Ο γιος του Mackenzie έγινε “youtuber” για να μαζέψει λεφτά

Η πραγματική πλευρά του μηχανοκίνητου αθλητισμού
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/12/2020

Χορός εκατομμύριων και μάνατζερ να διαπραγματεύονται σκληρά αστρονομικούς μισθούς και ποσοστά, με τους αναβάτες να μένουν σε βίλες και να κυκλοφορούν με κότερα και supercar. Αυτή είναι η εικόνα που βγάζουν προς τα έξω τα παγκόσμια πρωταθλήματα των MotoGP και των Superbike, μόνο που η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και αφορά το πολύ 30-40 αναβάτες σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και αυτοί, οι μετρημένοι στα δάκτυλα superstar των αγώνων μοτοσυκλέτας, δεν έφτασαν εκεί τυχαία και κυρίως δεν έφτασαν εκεί… τσάμπα.

Το πόσο δύσκολο είναι να βρεις λεφτά για να συμμετέχεις σε ένα πρωτάθλημα, ακόμα κι αν είναι το βρετανικό BSB, το περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο ο Taylor Mackenzie, γιος του πασίγνωστου βρετανού αναβάτη Niall Mackenzie. Παρά το ισχυρό οικογενειακό όνομα, ο Taylor Mackenzie δεν κατάφερε να βρει χορηγούς για την επόμενη χρονιά, οπότε δεν έχει και τα απαιτούμενα χρήματα για να βρει μια θέση σε κάποια ομάδα του BSB στην κατηγορία των Superbike. Ένας λόγος είναι η πολύ κακή αγωνιστική χρονιά που είχε φέτος λόγω του τραυματισμού του στο πόδι, αλλά και η οικονομική δυσπραγία που δημιούργησε η πανδημία, με αποτέλεσμα πολλοί χορηγοί να μειώσουν τους πόρους ή να φύγουν από τους αγώνες.

Έτσι αντί να κάθεται και να κλαίει την μοίρα του και την “άτιμη κενωνία”, που “άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους κατεβάζει”, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα κανάλι στο You Tube παρουσιάζοντας όλη την πορεία και την προσπάθειά του να βρει οικονομικούς πόρους αλλά και να προετοιμαστεί σωματικά για το επόμενο πρωτάθλημα. Ουσιαστικά σκέφτηκε να δημοσιοποιήσει την καθημερινότητα ενός αναβάτη αγώνων και μέσα από τα views, τις διαφημίσεις και τα παράπλευρα έσοδα του You Tube, να μπορέσει να μαζέψει τα χρήματα που απαιτούνται για την συμμετοχή του στην κατηγορία Supersport του BSB. Στο πρώτο video που ανέβασε στο You Tube εξηγεί αναλυτικά γιατί και πως το σκέφτηκε, αλλά ταυτόχρονα μας δίνει μια πολύ καλή εικόνα της πραγματικότητας του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.