Suter MMX 500 στην πίστα των Μεγάρων!

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/11/2016

Χάρη στην Wolf Racing και την Motul, ο αέρας στην πίστα των Μεγάρων γέμισε με την χαρακτηριστική γλυκιά μυρωδιά του αγωνιστικού διχρονόλαδου και τον οξύ ήχο του χειροποίητου V4 της μοτοσυκλέτας του Suter. Είναι από εκείνες τις στιγμές που μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη σου και τις γράφεις με κεφαλαία γράμματα στο ημερολόγιο της ζωής σου. Η σπανιότητα της μοτοσυκλέτας αρκεί από μόνη της για να την συμπεριλάβεις στα high-light της δημοσιογραφικής σου καριέρας, όταν όμως αυτή η εμπειρία συνοδεύεται από την οδήγησή της, υπό την παρουσία του ίδιου του δημιουργού της, τα πράγματα παίρνουν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο Ελβετός κύριος με το όνομα Eskil Suter πιθανότατα να μην λέει τίποτα στους περισσότερους μοτοσυκλετιστές που δεν γνωρίζουν το παρασκήνιο των GP. Όμως για εκείνους που δεν διαβάζουν μόνο τα αποτελέσματα των αγώνων, γνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος κύριος έχει μια εταιρία κατασκευής εξαρτημάτων για μοτοσυκλέτες, η οποία προμηθεύει και κυρίως συνεργάζεται με την αφρόκρεμα των αγωνιστικών ομάδων στα GP από την εποχή που ήταν δίχρονα και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Πιο γνωστοί είναι οι συμπλέκτες της, όμως η Suter κατασκευάζει κάθε είδους πρωτότυπο εξάρτημα. Αυτό σημαίνει ότι συμμετέχει ενεργά στην διαδικασία εξέλιξης των αγωνιστικών μοτοσυκλετών και η εμπειρία που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια είναι ένα τεράστιο θησαυροφυλάκιο γνώσεων. Πέρα όμως από την τεχνογνωσία, ο Suter είναι ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος για τις μοτοσυκλέτες και ειδικά για τα δίχρονα V4 τέρατα των GP 500. Με κινητήρια δύναμη αυτό το πάθος και με τις γνώσεις που έχει γύρο από την κατασκευή μοτοσυκλετών για τα GP, ο Suter προσπάθησε να γυρίσει αντίστροφα τους δείκτες του ρολογιού και να φέρει πίσω τον ήχο και την μυρωδιά εκείνων των αγωνιστικών μοτοσυκλετών που στα μάτια όλων μας, μόνο ημίθεοι μπορούσαν να οδηγήσουν. Η MMX 500 δεν είναι ακριβώς μοτοσυκλέτα. Στην πραγματικότητα είναι ένα ερωτικό γράμμα αφιερωμένο σε μια εποχή που δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.

Φυσικά και την οδηγήσαμε. Φυσικά και μιλήσαμε με τον ίδιο τον Suter για ώρες, αναλύοντας βίδα-βίδα την μοτοσυκλέτα. Για την ακρίβεια έχει 1045 εξαρτήματα (κομματάκια, βίδες κ.τ.λ.) και μάλιστα κερδίσαμε συλλεκτικό μπλουζάκι επειδή το μαντέψαμε πριν μας το πει. Όμως για όλα αυτά θέλουμε χρόνο και ηρεμία για να βρούμε τις σωστές λέξεις και να τις βάλουμε  στην σωστή σειρά. Είναι δουλειά που μόνο το χαρτί, το έντυπο περιοδικό, μπορεί να προσφέρει στο δημοσιογράφο. Σε ένα από τα επόμενα ΜΟΤΟ που θα κρέμονται στο περίπτερο θα βρείτε μέσα όλα όσα μάθαμε εκείνη την Δευτέρα στα Μέγαρα, όλα όσα ψάξαμε και βρήκαμε για τον Eskil, την εταιρεία και τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του και φυσικά που θα μας οδηγήσουν όλα αυτά στο μέλλον. Γιατί στο περιοδικό και όχι εδώ; Γιατί εδώ στο internet η ταχύτητα και ο όγκος της πληροφορίας σκοτώνουν τις ειδικές γνώσεις και την εις βάθος ανάλυση. Όμως από την άλλη μεριά, η ταχύτητα του internet και η εύκολη πρόσβαση από τον καθένα έχει το χάρισμα και την ζωντάνια της αμεσότητας. Εδώ είναι το σωστό μέρος για να εκφράσουμε την ένταση των συναισθημάτων που μας γέμισε αυτή η μοτοσυκλέτα.

 Έχουν περάσει πάνω από 16 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που οδηγήσαμε μια τέτοια αγωνιστική δίχρονη μοτοσυκλέτα μέσα στην πίστα. Οι μνήμες από το παρελθόν είναι θολές, αλλά το σοκ από το παρόν είναι τεράστιο. Η μοτοσυκλέτα του Suter δεν είναι απλώς ένα δίχρονο, μανιασμένο θηρίο που θα σου ασπρίσει τα μαλλιά. Δηλαδή είναι… αλλά μαζί με αυτό είναι και κάτι περισσότερο. Σίγουρα μπορούμε να ευχαριστήσουμε με όλη μας την καρδιά την Wolf racing και την Motul που μας έδωσαν την μοναδική ευκαιρία να είμαστε από τους ελάχιστους δημοσιογράφους στον κόσμο που οδηγήσαμε την MMX 500. Όμως πολύ περισσότερο θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ίδιο τον Suter που μας έδωσε την ευκαιρία να νοιώσουμε πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το βάρος και το μέγεθος ενός κινητήρα στην κατασκευή και συνολική συμπεριφορά μιας μοτοσυκλέτας. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που πήραμε ως δοκιμαστές/δημοσιογράφοι μοτοσυκλετών. Όσο κι αν γνωρίζεις την θεωρία, η πράξη και τα βιώματα κάνουν τεράστια διαφορά. Όλοι ξέρουμε και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι όσο ελαφρύτερη είναι μια μοτοσυκλέτα, τόσο το καλύτερο και όσο μεγαλύτερη ιπποδύναμη έχει… πάλι τόσο το καλύτερο. Όμως μόνο όταν οδηγήσεις την MMX 500 μπορείς να λες ότι ξέρεις ακριβώς γιατί πράγμα μιλάς. Γι΄αυτό και είναι πολύ εύκολο να γράφεις εδώ χωρίς δεύτερη σκέψη, ότι αυτή η μοτοσυκλέτα έχει τεράστια διαφορά από οτιδήποτε άλλο έχεις οδηγήσει, όμως είναι πολύ δύσκολο και θέλει χρόνο να πεις το γιατί. Μέχρι να τα βάλουμε όλα στην σωστή σειρά πάνω στο χαρτί, πάρτε μια πρώτη γεύση από ό,τι ζήσαμε εκείνη την Δευτέρα στα Μέγαρα…             

 

Πρόωρο Χριστουγεννιάτικο δώρο από την Wolf Racing και την Motul, πώς να μην κάνεις σαν μικρό παιδί!

-----------

Ο Eskil ήταν έτοιμος να απαντήσει στο βομβαρδισμό ερωτήσεων του MOTO με πλήρη ειλικρίνεια 

-----------

Πρώτος μετά τον ίδιο τον Eskil, οδήγησε την mmx500 ο Γιώργος Παρασκευάς - ο άνθρωπος που έκανε πραγματικότητα το όνειρο των υπολοίπων φέρνοντας την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα

-----------

 

Για τις ανάγκες της τεχνικής ανάλυσης –όπως μόνο το MOTO μπορεί- ξεντύσαμε και την ΜΜΧ500! 

-----------

high-light δημοσιογραφικής καριέρας...

Suzuki GSX-8R CUP - Ο αθλητής της οικογένειας

Η νέα έκδοση έρχεται εξοπλισμένη με διάφορα καλούδια στα περιφερειακά, με στόχο τους χρόνους στην πίστα
Suzuki GSX-8R Cup
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

20/5/2024

Στα πλαίσια της έκθεσης Suzuki Motor Fest, που φέτος διοργανώθηκε στην πίστα του Misano, το εργοστάσιο του Hamamatsu παρουσίασε μία αγωνιστική έκδοση του GSX-8R, η οποία εξοπλίζεται με μπόλικα καλούδια στα περιφερειακά όπως αναρτήσεις της Ohlins, έχοντας αποκλειστικό στόχο τις πίστες.

Πριν καλά-καλά το GSX-8R πατήσει τις ρόδες του στις αγορές του κόσμου, ήδη από τον Γενάρη, η Suzuki είχε καταθέσει τα απαραίτητα έγγραφα, προκειμένου η μοτοσυκλέτα της να ομολογκαριστεί για το Πρωτάθλημα MotoAmerica Twins Cup 2024. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού έχει καταφέρει μάλιστα να σημειώσει νίκη στον εναρκτήριο αγώνα της κατηγορίας, έχοντας δεχθεί τις κατάλληλες αλλαγές για αγωνιστική οδήγηση.

Suzuki GSX-8R CUP – Ο αθλητής της οικογένειας

Τώρα, το εργοστάσιο του Hamamatsu παρουσιάζει την έκδοση CUP, η οποία εξοπλίζεται με σημαντικές αναβαθμίσεις σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα παραγωγήγς, ενώ το πολυεστερικό κοστούμι με την έλλειψη φωτιστικών σωμάτων και βάσης πινακίδας, τονίζει τον προσανατολισμό της μοτοσυκλέτας. Ο υγρόψυκτος, δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας των 776 κυβικών παραμένει ως έχει, κρατώντας από τα γκέμια σχεδόν 82 άλογα στις 8.500 στροφές και 8 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 6.800 στροφές. Ίδιο είναι το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο, όπως και το υποπλαίσιο, όμως κάπου εκεί σταματούν οι ομοιότητες.

Suzuki GSX-8R CUP – Ο αθλητής της οικογένειας

Όπως βλέπουμε, οι ρυθμιζόμνες αναρτήσεις μπροστά και πίσω έρχονται από την Ohlins, αφήνοντας στην άκρη το μη ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι και το μονό αμορτισέρ που ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση της Showa. Η εξάτμιση είναι της Akrapovic, χωρίς καταλύτη ενώ πιθανότατα υπάρχει και πρόγραμμα, το οποίο αλλάζει ελαφρώς την απόδοση, ενώ ίσως προσθέτει και μερικούς ίππους, όμως η Suzuki δεν ανακοινώνει αλλαγές.

Suzuki GSX-8R CUP – Ο αθλητής της οικογένειας

Τα κλιπ-ον είναι νέα και έχουν τοποθετηθεί πλέον κάτω από την άνω τιμονόπλακα, φορτίζοντας περισσότερο των μπροστινό τροχό με το βάρος του αναβάτη. Στο αριστερό γκριπ βρίσκουμε και τα κουμπιά, τα οποία έχουμε δει μέχρι και στα MotoGP και βασική τους δουλειά είναι κυρίως η ρύθμιση “on the fly” των ηλεκτρονικών. Τα ρυθμιζόμενα μαρσπιέ είναι από billet αλουμίνιο, ενώ έχουν έρθει πιο ψηλά και πιο πίσω ώστε να μην βρίσκουν εύκολα κάτω. Όπως φαντάζεστε, σέλα και μαρσπιέ συνεπιβάτη μας έχουν αποχαιρετίσει, ενώ η σέλα του οδηγού έχει αντικατασταθεί από ένα κάλυμμα neoprene, αφήνοντας πίσω την άνεση της πολιτικής έκδοσης, για χάρη των χρόνων.

Suzuki GSX-8R CUP – Ο αθλητής της οικογένειας

Μεταλλικά σωληνάκια φρένων -που συνεργάζονται με τις ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες τις Nissin, που έχει και η έκδοση παραγωγής-, οδηγός αλυσίδας, αγωνιστικού τύπου τάπα ρεζερβουάρ, προστατευτικό φρένου και προστατευτικά κινητήρα βρίσκονται επίσης στο μενού. Το “κοστούμι” της μοτοσυκλέτας είναι πλέον πολυεστερικό για χαμηλότερο βάρος, αλλά και χαμηλότερο κόστος σε περίπτωση πτώσης. Πίσω έχει τοποθετηθεί ένα LED φως για βρόχινους αγώνες και συνθήκες χαμηλής ορατότητας.

Suzuki GSX-8R CUP – Ο αθλητής της οικογένειας

Τα ελαστικά της Dunlop, είναι ίδια με αυτά της πρώτης τοποθέτησης στις φωτογραφίες, όμως είμαστε σίγουροι πως όταν εάν και εφόσον βρει τον δρόμο του για τους αγώνες, θα αλλαχτούν με slick γόμες. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος της συγκεκριμένης έκδοσης για τη Suzuki, να επιστρέψει στους αγώνες και γιατί όχι να σχηματίσει ένα ενιαίο πρωτάθλημα χαμηλού budget αντίστοιχο με το R7 Cup της Yamaha. Με τη διακοπή παραγωγής του GSX-R, οι ομάδες της Suzuki στα διάφορα τοπικά πρωταθλήματα έχουν είτε αλλάξει κατασκευαστή, είτε μείνει με παλαιότερης τεχνολογίας αγωνιστικά, τα οποία δεν μπορούν να ανταγωνιστούν εύκολα τον πιο σύγχρονο ανταγωνισμό.

Ένα σημείο που προσέξαμε ότι δεν έχει αλλαχθεί είναι η ζελατίνα. Στην έκδοση παραγωγής είναι αρκετά κοντή και στενή, θυσιάζοντας κομμάτι της προστασίας για την άνεση. Όταν όμως μιλάμε για αγώνες, η ομορφιά μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, με τα χρονόμετρα να έχουν την πρωτοκαθεδρία. Όπως διαπιστώσαμε στην δική μας δοκιμή του GSX-8R, που θα δημοσιευθεί στο τ.655, η ζελατίνα δεν είναι αρκετή για να κρύψει από πίσω της τον αναβάτη, χάνοντας πόντους στην αεροδυναμική. Αναμφίβολα η πιο επιθετική θέση των κλιπ-ον στην έκδοση CUP επιτρέπει καλύτερη προστασία, όμως και πάλι αμφιβάλουμε ότι είναι η ιδανική, ιδιαίτερα για πίστα όπου στις ευθείες μαζεύεις πολλά χιλιόμετρα.

Suzuki GSX-8R CUP – Ο αθλητής της οικογένειας

Όπως, όμως, μας ενημέρωσαν και οι Ιταλοί δημοσιογράφοι, που είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν αυτή την πρώτη έκδοση, καθώς φέτος το Suzuki Motor Fest διεξήχθη στην χώρα τους, το GSX-8R CUP βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της εξέλιξης, οπότε περιμένουμε να δούμε αν και ποιες αλλαγές θα ακολουθήσουν. Δυστυχώς, εμείς θα πρέπει να περιμένουμε, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή η έκδοση CUP θα βρει τον δρόμο της προς την παραγωγή, φτάνοντας ίσως και στην χώρα μας. Τυχεροί Ιταλοί…

Ετικέτες