Μοτοσυκλετιστικός δακτύλιος για την ηχορύπανση στην 3η μεγαλύτερη αγορά του κόσμου

Επηρεάζει πάνω από 16 εκατομμύρια δίκυκλα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/9/2021

Τεράστιο πρόβλημα ηχορύπανσης αντιμετωπίζει η πρωτεύουσα της Ινδονησίας Τζακάρτα, μία μητρόπολη δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων, με συνωστισμό όμως που έρχεται δεύτερος σε ολόκληρο τον κόσμο μετά το μεγαλύτερο πληθυσμιακά μητροπολιτικό Τόκυο.

Η Ινδονησία αποτελεί την 3η μεγαλύτερη αγορά μοτοσυκλέτας, όχι μόνο για τα 110 εκατομμύρια δίκυκλα που έχουν πινακίδες αλλά και για τα πολλά εργοστάσια που λειτουργούν εκεί και προμηθεύουν πολλές ασιατικές και όχι μόνο, χώρες. Το 2018 η πρωτεύουσα είχε 16 εκατομμύρια μοτοσυκλέτες στο μητρώο της, πράγμα που ξεπερνά τον πληθυσμό της και αντί να δείχνει πως σχεδόν κάθε κάτοικος έχει δύο δίκυκλα, πράγμα που δεν ισχύει, φανερώνει πολύ απλά πως ο μεγάλος συνωστισμός δεν αποτυπώνεται σε καμία απογραφή.

Σε μία περιοχή που είναι το ένα πέμπτο της Αττικής συνωστίζεται πληθυσμός μεγαλύτερος μίας Ελλάδας μιας και έχουμε 16 εκατομμύρια δίκυκλα και περίπου 4 εκατομμύρια αυτοκίνητα που σίγουρα δεν αντιστοιχούν σε 10 εκατομμύρια κατοίκους και από αυτά η συντριπτική πλειοψηφία είναι με παπιά και σκούτερ. Εκτός από το κυκλοφοριακό πρόβλημα που ήδη αντιμετωπίζουν είναι ωστόσο η ηχορύπανση που έχει γίνει αφόρητη σε σημείο που για πρώτη φορά θα επιβάλλουν δακτύλιο.

Η μορφή του δακτυλίου θα είναι όπως την ξέρουμε ήδη από την Ελληνική πρωτεύουσα μόνο που εκεί θα ισχύει για τις μοτοσυκλέτες με σκοπό να κυκλοφορούν κάθε μέρα λιγότερα παπιά και να μειωθεί η ηχορύπανση που οι συνέπιες της έχει λάβει διαστάσεις πανδημίας. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο και επηρεάζει πολλά εκατομμύρια δίκυκλα, όπως πραγματικότητα είναι και το γεγονός της ηχορύπανσης που οι Έλληνες συγκεκριμένα ανάμεσα στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, μπορούν πολύ καλύτερα να αντιληφθούν το πρόβλημα. Μπορεί οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας στις Άλπεις να είναι κάτι που συζητάμε ως παράδειγμα ηχορύπανσης από τις μοτοσυκλέτες, αλλά αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα που ήδη χρίζει αναγκαίας λύσης. Βέβαια κάθε φορά που θα θίξουμε το θέμα θα βρεθεί και κάποιος να σχολιάσει «αφήστε τα παιδιά» και «μία γκαζιά δεν έβλαψε κανέναν», γιατί πρώτον είναι ένας από αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα κι έπειτα γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί την συνολική εικόνα. Σε κάθε περίπτωση τέτοια σχόλια μπορεί να υπάρχουν και στην ανάρτηση αυτού του άρθρου στα κοινωνικά δίκτυα, καθώς η συγκεκριμένη επισήμανση είναι γραμμένη πολύ πιο κάτω από τις πρώτες 2-3 γραμμές κειμένου που συνήθως σταματούν να διαβάζουν για το θέμα, όσοι θεωρούν πως δεν υπάρχει πρόβλημα ηχορύπανσης, ή που θεωρούν πως δεν είναι τόσο σοβαρό. Σε κάθε περίπτωση δεν περιμένει κανείς από έναν νεαρό σε ηλικία αναβάτη να αντιληφθεί πως κάνει κάτι παράνομο αγοράζοντας με νόμιμο τρόπο μία εξάτμιση η οποία κάπου με ψιλά γράμματα αναφέρει πως απαγορεύεται η χρήση της στον δρόμο και επιτρέπεται μόνο σε πίστες. Ακόμη κι αν το δει όμως, η ευρεία διαθεσιμότητα δεν τον βοηθά να αντιληφθεί πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί αυτή η παρανομία. Αυτό είναι λάθος της πολιτείας και όχι του τελικού χρήστη που μπορεί να μην έχει κρατήσει ακόμη αγκαλιά ένα μωρό που ξυπνάει και κλαίει σε κάθε πέρασμα παπιού, ούτε έχει προσπαθήσει να ρυθμίσει ακουστικό βαρηκοΐας για το ανέβασμα ανηφόρας με υπερκυβισμένο μονοκύλινδρο και ελεύθερο τελικό. Καταλήγουμε έτσι στην Ελλάδα να έχουμε περισσότερα «αγωνιστικά» παπιά και από την Ινδονησία που έχουν πολυπληθές πρωτάθλημα, χωρίς όμως να είναι μόνο αυτά τα πρόβλημα, ακολουθούν τα σκούτερ και ιδιαίτερα τα μονοκύλινδρα άνω των τριακοσίων κυβικών και τα δικύλινδρα με σχεδόν πεντακόσια κυβικά, με τις μοτοσυκλέτες να συμπληρώνουν το κάδρο. Το ζήτημα της ηχορύπανσης είναι τεράστιο και είναι πρόβλημα για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και όχι μονάχα της πρωτεύουσας. Στην Ινδονησία είναι κάτι το οποίο τους απασχολεί πολύ καιρό, μέχρι να πάρουν μία τέτοια απόφαση.

Βέβαια, από την στιγμή που η απόκτηση ενός δικύκλου είναι σχετικά εύκολη υπόθεση, ακόμη και για την Ινδονησία με βασικό μισθό στο μισό που ισχύει για την Ελλάδα, περιμένουν ήδη πως θα αυξηθούν οι πωλήσεις καθώς αρκετοί θα θέλουν να έχουν μονά-ζυγά δίκυκλα, ουσιαστικά μετατρέποντας το μέτρο περισσότερο σε εισπρακτικό. Πάντως γίνονται εκτεταμένοι έλεγχοι και έχουν αυξηθεί τα πρόστιμα για μετατροπές, πριν φτάσουν στο σημείο να επιβάλλουν δακτύλιο στις μοτοσυκλέτες, που σημειώστε πως αποτελούν την πλειοψηφία...

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/7/2025

Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.

Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.

Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!

Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!

Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!

Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.

Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.

Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.

Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.

Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού

Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.

Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!