Πατέντα Suzuki για παπούτσια που στέλνουν SOS

Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/2/2022

Προς το παρόν η BMW έχει προσθέσει στον εξοπλισμό των τουριστικών μοντέλων της ένα κουμπάκι στο δεξί πολυδιακόπτη του τιμονιού που στέλνει σήμα SOS στις πλησιέστερες υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Η λειτουργία του περιορίζεται μόνο στις χώρες που υποστηρίζεται αυτή η υπηρεσία από την BMW και φυσικά το κουμπάκι θα πρέπει να το πατήσει ο αναβάτης.

Η νέα πατέντα της Suzuki δεν χρειάζεται το πάτημα κάποιου κουμπιού από τον αναβάτη και η βασική ιδέα είναι να στέλνει σήμα SOS στις περιπτώσεις που ο αναβάτης δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει οποιαδήποτε ενέργεια μόνος τους.

Αποτελείται από ένα ζευγάρι παπούτσια με αισθητήρες πίεσης και ένα σετ μαρσπιέ που ανιχνεύουν την απόσταση και την θέση των παπουτσιών σε σχέση με την κατάσταση της μοτοσυκλέτας.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να “αναγνωρίσει” αν ο αναβάτης απλώς κατέβασε τα πόδια του στο φανάρι ή αν απλώς του έπεσε η μοτοσυκλέτα σταματημένη ή αν έγινε ατύχημα και ο αναβάτης βρίσκεται στο έδαφος χωρίς τις αισθήσεις του.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”