Ο Pierre Terblanche στην Norton !

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/1/2011

Με μια αναπάντεχη κίνηση που σηματοδοτεί την εμφάνιση ενός σημαντικού νέου παίκτη στον όλο και πιο δραστήριο ευρωπαϊκό κλάδο της μοτοσυκλέτας, ο Pierre Terblanche μετακόμισε πλέον στην Βρετανία –από τις 4 Ιανουαρίου– αναλαμβάνοντας να διευθύνει την ανάπτυξη των μελλοντικών μοντέλων της αναγεννημένης ιστορικής φίρμας που εδρεύει στο Donington Park. Ο Terblance, που γεννήθηκε στην Νότια Αφρική, είναι 54 ετών και τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει δημιουργήσει μια σειρά από μοτοσυκλέτες που επάνω τους έχει εκφραστεί το ταλέντο του και ο καινοτόμος σχεδιασμός του. Έχοντας εργαστεί για την Ducati, την Cagiva και πιο πρόσφατα για την Moto Guzzi, η παρουσία του πλέον στην Norton δείχνει ότι ο δρόμος που άρχισε ο ιδιοκτήτης της Stuart Garner για να την φέρει πάλι στην παγκόσμια αγορά, θα σημαδευτεί από τις σχεδιαστικές ικανότητες του Pierre, για την ανάπτυξη νέας σειράς μοντέλων της Norton με σύγχρονους υγρόψυκτους κινητήρες με επικεφαλής εκκεντροφόρους. Μοντέλα που θα προστεθούν στη σειρά των “ρετρό” Commando 961 που παράγονται τώρα με τον αερόψυκτο δικύλινδρο με τα ωστήρια. "Η εμπειρία του Pierre να φέρνει καινοτόμα προϊόντα στην αγορά θα αποτελέσει παράγοντα ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μοντέλων της Norton, δίνοντας παράλληλα τον δέοντα σεβασμό προς τις παράδοσή της”, λέει ο Garner και συνεχίζει, “η αποδεδειγμένη ικανότητά του να σκέφτεται έξω από τα συνηθισμένα, σεβόμενος την εικόνα της μάρκας με γεμίζει ενθουσιασμό που έχει έρθει να δουλέψει μαζί μας. Συνδυάζοντας την κλίση του να σχεδιάζει μοναδικές μοτοσυκλέτες, με την αγωνιστική ιστορία της Norton, θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια σειρά μοτοσυκλετών που δεν θα μοιάζουν με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα που είναι στην αγορά."
Αυτή είναι μια πρόκληση την οποία Pierre Terblanche απολαμβάνει. "Η Norton είναι ένα από τα μεγάλα ονόματα της μοτοσυκλέτας, και ήταν πάρα πολύ καλή ευκαιρία να συμμετέχω στην προσπάθεια να αποκτήσει τη παλιά της αίγλη, δημιουργώντας κάτι φρέσκο, αντλώντας από την ιστορία της και εκφράζοντάς σε σύγχρονο πλαίσιο”, λέει και συνεχίζει, “πολλές από τις μοτοσυκλέτες που θαύμαζα έχουν φτιαχτεί από τη Norton. Η John Player Norton με το αυτοφερόμενο πλαίσιο είναι από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών όπως και η Norton Manx, η απόλυτη αγωνιστική μονοκύλινδρη όλων των εποχών. Μου αρέσει επίσης και η αρχική Commando ενώ ανυπομονώ αν οδηγήσω την καινούρια. Aκόμη το ότι ο άνθρωπος που παίρνει τις αποφάσεις και πληρώνει, ο Stuart, έχει το γραφείο του στην άλλη άκρη του εργοστασίου – και το οποίο δεν είναι πολύ μεγάλο – με κάνει να πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε καλά πράγματα για την Norton και μάλιστα παίρνοντας πιο γρήγορα τις αποφάσεις από ότι στα μεγάλα εργοστάσια όπως της Ducati και Piaggio”. Απόφοιτος του Royal College of Art του Λονδίνου, εργάστηκε για την VW από το 1986 έως το 1989. Ήταν ήδη κάτοχος Ducati όταν ικανοποίησε την φιλοδοξία τους και μεταπήδησε στην Cagiva και μάλιστα δίπλα στον Massimo Tamburini στο κέντρο σχεδιασμού του, το CRC, αρχικά στο Ρίμινι και αργότερα στο Σαν Μαρίνο. Εκεί, εργάστηκε παράλληλα με τον Tamburini, αρχικά στην Paso 907, στην συνέχεια στην 888 Superbike, και τελικά στην αντικαταστάτριά της, την 916. Το 1992, ο Terblanche μετακόμισε στο κέντρο Morazzone της CRC , όπου δημιούργησε το περίφημο αγωνιστικό Ducati Supermonο, το Cagiva Canyon 600, και το Grand Canyon 900. Στην δημιουργία του Supermono συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον νεαρό τότε μηχανικό Claudio Domenicali που ήταν υπεύθυνος γι' αυτό. Μετά την εξαγορά της Ducati από την TPG ο Terblance έφτιαξε το 1998 την 900 Supersport ενώ στην Intermot της ίδιας χρονιάς έδειξε το καινοτόμο και περιορισμένης παραγωγής MH900 Evoluzione, την πρώτη μοτοσυκλέτα που πουλήθηκε αποκλειστικά από το διαδίκτυο. Για την παραγωγή της έπρεπε να πείσει ο ίδιος την διοίκηση, όπως έκανε και στην περίπτωση της Multistrada που μπήκε στην παραγωγή το 2003. Μια μοτοσυκλέτα που βοήθησε πολύ στην αύξηση των πωλήσεων της εταιρείας και ήταν αποκλειστικά δική του σύλληψη.
Στο τέλος του ίδιου έτους, στο Tokyo Motor Show, έδειξε τις τρεις Sportclassic οδηγώντας την Ducati να τις βάλει σε παραγωγή. Στο τέλος του 2004 παρουσίασε το Hypermotard κάνοντας ιδιαίτερη εντύπωση στον κόσμο που την αντίκρισε στο Μιλάνο. Η μόνη από της δημιουργίες του Terblanche που δεν ενθουσίασε όταν εμφανίστηκε ήταν η 999, το 2003. Παρά του ότι ήταν καλύτερη και ευκολότερη μοτοσυκλέτα από την 916 δεν έπεισε τελικά ούτε κερδίζοντας τρεις παγκόσμιους τίτλους.
Μετά την αναχώρηση από τη Ducati το Δεκέμβριο του 2007, ο Terblanche εργάσθηκε ως σύμβουλος σχεδιασμού για διάφορες εταιρείες, κυρίως στην ναυπηγική βιομηχανία. Ένα χρόνο αργότερα ξαναγύρισε στις μοτοσυκλέτες και από τον Νοέμβριο του 2008 μέχρι τώρα, εργάστηκε ως σύμβουλος με πλήρη απασχόληση για την Piaggio, σε ποικιλία σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων σκούτερ και μοτοσυκλετών, κυρίως μελλοντικά μοντέλα της Aprilia και Moto Guzzi. Χαρακτηριστικές δημιουργίες του ήταν και τα τρία πρωτότυπα μοντέλα που παρουσίασε η Μοτο Guzzi με τον κλασικό της κινητήρα στο Μιλάνο τo 2009, όπου έλαμψαν σαν αστέρια, και ίσως δούμε στο μέλλον κάποιο από αυτά να μπαίνει στη παραγωγή. Αλλά τώρα ο Pierre Terblanche είναι στη Μεγάλη Βρετανία, με την πρόκληση της αναζωογόνησης της Norton. Θα είναι συναρπαστικό να δούμε τι νέες ιδέες θα βγουν από το στούντιο σχεδίασης που είναι ήδη εγκατεστημένο γι 'αυτόν μέσα στο εργοστάσιο της Norton στο Donington Park - και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ καιρό για να μάθουμε...
Pierre

Suzuki: 40 χρόνια Suzuki GSX-R - Ειδική έκθεση στο Singen [Φωτογραφίες]

Σπάνιες μοτοσυκλέτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν οι επισκέπτες της έκθεσης
Suzuki
Από τον

Παύλο Καρατζά

6/8/2025

Το 2025 η Suzuki GSX-R γιορτάζει τα 40ά της γενέθλια και στο MAC Museum Art & Cars στο Singen της Γερμανίας πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή μια έκθεση, όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει ξεχωριστά μοντέλα της σειράς GSX-R και όχι μόνο.

Η έκθεση θα διαρκέσει από την 1η Αυγούστου έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025 και εκθέτονται πολλά μοντέλα GSX-R της ιαπωνικής εταιρείας, μεταξύ των οποίων και μερικά που συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike και σε εθνικούς αγώνες σημειώνοντας πολλές επιτυχίες με τους αναβάτες τους.

Οι σπάνιες μοτοσυκλέτες διατέθηκαν από τον οπαδό των Superbike Klaus Max Kiefer. Η συλλογή του θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες και πιο καλά οργανωμένες του είδους της. Ο Kiefer ξεκίνησε τη συλλογή του με μια Suzuki GSX-R750R XR-51, την οποία ο Ernst Gschwender οδήγησε το 1985 και το 1986 στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Superbike και η μοτοσυκλέτα θα είναι στην έκθεση.

Στην έκθεση μπορείτε να δείτε και την έκδοση δρόμου της θρυλικής 750. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε στην IFMA στην Κολωνία το 1984. Σήμερα θεωρείται η “μητέρα” όλων των Superbikes. Με 100 ίππους και βάρος χωρίς υγρά μόλις 176 κιλά, ήταν τότε ασυναγώνιστη.

Μέρος της έκθεσης είναι και το αυθεντικό μοντέλο Corona-Alstare της Suzuki GSX-R750 από το 2000. Αυτή η μοτοσυκλέτα κατασκευάστηκε στο Βέλγιο για την Γερμανίδα αναβάτρια Katja Poensgen. Η Poensgen κατέκτησε το ADAC Junior Cup το 1995 και το Supermono Cup το 1998, σε ένα ολοκληρωτικά ανδροκρατούμενο σπορ.

Το 2005, ο Troy Corser κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike πάνω στη σέλα μιας GSX-R1000, αυτός είναι και ο μοναδικός τίτλος της Ιαπωνικής εταιρείας στην μεγάλη κατηγορία. Η μοτοσυκλέτα αυτή είναι επίσης μέρος της έκθεσης στο MAC Museum Art & Cars.

Επιπλέον, οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την μοναδική ευκαιρία να δουν την σπάνια GSX-R1000 K6 με σχεδιασμό Corona Alstare. Με την ευκαιρία της νίκης του Troy Corser στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike το 2005, η Suzuki Γερμανίας έθεσε σε πώληση μια ειδική σειρά μόλις 20 μοτοσυκλετών – όλες με ατομική αρίθμηση και με την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας του παγκόσμιου πρωταθλητή.

Οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν στην ειδική έκθεση στο Singen και μερικές μοτοσυκλέτες άλλων εταιριών. Μεταξύ αυτών, δύο MV Agusta 750S F4 2000 - 2004, μια Benelli Tornado Tre (2006), μια BMW S1000RR K46 (2009) και την BMW S1000RR του Troy Corser από τη σεζόν Superbike 2011. Ο Αυστραλός έσπασε το χέρι του εκείνη τη χρονιά και τερμάτισε την καριέρα του στο τέλος της σεζόν. Για τον αποχαιρετισμό του, μία μοναδική μοτοσυκλέτα βάφτηκε στα χρώματα των κροκόδειλων για τον τελευταίο του αγώνα Superbike στην Αυστραλία. Ο Klaus Max Kiefer δήλωσε: “ Η AlphaRacing με υποστήριξε με τη σπάνια μοτοσυκλέτα και ποτέ δημόσια εκτεθειμένη Krokodil S1000RR του Troy Corser – ένα μοναδικό κομμάτι ”.