Οδοιπορικό μνήμης AΘήνα – Μόσχα με Honda Supra-X 125 Helmin

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/6/2016

Πριν από λίγες μέρες είχαμε δημοσιεύσει το δελτίο τύπου με το οποίο ανακοίνωνε η ελληνική αντιπροσωπεία της Honda, τη συνεργασία με τον Κώστα Μητσάκη για ένα ταξίδι από την Αθήνα μέχρι το Τόκυο. Μόλις χθες όμως, η εταιρεία ανακοίνωσε την αλλαγή των πλάνων και τον σχεδιασμό ενός νέου ταξιδιού, για τους λόγους που αναφέρονται στο δελτίο τύπου που ακολουθεί:
"Σε συνέχεια της επικοινωνίας με αφορμή το δελτίο τύπου με θέμα: "Road to Japan: ένα ανατρεπτικό ταξιδιωτικό 13,500 χλμ. από την Αθήνα στο Τόκιο με Honda Supra-X 125 Helmin", θα θέλαμε να ενημερώσουμε ότι ο κος Μητσάκης Κωνσταντίνος υποχρεώθηκε να διακόψει το οδοιπορικό του και να επιστρέψει εσπευσμένα στην Αθήνα εξαιτίας σοβαρού οικογενειακού πρόβλημα που αντιμετώπισε.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο υπολειπόμενος χρόνος να μην του επιτρέπει να συνεχίσει το ταξίδι του μέχρι την Ιαπωνία. Εναλλακτικά ο κ. Μητσάκης θα πραγματοποιήσει με Honda Supra-X 125 Helmin ένα οδοιπορικό από την Αθήνα μέχρι τη Μόσχα, οδοιπορικό μνήμης αφιερωμένο στον Ποντιακό Ελληνισμό από την Αθήνα στη Μόσχα.
Για πολλούς Έλληνες, ένα ταξίδι στις περιοχές του Εύξεινου Πόντου (με επίκεντρο την Μονή Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα) αντιπροσωπεύει ένα προσκύνημα στην αλησμόνητη γη των πατεράδων τους. Αν κρίνουμε μάλιστα από τον μύθο του Φρίξου και της Έλλης, όπως και από την Αργοναυτική εκστρατεία, στη λεκάνη του Εύξεινου Πόντου αναπτύχθηκε από αρχαιοτάτων χρόνων ένα από τα πιο μακρινά αλλά ιδιαίτερα συμπαγή κομμάτια του ελληνισμού, που έμελλε να πρωταγωνιστήσει μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.
Παραφθαρμένα ελληνικά τοπωνύμια, γερασμένα νεοκλασικά αρχοντικά, χριστιανικές εκκλησίες, ερειπωμένα μοναστήρια, ποντιακές κοινότητες, αρχαία μνημεία, μύθοι και θρύλοι αποτελούν σήμερα τις συγκλονιστικές μαρτυρίες της μακραίωνης ελληνικής-ποντιακής παρουσίας, την οποία θα προσπαθήσει να καταγράψει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης, οδοιπορώντας μ’ ένα Honda Supra-X 125 Helmin για 7.500 χλμ. στις παρευξείνιες χώρες.
Η Τουρκία (Σαμψούντα, Κερασούντα, Τραπεζούντα), η Γεωργία (Μπατούμι, Τιφλίδα), η Ρωσία (Βολγκογκράντ, Μόσχα), η Ουκρανία (Κίεβο, Οδησσός), η Ρουμανία (Βουκουρέστι, Κωνστάντσα) και η Βουλγαρία (Βάρνα, Μπουργκάς) θα φιλοξενήσουν την πορεία του Κωνσταντίνου Μητσάκη, που ξεκινά στις 29/6/2016 και ολοκληρώνεται στις 1/8/2016. Ο Έλληνας αναβάτης θέλει να βιώσει την ιστορική και πολιτισμική διάσταση ενός οδοιπορικού μνήμης αφιερωμένο στον Ποντιακό Ελληνισμό, το οποίο θα ολοκληρωθεί με την άφιξή του στην Μονή Παναγίας Σουμελά στην Βέροια."

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.