Πέθανε ο Roberto Marchesini, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με τον τροχό!

Πάνω από 40 χρόνια στην κατασκευή ζαντών!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2020

Από την εποχή των δίχρονων MotoGP, στον Valentino Rossi και από εκεί στην καθολική επικράτηση στις ταχύτερες μοτοσυκλέτες του κόσμου, μέχρι το WSBK και τόσες άλλες διοργανώσεις… Περισσότερα από 170 παγκόσμια πρωταθλήματα κερδήθηκαν πάνω σε τροχούς που κατασκεύασε ο Roberto Marchesini!

Στην διάρκεια της καριέρας του που περνά συνολικά τις τέσσερεις δεκαετίες, ο Marchesini συνέδεσε το όνομά του με τους καλύτερους τροχούς του κόσμου.

Το 1988 ξεκίνησε η επέκτασή του σε αυτό που θα γινόταν μία εταιρεία, παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της, καθώς εγκατέστησε χυτήριο αλουμινίου και μαγνησίου. Είναι η αρχή της Marchesini έτσι όπως την γνωρίσαμε! Πρώτος μεγάλος πελάτης στους αγώνες, μία εταιρεία που ήξερε τον Roberto ήδη, η Ducati! Σιγά – σιγά θα ακολουθούσαν και όλοι οι υπόλοιποι σε τόσα και τόσα πρωταθλήματα.

Τον Μάρτιο του 2000 η εταιρεία του θα πωληθεί στο γκρουπ Brembo και ο ίδιος θα συνεχίσει την τέχνη του με διαφορετική ετικέτα επιστρέφοντας σε αυτό που αγαπούσε πολύ και είχε χάσει, καθώς η εταιρεία μεγάλωνε: Στην σχεδίαση! Ενώνει δυνάμεις με έναν παλαιότερο κατασκευαστή και με την επωνυμία MFR Wheels ξεκινά να κάνει… το χόμπι του, να κατασκευάζει τροχούς!

Ο Roberto Marchesini πρέπει να σημειώσουμε πως ξεκίνησε ως άνθρωπος που προσέφερε μία υπηρεσία στους αγώνες, δεν πωλούσε τροχούς απλά. Κι αυτό διότι σε μία εποχή που η βιομηχανία δεν είχε φτάσει στην εξέλιξη που υπάρχει σήμερα, η κατασκευή carbon ήταν κάτι που ο ίδιος ανακάλυπτε βήμα – βήμα και η τεχνολογία υλικών και χύτευσης είχε πολύ δρόμο μπροστά της, ο Marchesini περνούσε απίστευτο μέρος του χρόνου του, για να φτιάξει κάτι ξεχωριστό για κάθε μία ομάδα και αναβάτη… Σε μία εποχή που δεν είχες από κάπου να μάθεις αλλά μπορούσες μόνο να ανοίξεις τον δρόμο, δοκιμάζοντας και κάνοντας λάθη, ο Marchesini έκανε άλματα εξέλιξης…

Αντίο, Roberto Marchesini

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”