Ο “Isle of Man” Guy Martin, θέτει ρεκόρ ταχύτητας με τρακτέρ! [VIDEO]

Όχι κάποιο συνηθισμένο για τα χωράφια…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/6/2019

Τρακτέρ, χλοοκοπτικές μηχανές, γερανοί και βιομηχανικά μηχανήματα, τα πάντα μπορούν να γίνουν αντικείμενο αγώνα, στην επιμονή του ανθρώπου να αποδείξει πως κάνει κάτι το ξεχωριστό, πως εξωθεί σε νέα όρια την οποιαδήποτε μηχανή. Και μάλιστα όλα αυτά είναι έως και φυσιολογικά, από την στιγμή που η συγκίνηση για το ξεχωριστό, επιτυγχάνεται πιο δύσκολα με τους τέσσερις τροχούς παρά με δύο. Όπως φυσιολογικό είναι να βλέπεις και κάποιον που έχει φάει την αδρεναλίνη με το κουτάλι στους δύο τροχούς, να παλεύει με τρακτέρ, να θέσει ρεκόρ ταχύτητας. Αν αυτός ο κάποιος είναι φυσικά ο Guy Martin.

O Martin πήγε στην πίστα του Top Gear και έθεσε υπό αμφισβήτηση το ρεκόρ του διάσημου Stig, όπου και το κέρδισε με διαφορά μεγαλύτερη των είκοσι χιλιομέτρων, πετυχαίνοντας σχεδόν 166 χιλιόμετρα τελικής, στο πρώην αεροδρόμιο που προσφέρει μεγάλο περιθώριο ακινητοποίησης. Με 2.9 χιλιόμετρα διαθέσιμης ευθείας το ελαφρωμένο, και υπερβολικό σε τροποποιήσεις JCB Fastrac που αποδίδει 1.000 ίππους και 254.9kg.m ροπής στις 3.500 στροφές ήταν αναγκασμένο να μπει σε ειδικό πρόγραμμα μειωμένης απόδοσης για να καταφέρει να εκμεταλλευτεί την επιτάχυνση του και τα σχεδόν τρία χιλιόμετρα ευθείας. Ένας υπερσυμπιεστής και ένα τούρμπο συνεργάζονται για περιοριστεί το lag και ο Martin δήλωσε πως δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη εκπαίδευση καθώς συνήθιζε να κάνει σούζες με τα τρακτέρ αλλά και αγώνες. Παρόλο που το συγκεκριμένο δεν έχει καμία σχέση με εκείνα που είχε οδηγήσει… Όσο για τις μοτοσυκλέτες και το Isle of Man, άφησε ως απάντηση το χαρακτηριστικό του χαμόγελο…

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.