Με Honda Supra-X 125 στην αρχαία Ιωνία και Λυκία

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

30/9/2016

Μικρασιατικό οδοιπορικό
Πάντα ήθελα να πραγματοποιήσω ένα οδοιπορικό Ιστορίας στα μικρασιατικά παράλια. Να επισκεφθώ πόλεις αρχαίες, μυθικές, Ελληνικές, φορτωμένες με αμέτρητες ιστορικές μνήμες και μαρτυρίες. Να ξεναγηθώ σε αρχαιολογικούς χώρους γεμάτους με αξεπέραστα μνημεία του παρελθόντος, όπου το κάλλος του αρχαιοελληνικού πολιτισμού παραμένει αιώνιο και άφθαρτο. Να περπατήσω στους λιθόστρωτους δρόμους λαμπρών ιωνικών πόλεων και να βιώσω ένα νοερό ταξίδι πίσω στο χρόνο, που πραγματικά θα ήθελα να είναι ρεαλιστικό.

Με όχημα το γνωστό -από το ταξίδι του Εύξεινου Πόντου- μαύρο παπί Honda Supra, επιχείρησα τελικά να περιηγηθώ στην ένδοξη γη της Ιωνίας και της Λυκίας και να καταγράψω μέσα από ένα οδοιπορικό 2.300 χιλιομέτρων τα διάσπαρτα χνάρια του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που επέζησαν στο πέρασμα του χρόνου.
Περισσότερες από πεντακόσιες αρχαίες ελληνικές πόλεις είχαν αναπτυχθεί κατά μήκος των μικρασιατικών ακτών του Αιγαίου, οι οποίες λειτούργησαν μέσα στους αιώνες ως μια γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στην Ανατολή και την Δύση, ανάγοντας έτσι τον χώρο της Μικράς Ασίας σε μια γη αδιάλειπτης επαφής λαών και πολιτισμών.

Όπως καταλαβαίνετε, η επιλογή των αρχαίων ιωνικών και λυδικών πόλεων ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Και τελικά επέλεξα την Έφεσο, την Μίλητο, την Πριήνη και τα Δίδυμα για το κομμάτι της Ιωνίας (δυτική Μικρασία), ενώ στους προορισμούς της Λυκίας (νοτιοδυτική Μικρασία) περιέλαβα τα Πάταρα, τον Ξάνθο, την Τελμεσσό και τα Μύρα.
Παρόλο που οι συγκεκριμένες αρχαίες ελληνικές πόλεις βρίσκονταν σε μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της Τουρκίας ήμουν κυριολεκτικά μόνος, αφού τα γεγονότα του πραξικοπήματος είχαν διώξει μακριά όλους τους ξένους επισκέπτες. Αυτή η εξέλιξη μ’ είχε χαροποιήσει ιδιαίτερα, καθώς δεν είχα να αντιμετωπίσω τα πλήθη των πολύχρωμων τουριστών που συνήθως κατακλύζουν τους αρχαιολογικούς χώρους της δυτικής Τουρκίας.

Με βάση την κοσμοπολίτικη πόλη Kusadasi (105 χλμ. νότια της Σμύρνης) και "εργαλείο δρόμου" το ακούραστο Honda Supra, για τέσσερεις μέρες περιπλανήθηκα σε τέσσερεις ιωνικές πόλεις-μνημεία πολιτισμού και αντίκρισα γεμάτος εθνική περηφάνια τις εναπομείνασες μαρτυρίες της υπερτρισχιλιετούς εκπολιτιστικής πορείας του ελληνισμού στην αντίπερα αιγαιοπελαγίτικη ακτή.
Ωστόσο, με έκπληξη διαπίστωσα κάτι το απρόσμενο και συγκλονιστικό. Αν και η Έφεσος της Θεάς Αρτέμιδας, η Μίλητος του σοφού Θαλή, η επικλινής πολιτεία της Πριήνης και τα Δίδυμα με τον γιγάντιο ναό του Απόλλωνα χάθηκαν οριστικά στην λήθη του χρόνου, όλες τους είχαν περάσει για πάντα στο πάνθεον της Ιστορία.
Και μετά την Ιωνία, το μαύρο παπί με οδήγησε τάχιστα στην κοντινή γη της αρχαίας Λυκίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_670

Επικαιρότητα

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"

Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.