Τραγωδία Yamaha στον 24ωρο Bol d'Or: Πήρε φωτιά η R1 του Loris Baz! [VIDEO]

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/9/2019

Πολλές μοτοσυκλέτες έπεσαν η μία μετά την άλλη στην πίστα Paul Ricard, στην πρώτη από τις τρεις χρονικές περιόδους του 24ωρου Bol d'Or, όμως ήταν η Yamaha που είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα, μιας και έβλεπε την νίκη να έρχεται. Η πτώση δίχως να φταίνε ήταν αποκαρδιωτική, πόσο μάλλον όταν οι μοτοσυκλέτες έπιασαν φωτιά και καταστράφηκαν ολοσχερώς. Κανείς δεν τραυματίστηκε, αλλά η ευκαιρία της Yamaha να πάρει μία σημαντική νίκη, παράλληλα με την ανακοίνωση μίας νέας R1, εξανεμίστηκε.

Ο αγώνας ήταν επεισοδιακός από την αρχή. Ξεκίνησε με αντίξοες συνθήκες, δυνατή βροχή και ισχυρούς ανέμους και κατέληξε σε διακοπή με επανεκκίνηση την επόμενη ημέρα.

Ο Niccolò Canepa πήρε την σκυτάλη μετά την επανεκκίνηση του αγώνα και κατάφερε να την φέρει πολύ μπροστά, δίνοντας μία πολύ καλή ώθηση στον Loris Baz που κατάφερε να φέρει την Yamaha στην πρώτη θέση. Ο Baz μπήκε στον αγώνα με slick ελαστικά σε μία πίστα που στέγνωνε, μιας και δεν είχε σταματήσει να βρέχει από το προηγούμενο βράδυ, και κατάφερε αμέσως να κάνει την διαφορά. Μπήκε στα pit με μεγάλη διαφορά, σχεδόν τριάντα δευτερόλεπτα μπροστά από τους υπόλοιπους και με εμφανή όρεξη και ικανότητα να την διπλασιάσει!

Τότε ήταν που η FCC TSR Honda του Mike Di Meglio «γέννησε» ακριβώς πάνω στην ξακουστή φουρκέτα, στην Le Beausset με την Kawasaki του Erwan Nigon να είναι η πρώτη που έπεσε. Ακριβώς πίσω του, και πάνω του, προσγειώθηκε γλιστρώντας ο Loris Baz με την τριβή να αναλαμβάνει τα υπόλοιπα… Οι μοτοσυκλέτες πήραν φωτιά και καταστράφηκαν ολοσχερώς σε ελάχιστο χρόνο, πριν προλάβουν οι κριτές να κάνουν το παραμικρό! Τα δευτερόλεπτα ήταν δραματικά, καθώς η R1 πήρε αμέσως φωτιά χτυπώντας τον Erwan που δεν είχε προλάβει να σηκωθεί και ξαφνικά πάλευε και με τις φλόγες… Ευτυχώς κανείς δεν τραυματίστηκε, ούτε οι αναβάτες των μοτοσυκλετών που ακολουθήσαν αμέσως μετά.

Η 83^η συνέχεια του ξακουστού αγώνα θα ήταν η καλύτερη της σύγχρονης εποχής για την Yamaha, με χαρακτηριστική νίκη πάνω στο λανσάρισμα μιας όχι και τόσο νέας, αλλά έστω ανανεωμένης, R1. Δυστυχώς η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους.

Ο Loris Baz μίλησε σε έντονο ύφος αμέσως μετά: «Είμαι εκνευρισμένος και εξαιρετικά απογοητευμένος, όπως ίσως θα φαντάζεστε. Ωστόσο είμαι και ανακουφισμένος που η πτώση αυτή δεν ήταν πιο σοβαρή, ιδιαίτερα για τον Erwan που τον χτύπησε η μοτοσυκλέτα μου και μετά βίας γλίτωσε από την φωτιά. Είναι το πιο τρομακτικό ατύχημα που είχα ποτέ με μοτοσυκλέτα και θεωρώ πως θα μπορούσαν από την οργάνωση να είχαν αντιδράσει πιο γρήγορα. Το λάδι ήταν αδύνατο να το διακρίνεις και να το αποφύγεις, γιατί η πίστα δεν είχε ακόμη στεγνώσει πλήρως και δεν ήξερες τί ήταν αυτό που έβλεπες. Είναι πραγματικά πολύ κρίμα να τελειώνει έτσι ο αγώνας γιατί η ομάδα είχε κάνει εξαιρετική δουλειά και όσοι μου έδιναν την σκυτάλη ήταν εξίσου γρήγοροι! Το σημερινό ξεκίνημα ήταν δύσκολο, το να αγωνίζεσαι το βράδυ είναι ένα πράγμα, το να ξυπνάς στις τέσσερις για να τρέξεις αγώνα κατευθείαν το κάνει δυσκολότερο. Η εξείκη αυτή είναι αποκαρδιωτική".

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.