Suzuki Bandit 600 custom: Δυο μοτοσυκλέτες σε μια

Και Flat Track και Naked
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/10/2019

Η Metalbike Garage βρίσκεται στο Τορίνο της Ιταλίας από το 2009 και μέσα από το εργαστήριό της, βγαίνουν ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες custom μοτοσυκλέτες. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα αντιφατικό, το ότι μέσα σε ένα τόσο παλιό και γραφικό γκαράζ, μπορούν να δημιουργηθούν τόσο εντυπωσιακά custom. Μια από τις τελευταίες δημιουργίες της MBG, είναι ένα project που βασίστηκε πάνω σε ένα “ταπεινό” Bandit 600 του ’97, επειδή η ομάδα ήθελε να αποδείξει πως μέσα από κάτι τελείως πεζό -σχεδιαστικά- μπορεί να προκύψει μια πολύ εντυπωσιακή μοτοσυκλέτα, που μπορεί να είναι και Flat Track και Naked.

Όπως κάθε custom builder που σέβεται τη δουλεία του, έτσι και η ομάδα της MBG ξεκίνησε με το να κάνει το Bandit "βίδες" και να ανακατασκευάσει ότι θα κρατούσε για την custom της. Το πλαίσιο, παραδοσιακά, πήγε για αμμοβολή και βάψιμο, όπως οι ζάντες και τα εξωτερικά μέρη του κινητήρα. Το υποπλαίσιο επανασχεδιάστηκε και έχασε αρκετό βάρος ενώ απέκτησε μικρότερες διαστάσεις ώστε να είναι πιο κοντά στα πρότυπα των flat track και naked μοτοσυκλετών.

 

Το ρεζερβουάρ αλλά και τα μέρη που καλύπτουν το υποπλαίσιο, δημιουργώντας χώρο κάτω από τη σέλα, είναι ενιαία και έχουν κατασκευαστεί από φύλλα αλουμινίου. Για την δημιουργία των περίτεχνων καμπύλων του σχεδίου, που εμπνεύστηκε ο Federico Rizzo –σχεδιαστής της MBG- επιστρατεύτηκε το αφεντικό της MBG, Simone Lecca, όπως έχει κάνει και για πολλά άλλα project στο παρελθόν, κάνοντάς τα να ξεχωρίζουν χάρη την μεταλλική τους όψη. Επίσης, κατασκευάστηκε και μια καινούργια δερμάτινη σέλα suede, που δένει τόσο σχεδιαστικά όσο και πρακτικά με το υποπλαίσιο.

Εκεί που αποκτά πραγματικό ενδιαφέρον η δημιουργία της MBG, είναι πως η ομάδα μέσα από ένα Bandit δημιούργησε μια custom που ανήκει σε δύο διαφορετικές κατηγορίες, εμφανισιακά ανάλογα με τις ορέξεις του αναβάτη. Η μεταφορά των flat track χαρακτηριστικών έγινε πολύ εύκολα, με την επιλογή των κατάλληλων ελαστικών και τη χρήση ενός φαρδιού τιμονιού, τα οποία δένουν αρμονικά με το “number plate”, που φιλοξενεί τους LED προβολείς και το ψυγείο λαδιού στη νέα του θέση. Η μετατροπή της μοτοσυκλέτας από flat track σε naked και το ανάποδο, γίνεται εύκολα χάρη στα αλουμινένια μέρη που έχουν το ρόλο του φαίρινγκ και διαθέτουν ασφάλειες γρήγορης απελευθέρωσης. Στις επιμέρους αλλαγές εντοπίζονται και τα νέα φαρδύτερα μαρσπιέ με οδοντωτή σχεδίαση για καλύτερη στήριξη σε αγώνες flat track. Ακόμη, τα συστήματα εισαγωγής και εξαγωγής έχουν τροποποιηθεί, με το πρώτο να αποκτά τέσσερις χοάνες και το δεύτερο μια καινούργια ολόσωμη εξάτμιση τέσσερα σε ένα σε δύο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μια custom μοτοσυκλέτα με τη δυνατότητα να αλλάζει κατηγορία –έστω και εμφανισιακά- όμως είναι πάντοτε εντυπωσιακό να βλέπουμε τις διαφορετικές προσεγγίσεις που επιλέγουν οι custom builders φτάνοντας στο ίδιο αποτέλεσμα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."