Σκοτώθηκε η γρηγορότερη γυναίκα του κόσμου Jessi Combs

Με 772km/h το ατύχημα

Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/8/2019

Η Jessi Combs ήταν επισήμως η γρηγορότερη γυναίκα του κόσμου, καθώς είχε πετύχει ρεκόρ μέγιστης ταχύτητας 636,8km/h με το πρωτότυπο τετράτροχο όχημά της.

Αυτή τη φορά στόχος της ήταν να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ των 819,2km/h, που είχε από το 1976 η θρυλική Kitty O’Neil (O’Neil η είχε γεννηθεί κουφή, έπασχε από ασθένεια που προκαλεί παράλυση και είχε υποστεί δύο χημειοθεραπείες για καρκίνο έως τα 28 χρόνια της, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να γίνει πρωταθλήτρια καταδύσεων και κασκαντέρ του Hollywood!) χρησιμοποιώντας ένα τρίροδο πυραυλοκίνητο όχημα, που στην πραγματικότητα ήταν ένα μεταποιημένο μαχητικό αεροσκάφος F-104 της Lockheed.

Στις προηγούμενες δοκιμές είχε πετύχει 772km/h και τώρα βρισκόταν στην έρημο Alvord του Όρεγκον για να σπάσει το ρεκόρ της Kitty O’Neil. Για να μετρήσει επίσημα ένα ρεκόρ ταχύτητας θα πρέπει να κάνεις την διαδρομή και προς τις δύο κατευθύνσεις, εντός συγκεκριμένου χρονικού περιθωρίου. Αυτό έχει να κάνει με την δύναμη και την κατεύθυνση του ανέμου, που είναι σύμμαχος σου προς τη μία κατεύθυνση και εχθρός σου προς την αντίθετη. Ο μέσος όρος από τις δύο προσπάθειες αποτελεί και την τελική επίδοση. Έτσι αν στη μια κατεύθυνση επιτύχεις 400km/h και στην αντίθετη κατεύθυνση 350km/h, στον πίνακα των ρεκόρ θα γραφτεί 375km/h και όχι τα 400km/h.

Η Jessi Combs ήταν πολύ γνωστή στις ΗΠΑ, διότι πέρα από το πάθος της για ταχύτητα, ήταν κατασκευαστής custom μοτοσυκλετών και είχε τη δική της τηλεοπτική εκπομπή. Ως αγωνιζόμενη είχε λάβει μέρος στο Baja 1000 και επί τέσσερα χρόνια είχε επίσημη συμμετοχή στο King of the Hammers.

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.