Ταξινομήσεις δικύκλων Νοεμβρίου: Αύξηση +16,4%

Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/12/2019

Η διαρκής και σταθερή αύξηση του μεγέθους της ελληνικής αγοράς δικύκλων τα τελευταία χρόνια, έχει κάνει ρεαλιστικό τον στόχο των 40.000 μονάδων. Μπορεί να φαίνεται μικρός σε σχέση με τις 80.000, 90.000 και 100.000 μονάδες που ήταν η κορύφωση μεταξύ 2005 και 2007, όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως έως το 2001, η ελληνική αγορά καινούριων δικύκλων ίσα-ίσα που άγγιζε τις 40.000 ταξινομήσεις, εκ των οποίων η πλειοψηφία τους ήταν παπιά, καθώς η ανάγκη για μοτοσυκλέτες καλυπτόταν από την εισαγωγή μεταχειρισμένων από Ιαπωνία. Φέτος θα βρεθούμε μόλις μία ανάσα από τον μεγάλο στόχο των 40.000 ταξινομήσεων, αφού όπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία του Σ.Ε.Α.Α. από την αρχή του 2019 έως τον Νοέμβριο ταξινομήθηκαν 36.918 δίκυκλα. Μόνο τον μήνα Νοέμβριο είχαμε 2.207 ταξινομήσεις, έναντι 1.896 πέρσι, δηλαδή αύξηση της τάξης του 16,4%. Από την αρχή του έτους η αγορά κινείται με ρυθμό +14,7% και έχουν πουληθεί 4.725 περισσότερα δίκυκλα σε σχέση με το ίδιο διάστημα πέρσι. Πραγματικά εντυπωσιακός αριθμός αν αναλογιστούμε και την αύξηση του τζίρου που επέφερε αυτή η θετική πορεία.

Περιμένουμε σε λίγες ημέρες και τα αναλυτικά στοιχεία από τον Σ.Ε.Α.Α. για να δούμε με περισσότερη ακρίβεια τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που έχει αποκτήσει φέτος η ελληνική αγορά δικύκλων.

	Νοέμβριος 2019	Νοέμβριος 2018	Μεταβολή
Καινούργια επιβατικά	7.464	6.893	+8,3%
Καινούργια φορτηγά (ελαφρά και βαρέα)	765	655	+16,8%
Καινούργια λεωφορεία	12	8	+50,0%
Καινούργια δίκυκλα (πλέον των 50 cc)	2.207	1.896	+16,4%

	Ιανουάριος - Νοέμβριος 2019	Ιανουάριος - Νοέμβριος 2018	Μεταβολή
Καινούργια επιβατικά	107.512	98.094	+9,6%
Καινούργια φορτηγά (ελαφρά και βαρέα)	7.693	6.670	+15,3%
Καινούργια λεωφορεία	346	216	+60,2%
Καινούργια δίκυκλα (πλέον των 50 cc)	36.918	32.193	+14,7%

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.