Όχι κάτω από 500 κυβικά λέει η Moto Morini

Στόχος τους να είναι άμεσοι ανταγωνιστές των Ιαπώνων
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

1/9/2022

Η πρόσφατη συνέντευξη του γενικού διευθυντή Alberto Monni της Moto Morini στην Ιταλία στο Motociclismo, ήταν αρκετά αποκαλυπτική για τις προθέσεις που έχουν στο άμεσο μέλλον, αλλά και για την γενικότερη φιλοσοφία που θα ακολουθήσουν.

Ο κύριος Monni δήλωσε πως η Moto Morini δεν πρόκειται να παρουσιάσει κάποιο μοντέλο με κυβισμό κάτω από 500cc.

Η απόφαση αυτή σχετίζεται με τον στόχο τους να καθιερωθούν ως άμεσοι ανταγωνιστές των Ιαπωνικών εργοστασίων στις μεσαίες κατηγορίες κυβισμού και να μην μπουν σε έναν απευθείας πόλεμο τιμών με την Benelli ή την Voge στις μικρότερες κατηγορίες. Διατηρώντας την γκάμα των μοντέλων της Moto Morini πάνω από τα 500 κυβικά, αυτομάτως τοποθετούν την εταιρεία μια κατηγορία πάνω από τις υπόλοιπες εταιρείες που κατασκευάζουν τις μοτοσυκλέτες τους στην Κίνα και η γκάμα τους στην Ευρώπη σταματά στα 700 κυβικά.

Αυτή τη στιγμή, οι βασικές αγορές της Moto Morini είναι οι Μεσογειακές χώρες, όπου οι πιο εμπορικές κατηγορίες στις μοτοσυκλέτες είναι τα μεσαίου κυβισμού on-off και naked, όπου η Moto Morini με το X-Cape 649 αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Η μηνιαία παραγωγή στην Κίνα είναι 600 μοτοσυκλέτες τον μήνα ανά μοντέλο και σύμφωνα με τον κύριο Monni είναι όλες πουλημένες.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Alberto Monni δίνει μερικά επιπλέον στοιχεία για το άμεσο μέλλον, προαναγγέλλοντας πως στην EICMA θα ξεκινήσουν να δείχνουν κάποιες “πρωτοποριακές” ιδέες όπως τις χαρακτήρισε, ενώ δεν έκρυψε πως ταυτόχρονα σκέπτονται την δημιουργία μιας νέας πλατφόρμας μοντέλων στα 800 κυβικά.

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”