Panamerican Crossing 2014: La Paz – Lima

15/7/2014

"Μετά την διήμερη παραμονή μου στην πρωτεύουσα La Paz, και αφού πρώτα την περιπλανήθηκα όσο μπορούσα, αναχώρησα με προορισμό τα σύνορα του Περού (110 χιλιόμετρα βορειοανατολικά). Πριν όμως περάσω τα σύνορα, ήθελα να κάνω μια στάση στην αρχαία πόλη Tiwanaku. Πρόκειται για ένα λατρευτικό κέντρο της προκολομβιανής περιόδου, με αξιόλογες αρχαιολογικές μαρτυρίες, οι οποίες αποτελούν σημεία αναφοράς για όλη τη Νότια Αμερική. Άξιζε τελικά η στάση…
Η πρώτη διανυκτέρευση στο Περού έγινε στην πόλη Puno, δίπλα στις όχθες της λίμνης Titikaka, της ψηλότερης πλεύσιμης λίμνης στο κόσμο (3.812 μ.). Την επομένη, το ΚΤΜ με οδήγησε μετά από 390 χιλιόμετρα πορείας στην πόλη Κούσκο, την ιερή πρωτεύουσα των Ίνκας. Το Kusko σήμερα είναι η τουριστικότερη πόλη του Περού και αυτό οφείλεται, τόσο στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της πόλης, όσο και στην γειτνίασή της με το θρυλικό Machu Picchu, την μυστηριώδη ινκαϊκή πολιτεία των Άνδεων. Εξυπακούεται ότι επισκέφθηκα και το Machu Picchu, έστω κι αν χρειάστηκε να μπω σ’ ένα τουριστικό γκρουπ για μια ολόκληρη μέρα…

Καλές οι Άνδεις και το Kusko, έπρεπε όμως να κατέβω στην παραλία, και συγκεκριμένα στις ακτές του Ειρηνικού, κοντά στην πόλη Nazca-μόλις 650 χιλιόμετρα με χώριζαν για να φωνάξω “Θάλαττα, Θάλαττα”. Και ξεκίνησε η κατάβαση… Για 14 ώρες, η λέξη “ευθεία” ήταν μια άγνωστη έννοια, τα ρουλεμάν του τιμονιού πήραν φωτιά, τα φρένα δούλευαν ασταμάτητα και εγώ έδινα συνεχώς κουράγιο στο ταλαιπωρημένο μου κορμί. Τελικά τα κατάφερα, έφτασα στο επίπεδο της θάλασσας.
Η Nazca φημίζεται για τους διάσημους διαδρόμους της, που είναι χαραγμένοι πάνω στην άγονη πεδιάδα της (έργο του 900 – 600 π. Χ.). Διάφοροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κοσμοδρόμια που κατασκεύασαν στο παρελθόν άγνωστοι επισκέπτες από το διάστημα, ενώ άλλοι μιλούν για την χρησιμότητα των συγκεκριμένων διαδρομών σε περιόδους λειψυδρίας ή για αστρολογικές μελέτες.
Από την Nazca, το ΚΤΜ με οδήγησε εύκολα και γρήγορα κατόπιν στην πρωτεύουσα Lima, όπου και ολοκληρώθηκε την 14η μέρα του “Panamerican Crossing 2014” το δεύτερο νοτιοαμερικανικό ετάπ, από την La Paz στην Lima."

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Η Ελλάδα επιβάλει μία από τις υψηλότερες φορολογίες στα οχήματα με υψηλό ΦΠΑ και με πρόσθετο φόρο για τον οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο από την ΕΕ.

Προς το παρόν έχουμε δύο μήνες προθεσμία για να γλιτώσουμε ένα άλλο πρόστιμο καθώς μαζί με Βέλγιο, Ρουμανία και Ισπανία, δεν έχουμε ενσωματώσει δύο βασικές οδηγίες, την 2022/542 και την 2020/285 που αφορούν τους συντελεστές ΦΠΑ.

Η προθεσμία για την ενσωμάτωση της 2022/542 έληξε στην αλλαγή του νέου έτους, οπότε είμαστε ήδη 7 μήνες εκπρόθεσμοι. Με την οδηγία αυτή επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα αγαθά και μάλιστα ακόμη και μηδενικούς σε ορισμένα βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, νερό και φάρμακα.

Στην ίδια κατηγορία με τα φάρμακα που η ΕΕ επιτρέπει τον μηδενικό ΦΠΑ, ανήκουν και προστατευτικά μέσα όπως οι μάσκες και τεχνηέντως -σκέφτεται κανείς- πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 0% και στα κράνη. Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν είναι εφικτό. Θα ήταν αν η Ελλάδα είχε επιβάλλει μηδενικό ΦΠΑ το 1990-1991 όταν φωνάζαμε πως θα χαθεί η ευκαιρία.

Πώς το ξέραμε αυτό; Διότι τότε ξεκινούσε η εναρμόνιση σε ενιαίο πλαίσιο για τον ΦΠΑ στα κράτη μέλη όπου καθένας θα όριζε το ακριβές ύψος των συντελεστών, όχι όμως των μηδενικών ή των μειωμένων.

Για αυτό και πρόσφατα όταν η Πολιτεία θέλησε τελικά να μειώσει τον ΦΠΑ στα κράνη τον πήγε στο 13%, όπως ισχύει τώρα αντί του 24% και δεν κατέβηκε πιο κάτω.

Αντιθέτως η Αγγλία, όσο ακόμη βρισκόταν στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που είχε μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη καθώς είχε επιβάλει την εξαίρεση από παλιά, πριν την ένωση. Οι όροι τότε ήταν πιο ελαστικοί και όριζαν πως θα διατηρηθούν οι εξαιρέσεις κάθε κράτους. Τώρα προφανώς η Αγγλία μπορεί να επιβάλλει οποιονδήποτε ΦΠΑ θέλει στην αγορά του κράνους και φυσικά συνεχίζει να είναι μηδενικός, όπως ήταν πάντα.

Χάθηκε λοιπόν τότε μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ακριβώς όπως εξηγούσε τότε πως θα γίνει. Για αυτό και κάθε φορά διαβάζουμε με πικρία τα σχόλια που ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στα κράνη, γιατί είναι κάτι που κλείδωσε αρχές της δεκαετίας του ’90.

Τώρα υπάρχει μία νέα ευκαιρία ωστόσο, για μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ακόμη και στον μηδενισμό τους.

Εξίσου σημαντικό το γεγονός πως οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση επιβολής ΦΠΑ, σύμφωνα με την ΕΕ. Δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα, προφανώς γιατί η Πολιτεία φοβάται πως την επόμενη ημέρα θα κατακερματιστούν πολλές επιχειρήσεις σε μικρότερες που θα έχουν κύκλο εργασιών στο όριο της απαλλαγής καταβολής ΦΠΑ.

Παράλληλα, είμαστε και εκπρόθεσμοι, σαν χώρα, στην προθεσμία σύνδεσης με το δίκτυο ProDriveNet ώστε όλες οι χώρες να μπορούν άμεσα να ελέγξουν τα στοιχεία κάθε επαγγελματία οδηγού, είτε μεταφέρει εμπορεύματα, είτε επιβάτες.

Η βασικότερη όμως προθεσμία που έχει λήξει, είναι σχετική με το ύψος των συντελεστών ΦΠΑ και δίνει την ευκαιρία στη χώρα να βάλει μηδενικό ΦΠΑ σε επτά (7) κατηγορίες. Αυτή την στιγμή ο ΦΠΑ είναι μηδενικός σε ελάχιστες περιπτώσεις και όχι σε βασικά αγαθά, όπως πλέον μπορεί να κάνει η χώρα, αλλά καθυστερεί.

Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσει να εντάξει τα κράνη μοτοσυκλετών σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να διορθώσει την χαμένη ευκαιρία του 1990. Η πάγια απάντηση του Υπουργείου σε ερώτηση του ΜΟΤΟ, την οποία επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός, είναι πως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ να έχουν μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας της ΕΕ.

Για αυτό στην Ελλάδα εφαρμόζεται το μικρότερο δυνατό που θα μπορούσαν χωρίς να μπαίνουν σε ειδικές διαδικασίες και αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του 12%, οπότε και καθιερώθηκε στο 13% τον Ιανουάριο του 2020.

Αν τώρα μηδενίσει ο ΦΠΑ σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα και απαλλαγούν οι μικρές επιχειρήσεις από την καταβολή του, θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν πειράζει αν το ΦΠΑ στα κράνη μείνει στο 13% γιατί το μηνιαίο κέρδος στο εισόδημα θα είναι πολλαπλάσιο. Μόνο να μην δούμε να μπαίνει πρόσθετη φορολογία στα οχήματα για να επέλθει η ισορροπία στα έσοδα του κράτους, καθώς επιβάλλουμε ήδη από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, μαζί με χώρες που βρίσκονται στο άνω άκρο των ατομικών εισοδημάτων.