Ο “Isle of Man” Guy Martin, θέτει ρεκόρ ταχύτητας με τρακτέρ! [VIDEO]

Όχι κάποιο συνηθισμένο για τα χωράφια…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/6/2019

Τρακτέρ, χλοοκοπτικές μηχανές, γερανοί και βιομηχανικά μηχανήματα, τα πάντα μπορούν να γίνουν αντικείμενο αγώνα, στην επιμονή του ανθρώπου να αποδείξει πως κάνει κάτι το ξεχωριστό, πως εξωθεί σε νέα όρια την οποιαδήποτε μηχανή. Και μάλιστα όλα αυτά είναι έως και φυσιολογικά, από την στιγμή που η συγκίνηση για το ξεχωριστό, επιτυγχάνεται πιο δύσκολα με τους τέσσερις τροχούς παρά με δύο. Όπως φυσιολογικό είναι να βλέπεις και κάποιον που έχει φάει την αδρεναλίνη με το κουτάλι στους δύο τροχούς, να παλεύει με τρακτέρ, να θέσει ρεκόρ ταχύτητας. Αν αυτός ο κάποιος είναι φυσικά ο Guy Martin.

O Martin πήγε στην πίστα του Top Gear και έθεσε υπό αμφισβήτηση το ρεκόρ του διάσημου Stig, όπου και το κέρδισε με διαφορά μεγαλύτερη των είκοσι χιλιομέτρων, πετυχαίνοντας σχεδόν 166 χιλιόμετρα τελικής, στο πρώην αεροδρόμιο που προσφέρει μεγάλο περιθώριο ακινητοποίησης. Με 2.9 χιλιόμετρα διαθέσιμης ευθείας το ελαφρωμένο, και υπερβολικό σε τροποποιήσεις JCB Fastrac που αποδίδει 1.000 ίππους και 254.9kg.m ροπής στις 3.500 στροφές ήταν αναγκασμένο να μπει σε ειδικό πρόγραμμα μειωμένης απόδοσης για να καταφέρει να εκμεταλλευτεί την επιτάχυνση του και τα σχεδόν τρία χιλιόμετρα ευθείας. Ένας υπερσυμπιεστής και ένα τούρμπο συνεργάζονται για περιοριστεί το lag και ο Martin δήλωσε πως δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη εκπαίδευση καθώς συνήθιζε να κάνει σούζες με τα τρακτέρ αλλά και αγώνες. Παρόλο που το συγκεκριμένο δεν έχει καμία σχέση με εκείνα που είχε οδηγήσει… Όσο για τις μοτοσυκλέτες και το Isle of Man, άφησε ως απάντηση το χαρακτηριστικό του χαμόγελο…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”