Panamerican Crossing 2014: Lima – Kito

21/7/2014

Στη Lima έμεινα δυο μέρες, για ξεκούραση και ανασυγκρότηση ενόψει των υπόλοιπων 1.450 χιλιομέτρων που είχα ακόμα να κάνω στα βόρεια του Περού, από την πρωτεύουσα Lima ως τα σύνορα του Ισημερινού (Εκουαδόρ). Το γεγονός όμως που σημάδεψε την παραμονή μου στην Lima ήταν η αποτυχημένη απόπειρα κλοπής της φωτογραφικής μου μηχανής μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της πόλης. Ευτυχώς, την γλίτωσα τελευταία στιγμή, χάρη στο γρήγορο τρέξιμό μου…
Για την πορεία μου στο βόρειο Περού, ο οδικός άξονας “Panamericana Norte” πρόσφερε το ασφάλτινο ίχνος του, ενώ οι πόλεις Trujillo, Punte και Tumbe ήταν εκείνες που είδαν την μαύρη ΚΤΜ να περνά μέσα από τους δρόμους τους. Κι όσον αφορά το τοπίο καθοδόν, το ίδιο και απαράλλαχτο μ’ εκείνο που μ’ είχε συντροφεύσει από την Nazca ως την Lima: έρημος και πάλι έρημος.

Με την παρουσία μου στο Εκουαδόρ, το σκηνικό άλλαξε άρδην. Μια πυκνή υποτροπική βλάστηση ανέλαβε να βάλει (πράσινο) χρώμα στην ζωή μου, ενώ τα αδιάβροχα που βγήκαν από τις αποσκευές ήταν η απόδειξη ότι βρισκόμουν πλέον στα γεωγραφικά όρια της τροπικής χώρας, που έχει να επιδείξει ένα κλίμα με ελάχιστες εποχιακές θερμοκρασιακές μεταβολές, αλλά με άφθονες βροχές, κυρίως στην υγρή περίοδο. Ειδικά το τελευταίο, το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που μπήκα στον Ισημερινό!
Η πρωτεύουσα Kito απείχε 540 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Ο στενός οδικός άξονας, "βαρυφορτωμένος" με φορτηγά και επιβατικά αυτοκίνητα, με κούρασε αρκετά, αλλά αποζημιώθηκα με την τιμή της βενζίνης: 0,30 ευρώ/λίτρο!
Στο Kito με φιλοξένησε ένα νεαρό ζευγάρι ντόπιων, ο Αλφόνσο και η Μαργαρίτα, που έτυχε να γνωρίσω την προηγούμενη μέρα στα σύνορα. Αποδείχτηκε η καλύτερη ευκαιρία να γνωρίσω τα μικρά και τα μεγάλα μυστικά της πόλης, της οποίας το πανέμορφο ιστορικό κέντρο περιλαμβάνεται στην λίστα των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Και φυσικά, δεν παρέλειψα να επισκεφθώ το τεράστιο πέτρινο μνημείο "Mited Del Mundo", που βρισκόταν μόλις 30 χιλιόμετρα βόρεια του Kito. Έχει κτιστεί στο γεωγραφικό σημείο που περνά η νοητή γραμμή του Ισημερινού και θεωρητικά χωρίζεται το βόρειο από το νότιο ημισφαίριο της γης.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Επικαιρότητα

Η FUELL κήρυξε πτώχευση – Η εταιρεία του Erik Buell πουλήθηκε σε δημοπρασία για μόλις το 2% των χρεών της

Το τέλος μιας ακόμη φιλόδοξης startup ηλεκτρικών δικύκλων

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Η FUELL, startup ηλεκτρικών ποδηλάτων και μοτοσυκλετών που ίδρυσε ο ο Erik Buell, έβαλε οριστικά λουκέτο. Τα εναπομείναντα περιουσιακά της στοιχεία δημοπρατήθηκαν για περίπου 170.000 δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 2% των συνολικών της οφειλών, οι όποιες αγγίζαν τα 7 εκατομμύρια

Η δημοπρασία αυτή σήμανε το τέλος άλλης μιας σύντομης και ταραχώδους πορείας στον κόσμο της μικροκινητικότητας. Η FUELL είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια μέσω πολλών crowdfunding καμπανιών, προβάλλοντας τον εαυτό της ως το τολμηρό εγχείρημα που θα έφερνε επανάσταση στις αστικές μετακινήσεις με μοντέλα όπως τα Flluid και Fllow. Ωστόσο, μετά την πτωχευτική της αίτηση τον Οκτώβριο του 2024, τα μεγαλεπήβολα σχέδια μετατράπηκαν σε εκποίηση περιουσίας.

Η δημοπρασία για ότι απέμεινε

Ανάμεσα στα πωληθέντα στοιχεία περιλαμβάνονταν η πνευματική ιδιοκτησία της εταιρείας, όπως το εμπορικό σήμα FUELL, ο ιστότοπος και πατέντες, τα οποία απέφεραν περίπου 50.000 δολάρια. Μια μικρή παρτίδα από αδιάθετα e-bikes επίσης βγήκε στο σφυρί, με τα Flluid να πωλούνται από 1.150 έως 1.600 δολάρια, ενώ τα σπαστά e-bikes Folld έπιασαν ακόμη χαμηλότερες τιμές, γύρω στα 475 δολάρια.

Οι αγοραστές δεν αποκαλύφθηκαν, οπότε δεν είναι σαφές αν κάποια άλλη εταιρεία σκοπεύει να αναβιώσει τα σχέδια της FUELL ή απλώς αγόρασε τα κομμάτια για ανταλλακτικά. Αν και στο παρελθόν είδαμε αντίστοιχες περιπτώσεις όπου άλλες εταιρείες αγόραζαν ολοκληρωμένα e-bikes από πτωχευμένες μάρκες για μεταπώληση, αυτή τη φορά φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων χάθηκε στα διεκπεραιωτικά έξοδα.

Το δημοπρατήριο κράτησε 38.000 δολάρια ως προμήθεια, ενώ σημαντικό μέρος των εσόδων απορροφήθηκε από ασφάλιστρα και καθαρισμούς. Ελάχιστα ποσά απέμειναν για τους πιστωτές, μια απογοητευτική εξέλιξη, ειδικά για τους υποστηρικτές του crowdfunding, πολλοί εκ των οποίων είχαν προπαραγγείλει τα δίκυκλα και έμειναν με άδεια χέρια.

Ένα γνώριμο τέλος για μια πολλά υποσχόμενη ιδέα

Η FUELL είχε ξεκινήσει με όραμα να “επαναπροσδιορίσει την αστική κινητικότητα”, όμως το τέλος της αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα στο κύμα “εκκαθάρισης” του κλάδου των e-bikes τα τελευταία χρόνια. Μετά την έκρηξη ζήτησης στην πανδημία, πολλές εταιρείες ηλεκτρικών ποδηλάτων δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους και οδηγήθηκαν σε βίαιη επιστροφή στην πραγματικότητα.

Έτσι, για τον Erik Buell, έναν σχεδιαστή που έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία των σπορ μοτοσυκλετών, πάρα τις πολλαπλές εμπορικές αποτυχίες, η FUELL γράφει έναν πικρό επίλογο στη πορεία του και στην προσπάθειά του να φέρει την καινοτομία στην ηλεκτροκίνηση, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.