Νορβηγία: Με απόκρυψη στοιχείων ισχυρίζονται πως οι μοτοσυκλέτες έγιναν πιο επικίνδυνες

Όταν η στατιστική δεν είναι επιστήμη
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/7/2021

Η επιστήμη της στατιστικής είναι σαν το μαχαίρι της κουζίνας. Αν χρησιμοποιείς το κουζινομάχαιρο για να κόβεις το ψωμί ή τα λαχανικά για τη σαλάτα σου, τότε είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο. Αν όμως το χρησιμοποιείς για να μαχαιρώνεις τον κόσμο στο δρόμο και να κόβεις λαρύγγια ανθρώπων είναι ένα φονικό όπλο.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τη στατιστική και τα αποτελέσματά της. Αν τη χρησιμοποιείς για να βελτιώσεις τη ζωή των ανθρώπων, είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο. Αν όμως τη χρησιμοποιείς για να διαστρεβλώσεις την πραγματικότητα, ώστε να υποστηρίξεις ή να επιβάλεις τα δικά σου προσωπικά συμφέροντα, τότε είναι εργαλείο προπαγάνδας.

Δυστυχώς με αυτόν ακριβώς τον τρόπο χρησιμοποίησε τα στατιστικά στοιχεία η Κρατική Υπηρεσία Δημοσίων Δρόμων της Νορβηγίας, με στόχο να πει πως η οδήγηση μοτοσυκλέτας έχει γίνει πολύ πιο επικίνδυνη τα τελευταία χρόνια στη χώρα τους.

 

Πρώτα να πούμε τα αληθινά στοιχεία: Το 2011 τα θανατηφόρα ατυχήματα με μοτοσυκλέτα στη Νορβηγία ήταν τα απολύτως λιγότερα. Όμως το 2020 ο αριθμός των θανατηφόρων αυξήθηκε. Με βάση αυτά τα δύο πραγματικά στοιχεία η δημόσια υπηρεσία της Νορβηγίας έβγαλε το συμπέρασμα πως η οδήγηση μοτοσυκλέτας έγινε πιο επικίνδυνη.

Μόνο που για να μπορέσει να βγάλει αυτό το συμπέρασμα έπρεπε να αποκρύψει ένα βασικό στοιχείο. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά το γεγονός πως οι πωλήσεις μοτοσυκλετών ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΙΚΑΝ το 2020!!!

Με άλλα λόγια, χρησιμοποιούν την αύξηση των θανατηφόρων ατυχημάτων ως απόλυτο αριθμό, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την παράλληλη αύξηση του αριθμού των μοτοσυκλετών που κυκλοφορούν στους δρόμους.

 

Δηλαδή σύμφωνα με τη “λογική” της Κρατικής Υπηρεσίας Εθνικών Δρόμων της Νορβηγίας αν η Ινδία με τα εκατομμύρια δίκυκλα στους δρόμους είχε π.χ. 1000 ατυχήματα κάθε χρόνο και το Πριγκιπάτο του Μονακό είχε επίσης 1000 θανατηφόρα ατυχήματα κάθε χρόνο, θα ήταν ακριβώς το ίδιο πράγμα!!!!

Φυσικά αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η “στατιστική” γίνεται εργαλείο προπαγάνδας από τις Κρατικές Υπηρεσίες για να επιβάλλουν νόμους που εξυπηρετούν συγκεκριμένα οικονομικά ή πολιτικά συμφέροντα.

 

 

Πηγή: FEMA

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin