τα υπολείμματα διχρονόλαδου που είχαν μέσα τους!

RG500

“Οι εντυπώσεις σου”… ρώτησα, κι εκείνος με χέρι που έτρεμε ελαφρά μου απάντησε “δεν ξέρεις τι έχεις!” Τι έχανα; Τι δεν καταλάβαινα; “Το πιρούνι δουλεύει εκπληκτικά, αλλά θέλει χιλιόμετρα. Από τα 160 και πάνω δουλεύει όπως κανένα άλλο. Απλώς εμπιστέψου το, ξεπέρασε τα 160 και κράτα το γκάζι ανοιχτό.” Τον εμπιστεύτηκα και ως ανταμοιβή μου, ανακάλυψα κράτημα που δεν μπορούσα ούτε να ονειρευτώ με το προηγούμενο πιρούνι, κράτημα που έφερνε τη μοτοσυκλέτα πολλές δεκαετίες μπροστά, με άμεση σύγκριση με πολύ πιο σύγχρονα σπορ μοντέλα. Σε ευχαριστώ Ron!

Ron Williams

Τα χρόνια πέρασαν, ο Ron μεγάλωσε κι αυτός, και το 2020 υπέστη εγκεφαλικό, με τις επιπτώσεις του οποίου πάλευε τα τελευταία 4 χρόνια. Στις 25/11 μέσω της σελίδας της Maxton Engineering ήρθε η ανακοίνωση της οικογένειάς του που ανέφερε τα εξής: “ Με βαριά καρδιά ανακοινώνουμε τον θάνατο του ιδρυτή και πατέρα της οικογένειας, Ron Williams, ο οποίος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου. Ήταν πρωτοπόρος της βιομηχανίας και όλοι μας στη Maxton είμαστε ευγνώμονες που μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε από εκείνον.”

Ο Ron Williams ίδρυσε τη Maxton το 1971, πουλώντας το αυτοκίνητό του για να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση. Το όνομα Maxton ήταν σύνθετη λέξη από το Max (Μέγιστο) και το Ton που στα αγγλικά σημαίνει και τα 100 μίλια την ώρα -160 χλμ/ώρα.

Maxton Engineering

Στην μακρόχρονη καριέρα του, ο Ron Williams ασχολήθηκε πέρα από τις αναρτήσεις για τις οποίες έγινε ιδιαίτερα γνωστός και με τα πλαίσια -δυο τομείς που συνδέονται άρρηκτα, και η βαθιά γνώση του Ron στη γεωμετρία των πλαισίων τον βοηθούσε σε τεράστιο βαθμό στη βελτίωση των εργοστασιακών αναρτήσεων.

Ron Williams

Είχε ξεκινήσει κατασκευάζοντας πλαίσιο για Matchless πριν ασχοληθεί με πλαίσια για τα δίχρονα TZ, και με το τρικύλινδρο  αγωνιστικό Kawasaki KR750 του Mick Grant το οποίο μετασκεύασε βοηθώντας τον Grant να πάρι τον τίτλο στο IOMTT στην κατηγορία Senior το 1975.

Honda NR500

Το 1981, η Honda προσκάλεσε τον Ron στην Ιαπωνία, για να επιθεωρήσει την NR500 με τα οβάλ πιστόνια, και για να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο συμβατικού πλαισίου, δουλεύοντας μαζί με τους μηχανικούς της ιαπωνικής εταιρείας και με τον Takeo Fukai που αργότερα έγινε ο CEO της Honda.

Παράλληλα, ο Ron κατασκεύαζε τους δικούς του τροχούς μοτοσυλκλετών από μαγνήσιο, ενώ πλέον η Maxton Engineering είναι γνωστή αποκλειστικά για τις κορυφαίες aftermarket αναρτήσεις της, με τον γιο του Ro, Richard, να έχει αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης.

Ετικέτες

Triumph Trident 660 Triple Tribute - Επιστροφή για την ειδική έκδοση "Slippery Sam" 

Φόρος τιμής στην Trident που κέρδισε 5 φορές στο Isle of Man TT - Η ιστορία πίσω από το παρατσούκλι
Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

2/5/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Triumph προσφέρει το Trident 660 Triple Tribute τη μοτοσυκλέτα που αποτίνει φόρο τιμής στην αγωνιστική ιστορία της, με αλλαγές σε σχέση με την περσινή τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα και πλουσιότερο εξοπλισμό.

Όπως είχε υποσχεθεί η Triumph πέρσι κατά την κυκλοφορία της πρώτης ειδικής έκδοσης Trident 660, η μοτοσυκλέτα θα ήταν διαθέσιμη μόνο για ένα έτος. Έτσι και έγινε, με την εμπορική επιτυχία ωστόσο της πρώτης έκδοσης να δίνει στους Βρετανούς το πράσινο φως για την δημιουργία μιας δεύτερης.

Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025

Τα γραφικά είναι τα ίδια όμως το λευκό χρώμα που είχε χρησιμοποιηθεί ως "φόντο" έδωσε τη θέση του στο μαύρο στην Trident 660 Triple Tribute, ενώ οι ζάντες από μαύρες έγιναν κόκκινες και την κάνουν έτσι να δείχενι ακόμη πιο σπορ.

Το quickshifter παραμένει μέρος του στάνταρ εξοπλισμού και σε αυτόν προστίθεται και η συνδεσιμότητα με την Triumph 660 Triple Tribute να διατηρεί επίσης τη μικρή μάσκα/ζελατίνα που καλύπτει τα όργανα αλλά και την καρίνα, με τα εν λόγω στοιχεία να τη διαχωρίζουν από την απλή έκδοση.

Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025

Διασκεδαστική είναι η ιστορία πίσω από το παρατσούκλι "Slippery Sam", που αφορά στην τρικύλινδρη αγωνιστική Trident των Βρετανών, η οποία κέρδισε 5 συνεχόμενες χρονιές την κατηγορία των 750 κ.εκ. στο Isle of Man TT μεταξύ 1971 και 1975. Μια ιστορία που η Triumph παραλείπει να αναφέρει στο δελτίο τύπου και αυτής της έκδοσης της Trident 660.

Βλέπετε, παρότι η αγωνιστική Triumph 750 που έφερε τρικύλινδρο κινητήρα από την Trident της εποχής της κατάφερε να πάρει 5 νίκες στο ΤΤ χάρη όχι μόνο στις επιδόσεις της αλλά και στην παροιμιώδη αξιοπιστία της, εντούτοις ήταν ένα ατυχές και μεμονωμένο συμβάν στον 24ωρο αγώνα αντοχής του Bol d’Or του 1970 για το οποίο έλαβε το προσωνύμιο "Slippery Sam". 

Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025

Εκεί, μια από τις τρεις αγωνιστικές Trident, με αναβάτες τους Steve Jolly και Percy Tait -με τον τελευταίο να είναι γνωστός και ως "Sam"-, αντιμετώπισε μηχανικά προβλήματα χάνοντας λάδια από τον κινητήρα, με αποτέλεσμα να γεμίσει τον αναβάτη της. Εξού και το παρατσούκλι "ο γλιστερός Sam"! Εν τέλει η μοτοσυκλέτα των Jolly και Tait τερμάτισε στην πέμπτη θέση, ενώ μια από τις Trident στα χέρια των Paul Smart και Tom Dickie κέρδισε τον αγώνα. Στους σύγχρονους πολιτικώς ορθούς καιρούς που ζούμε η παραπάνω ιστορία αποσιωπήθηκε και έμεινε το παρατσούκλι. Όμως αν δεν γνωρίζει κανείς την ιστορία η αξία της έκδοσης χάνεται.

Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025

Όσον αφορά τη σύγχρονη "Slippery Sam" Trident, δεν υπάρχουν αλλαγές σε μηχανικά μέρη ή στο design, με μόνες προσθήκες τις προαναφερθείσες δύο στον εξοπλισμό της, πέρα από την καλαίσθητη μοναδική βαφή.

Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025

Ίδια παραμένει η απόδοση των 79,8 hp / 10.250 rpm και των 6,5 kgm / 6.250 rpm με τον κινητήρα να συμμορφώνεται στα Euro 5+ πρότυπα, για ένα βάρος 189 κιλών με υγρά. Ίδιες παραμένουν και οι αναρτήσεις της Showa, με διαδρομές 120 και 133,5 mm εμπρός και πίσω αντίστοιχα, ίδιο και το χαμηλό ύψος σέλας στα 805 mm. Στα φρένα βρίσκουμε δυο δίσκους 310 mm μπροστά με διπίστονες δαγκάνες Nissin και μονό δίσκο 255 mm πίσω με μονοπίστονη δαγκάνα, επίσης από την Nissin. Στον εξοπλισμό περιλαμβάνονται full-LED φώτα, δικάναλο Cornering ABS για το 2025, με 3 Riding Modes για το φετινό μοντέλο (Sport, Road & Rain), και προσθήκη Cruise Control, Traction Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, TFT οθόνη οργάνων, immobiliser, κ.α. ενώ στον πρόσθετο επίσημο εξοπλισμό θα βρείτε αρκετά ακόμα αξεσουάρ.

Triumph Trident 660 Triple Tribute 2025