MV Agusta: "Ανασταίνει" το παρελθόν με σπάνια αγωνιστική μοτοσυκλέτα

Επαναφορά στην δόξα

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/4/2021

Η MV Agusta αγόρασε πρόσφατα ένα αγωνιστικό CSS 175/204cc από την δεκαετία του '50 και ήδη έχει ξεκινήσει την διαδικασία της αποκατάστασής του στην αρχική του μορφή! Αυτό το μοναδικό εύρημα, ανακαλύφθηκα χάρη στο Catawiki, το δημοφιλές site για online δημοπρασίες, το οποίο εξειδικεύεται σε σπάνια και μοναδικά αντικείμενα.

Η μοτοσυκλέτα είχε αρχικά αγοραστεί το 1958 από τον Βρετανό αναβάτη και συλλέκτη, Chris Newport. Ο πωλητής ήταν ο Stanley Hailwood, πατέρας του θρυλικού αγωνιζόμενου "Mike the bike" Hailwood, o οποίος είχε κατακτήσει εννέα παγκόσμιους τίτλους και αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους αναβάτες της MV Agusta. Ο Newport οδήγησε την μοτοσυκλέτα σε ερασιτεχνικούς αγώνες για μερικά χρόνια, ιδιαίτερα στο Brands Hatch, πριν το αφήσει στην άκρη και τελικά το πουλήσει. Το 2012 η μοτοσυκλέτα εμφανίστηκε στην Ολλανδία και πρόσφατα μπήκε σε δημοπρασία στο Catawiki. Αυτό το "διαμάντι" εντοπίστηκε από ένα μέλος της διοίκησης της MV Agusta, ο οποίος φρόντισε να αποκτηθεί το πολύτιμο εύρημα.

Αρχικά με 175cc και στη συνέχεια "μεγαλωμένη" στα 204cc, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της μοτοσυκλετιστικής Ιστορίας. Για να διαφυλαχθεί η αυθεντικότητά της, μαζί με τον κινητήρα, τα περισσότερα από τα γνήσια εξαρτήματά της έχουν κρατηθεί, όπως τα ΤΤ καρμπυρατέρ της Amal (σε αγωνιστική διπλή διάταξη), τα "green spot" ελαστικά της Avon, το αγωνιστικό στροφόμετρο της Smiths και η υπέροχη εξάτμιση τύπου megaphone.

Ο Timur Sardarov, CEO της MV Agusta δήλωσε πως είναι όλοι ενθουσιασμένοι στα κεντρικά της εταιρείας στην Schiranna, καθώς η μοτοσυκλέτα επέστρεψε εκεί που γεννήθηκε μετά από 70 χρόνια. Είπε επίσης πως αποτελεί ένα ιδανικό πρώτο project για το νεοσυσταθέν Τμήμα Ανακατασκευών, ενώ στο μέλλον θα έχουν την δυνατότητα να φέρουν κι άλλες σημαντικές μοτοσυκλέτες στην αρχική τους κατάσταση, εκεί στο εργοστάσιο της MV Agusta.

Ο Davide Marelli, o ειδικός στις μοτοσυκλέτες και στα μοτοποδήλατα της Catawiki, τόνισε ότι η μοτοσυκλέτα αποτελεί ένα εξαιρετικά σπάνιο συλλεκτικό κομμάτι και ότι η πλατφόρμα τους φιλοξενεί κάθε εβδομάδα αντίστοιχες δημοπρασίες, που αντιπροσωπεύουν ένα τμήμα της ιταλικής Ιστορίας.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.