Aprilia RSV Mille R Factory (2004 - 2009)

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Κατάφερε στο πέρασμά της όχι μόνο να εισβάλλει στην κυριαρχία των Ιαπώνων στα superbike, αλλά και να γίνει αγαπητή στον κόσμο. Δεν έχει υπερεπιδόσεις και υπερβολικό γκάζι, αλλά είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο σύνολο με εξωτικά περιφερειακά που τα καταφέρνει περίφημα παντού
[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα ολοκληρωμένο superbike
Όχι...
Γιατί είναι από τα πιο βαριά superbikes...
Γιατί...
Ο συνδυασμός του συγκεκριμένου πλαισίου και του συγκεκριμένου κινητήρα, είναι πραγματικά ένα "ποίημα" για τον δρόμο και την πίστα
Tι πρέπει να προσέξετε
Αυτό ο δικύλινδρος έχει αποδειχθεί “τέρας" αξιοπιστίας, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος τομέας που "πονάει" μηχανολογικά. Βεβαιωθείτε ότι η συντήρηση έχει τηρηθεί, όπως προτείνει η Aprilia, και ψάξτε για τυχόν σημάδια που θα μαρτυρούν σκληρή χρήση σε πίστα ή και πτώση (όπως για παράδειγμα ισιωμένο υποπλαίσιο κ.λπ.)[/blockquote]
Έκανε τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, όταν οι Γιαπωνέζοι μάχονταν σώμα με σώμα με τα τετρακύλινδρα 1000 και 900 της εποχής και έδειξε αμέσως άκρως ανταγωνιστική. Το ίδιο ακριβώς συνέχισε να κάνει και στη συνέχεια της καριέρας της, που μετά το 2004 ανανεώθηκε, έχοντας αυτή τη φορά απέναντί της τους ίδιους, αλλά πολύ πιο ισχυρούς τετρακύλινδρους κινητήρες των 1000 κυβικών των Γιαπωνέζων που πλέον είχαν αποκτήσει σχεδόν 150 άλογα στο τροχό. Ο δικύλινδρος κινητήρας της Rotax που έχει στα σπλάχνα του το Mille σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τέτοια απόδοση, οπότε οι άνθρωποι της Aprilia συνέχισαν την Ιταλική συνταγή για μια καλή μοτοσυκλέτα. Αυτή δεν ήταν άλλη από την τοποθέτηση ενός πολύ ισχυρού και άκαμπτου αλουμινένιου πλαισίου, αλλά και την προσθήκη αναρτήσεων με την υπογραφή της Ohlins. Τα φρένα είναι της Brembo με δαγκάνες ακτινικά τοποθετημένες τεσσάρων εμβόλων, τα οποία μαζί με το ακριβέστατο πιρούνι συνέθεταν ένα καλορυθμισμένο μπροστινό σύστημα που σε προδιέθετε ανάλογα για το πώς πρέπει να οδηγήσεις αυτή την μοτοσυκλέτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι και οι σφυρήλατες ζάντες της ΟΖ, οι οποίες σημαντικά το αναρτώμενο βάρος της μοτοσυκλέτας.
Ανεβαίνοντας στη σέλα της, αίσθηση προκαλεί η ευρυχωρία που διαθέτει, καθώς από τα κλιπ ον είναι αρκετά μακριά, όπως και τα μαρσπιέ. Βέβαια, αίσθηση προκαλούν και τα παραπανίσια κιλά της που ξεπερνούν τα 215, νούμερο στο άνω άκρο της κατηγορίας, το οποίο ευτυχώς στην οδήγηση δεν γίνεται αντιληπτό. Το “ζύγισμά” της είναι πολύ καλό και γενικά η οικειότητα που αποκτάς μαζί της δεν θυμίζει και πολύ ιταλική μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχουν καθόλου μηχανικοί θόρυβοι και τα πάντα έχουν μια ποιοτική πινελιά που ξεφεύγει αρκετά από την μαζικότητα των γιαπωνέζικων superbike. Εξίσου ξεχωριστή και όμορφη, ακόμα και σήμερα, είναι η εμφάνισή της, με χαρακτηριστικό στοιχείο το μακρόστενο ρεζερβουάρ και την σχετικά φαρδιά σιλουέτα της, παρά τον στενό δικύλινδρο κινητήρα της. Οδηγώντας την και συγκρίνοντας με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα αυτό που δεν σε εκπλήσσει είναι το γκάζι του κινητήρα της. Δεν διαθέτει την ευστροφία και τη δύναμη των σύγχρονων δικύλινδρων (βλέπε Ducati 1198) και στις υψηλές στροφές υστερεί σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να σημειώνει αρκετά καλές επιδόσεις, κάτι που οφείλεται στις σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων που εκμεταλλεύονται πλήρως την ισχύ του κινητήρα της. Δεν είναι όπλο και ταχεία υπερυψηλών επιδόσεων, αλλά εύκολα το νούμερο 260 θα εμφανιστεί στην ψηφιακή οθόνη των πληρέστατων οργάνων του, και χωρίς πρόβλημα μπορεί να διατηρεί σταθερά ταχύτητες κοντά στα 240 χιλιόμετρα. Σε αυτά τα απαγορευτικά νούμερα ταχυτήτων, το πολύ ισχυρό πλαίσιο και οι ποιοτικές αναρτήσεις κάνουν εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας όχι μόνο  ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και πολύ καλή κατευθυντικότητα. Εκτός εθνικής και σε γρήγορες ανοιχτές στροφές το Mille μπορεί και δείχνει τα ακονισμένα δόντια του ακόμα καλύτερα, αφού η ακρίβεια που προσφέρουν οι αναρτήσεις του επιτρέπουν να στρίβει καταπληκτικά, ενώ η ροπή και η δύναμη στις μεσαίες στροφές που έχει ο δικύλινδρος κινητήρας του επιτρέπει δυνατές και απολαυστικές εξόδους από κάθε στροφή.
Όμως όλα αυτά τα απολαμβάνεις καλύτερα μέσα στην πίστα, αφού ουσιαστικά η μοτοσυκλέτα εκεί έχει εξελιχθεί και μπορείς να κινηθείς πραγματικά γρήγορα χάρη στο πολύ καλό “πακέτο” αναρτήσεων και πλαισίου, ενώ στους καλούς χρόνους στην πίστα που μπορεί να πετύχει βοηθάει και ο αδύναμος μεν αλλά πολύ γραμμικός κινητήρας του που σου επιτρέπει να κρατάς σχεδόν παντού το γκάζι ανοιχτό. Μην ξεχνάτε ότι το 2007 κατάφερε και βγήκε πρώτη στο Master bike κόντρα σε όλα τα γιαπωνέζικα και ευρωπαϊκά της εποχής εκείνης.
Σήμερα δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις μεταχειρισμένη μια Aprilia Mille Factory, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους δύσκολα την αλλάζουν παρά την έλευση του νέου RSV4. Για αυτό το λόγο κρατά και υψηλή μεταπωλητική αξία που σχεδόν αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορείς να ταξιδέψεις σχετικά άνετα, να ευχαριστηθείς χωρίς ουρλιαχτά και πολλή προσπάθεια για γρήγορη οδήγηση στο δρόμο, ενώ μπορείς ταυτόχρονα με ένα ζευγάρι racing ελαστικά να γράψεις και πολύ καλούς χρόνους σε μια πίστα. Επίσης, είναι και η τελευταία Aprilia που φέρει το λογότυπο Mille στα πλαστικά της…   



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V600, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97x67,5
Κυβικά (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Sagem
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,687


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 101,7
Μεταξόνιο (mm): 1418
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Ohlins
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτιση
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, ένα αμορτισέρ Ohlins με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 255mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 190/55-17
Ζάντα: 6 x17''


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Tαχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, δύο μερικοί και ένας ολικός χιλιομετρητής, ενδείξεις για ποσότητα καύσιμου, θερμοκρασία περιβάλλοντος / ψυκτικού, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / ψεκασμό / ρεζέρβα / ανοιχτό σταντ / προειδοποίηση service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 143/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,8 / 7.250


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 124,5 / 9.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9 / 7.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4

ΜΙΝΙ ΤΕST Ducati Hypermotard 796 (2009 – 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

8/6/2015

Σκέτη διασκέδαση

 

 

Το πρώτο Hupermotard η Ducati το έβαλε στην παραγωγή το 2007. Μια μοτοσυκλέτα διασκέδασης που την χαρακτηρίσαμε οδηγικά “σεμινάριο” όταν την οδηγήσαμε. Ήταν η 1100 και δυο χρόνια αργότερα, η Ducati, βασισμένη στην συνταγή της μεγάλης, μας έδωσε την μικρότερη έκδοση, την 796

 

Η σμίκρυνση είχε σαν ουσιαστικό αποτέλεσμα την πολύ χαμηλότερη τιμή της 796 σε σχέση με την 1100 κάτι που την έκανε αυτόματα και πιο προσιτή οικονομικά. Η μειωμένη τιμή δεν δημιουργήθηκε από την τοποθέτηση του μικρότερου σε κυβισμό δικύλινδρου V 90o , άλλωστε η διαφορά στο κόστος κατασκευής των ουσιαστικά ίδιων κινητήρων είναι ασήμαντο. Η χαμηλότερη τιμή δημιουργήθηκε κυρίως από την επιλογή της Ducati να τοποθετήσει φθηνότερες αναρτήσεις και φρένα στην 796. Η προκλητικά όμορφη και μινιμαλιστική σχεδίαση της αρχικής Hypermotard, μεταφέρθηκε αυτούσια και στην 796, διατηρώντας την μορφή που της είχε δώσει ο Pierre Terblanche, αποσπώντας και την διάκριση της ομορφότερη μοτοσυκλέτας της χρονιάς στην έκθεση του Μιλάνου στην πρώτη της εμφάνιση. Παρέμεινε το πανέμορφο μονόμπρατσο ψαλίδι, που σε συνδυασμό με το τοποθετημένο ψηλά στην ουρά, ζευγάρι των τελικών αφήνει εντελώς έκθετο στην θέα τον πίσω τροχό από δεξιά. Στο έμπειρο μάτι ίσως να λείπει το κτηνώδες πιρούνι του 1100, με τα καλάμια των 50 χιλιοστών, ενώ η χαμηλότερα τοποθετημένη σέλα διευκολύνει μάλλον τους περισσότερους. Οδηγώντας την 796, ανακαλύπτεις ότι ο desmo των 803 κυβικών είναι πολύ πιο ευγενικός από τον μεγάλο. Αρχικά, ο κυβισμός αυτός είχε χρησιμοποιηθεί στo 800SS του 2003 και την επόμενη χρονιά στο Monster 800. Και σε αυτές τις Ducati ο κινητήρας των 803 κυβικών είχε πολύ ευχάριστη απόδοση, δίχως τα σκορτσαρίσματα των μεγαλύτερων, ακόμα και των 900, κάτι που δεν ήταν αναμενόμενο από τη σχετικά μικρή διαφορά των κυβικών τους. Ο κινητήρας του Hypermotard 796 δεν είναι αυτούσιος από τα παλιότερα μοντέλα, αφού είναι ελαφρύτερος, ισχυρότερος, με πιο εξελιγμένο ψεκασμό και υγρό μονόδρομο συμπλέκτη. Έχει μόλις έξι ίππους λιγότερους στον τροχό από τον 1100, αλλά σε αυτόν τον κόσμο ποτέ δεν γίνεται να τα έχεις όλα και έτσι τα 803 κυβικά δεν παράγουν την κτηνώδη ροπή του 1100. Είναι όμως πολύ γλυκύτερος και ομαλός στις πολύ χαμηλές στροφές, πιο εύστροφος με ομαλή και γραμμική απόδοση ενώ τα μπουμπουνητά από τις εξατμίσεις είναι αρκούντως ερεθιστικά. H μοτοσυκλέτα είναι θεόστενη και η θέση οδήγησης είναι επιθετική. Μπροστά σου βλέπεις μόνο τον δρόμο και για να δεις κάτι από τη μοτοσυκλέτα, όπως την χωμένη πίσω από την μάσκα οθόνη των οργάνων, πρέπει να σκύψεις και μάλιστα πολύ. Μπορείς να πάρεις όποια στάση θέλεις πάνω στην καλοσχεδιασμένη και άνετη ακόμη και για τον συνεπιβάτη σέλα του, για να ορμήξεις σε κάθε δρόμο με άσφαλτο. Το 796 είναι προικισμένο με εκείνα τα γονίδια που κάνουν μερικές μοτοσυκλέτες τόσο γοητευτικές όταν τις οδηγείς που δεν θέλεις με τίποτα να κατέβεις από την σέλα τους. Και η 796 είναι μια από αυτές.To κιβώτιο έχει πολύ μακριά κλιμάκωση αφαιρώντας ποσότητες διασκέδασης, που μπορούν όμως να προστεθούν εύκολα και φθηνά, αλλάζοντας γρανάζια τελικής μετάδοσης. Στην κυκλοφορία της πόλης, το πλάτος που προσθέτουν οι αναδιπλούμενοι καθρέφτες στα άκρα του τιμονιού είναι σκέτη βλαστήμια γιατί συναντώνται για πλάκα με αυτούς των αυτοκινήτων και το να το οδηγείς με τους καθρέφτες κλειστούς είναι κάτι σαν μονόδρομος. Μια κάποια εξοικείωση χρειάζεται μαζί του, για το μικρό κόψιμό του τιμονιού, αλλά αυτά είναι πταίσματα σε σχέση με όλα τ' άλλα που δίνει η Hypermotard 796. Ναι, τα φρένα του χρειάζονται ισχυρότερη πίεση και το πιρούνι του δεν έχει την ακαμψία και την ποιότητα λειτουργίας του μεγάλου. Έχει όμως το ίδιο πλαίσιο κι εκείνα τα χαρακτηριστικά που σε κάνουν να το χαίρεσαι και να το εμπιστεύεσαι ακόμα και σε άσφαλτο που γλιστράει, ενώ ο κινητήρας του είναι εξαιρετικός. Επίσης καίει και ελάχιστη βενζίνη. Το Hypermotard 796 είναι όμορφο, ξεχωριστό και φτιαγμένο αυστηρά και μόνο για διασκέδαση.

 

 

 

 

Ναι

Στην ομορφιά και την συμπεριφορά της

Όχι

Δεν είναι για "όλες τις δουλειές"

Γιατί

Είναι μηχανή διασκέδασης

 

 

 

Βοχ τιμη

Οι τιμές των μοτοσυκλετών, ειδικότερα των μεταχειρισμένων, είναι πολύ ρευστές στην εποχή που διανύουμε στην Ελλάδα. Μεταβάλλονται γρήγορα, προς χαμηλότερα επίπεδα. Για αυτόν το λόγο το να ψάξεις πολύ για να επιλέξεις μια μεταχειρισμένη μπορεί ευκολότερα να σε φέρει μπροστά σε αυτό που λέμε ευκαιρία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το φθηνότερο είναι και το καλύτερο. Μπορεί κάποιος να ζητά περισσότερα χρήματα και να δικαιολογούνται από τα λιγότερα χιλιόμετρα που έχει διανύσει ή τον εξοπλισμό που έχει προσθέσει.

 

 

 

Πρωτότυποι οι αναδιπλούμενοι καθρέφτες στην άκρη του τιμονιού, αλλά αυξάνουν υπερβολικά το πλάτος. Κλειστοί μένουν και καθαροί, ενώ να μείνουν μόνιμα στο σπίτι είναι μια καλή σκέψη

 

Μόνο ψηφιακές ενδείξεις απεικονίζονται στην οθόνη. Χρειάζεται και μεγάλο σκύψιμο για να τις δεις

 

 

 

 

Από τις ωραιότερες γωνίες του Hypermotard. Ο τροχός και μόνο, ψαλίδι δισκόφρενο και γρανάζι από την άλλη πλευρά...

 

 

Μέσα στο ρύγχος βρίσκεται το ψυγείο λαδιού. Φιλική η απόδοση των φρένων και επαρκέστατο το ανεστραμμένο πιρούνι της Showa

 

 

H Hypermotard 796 έχει την τυπική ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος των σύγχρονων Ducati. Η άρτια εμφάνιση μιας υποψήφιας μεταχειρισμένης για αγορά είναι το πρώτο απαραίτητο στοιχείο για την επιλογής της. Η κατάσταση των αναλώσιμων, ειδικά των ελαστικών είναι θέμα συζήτησης ενώ η προβλεπόμενη συντήρησή της πρέπει να έχει γίνει από έμπειρο και σε Ducati μηχανικό.

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετράχρονος, αερόψυκτος, δικύλινδρος V90o 1ΕΕΚ/2 βαλβίδες με δεσμοδρομικό έλεγχο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 88 x 66

Κυβικά (cc): 803

Σχέση συμπίεσης: 11:1               

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός     

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:     Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός

Σχέσεις ταχυτήτων: έξι

Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο χωροδικτύωμα, αλουμινένιο αφαιρούμενο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o):24

Ίχνος (mm):   

Μεταξόνιο (mm):  1.445 

Ύψος σέλας (mm):  825

Βάρος κατασκευαστή κενή (Kg): 167/

Βάρος πραγματικό γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 190                   

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):            12,5/3

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  165                

Ρυθμίσεις: Καμία

Πίσω: ένα αμορτισέρ Sachs, μοχλικό

Διαδρομή (mm): 141

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δισκόφρενα 305mm, ακτινικές Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δισκόφρενο 245mm, δαγκάνα με δύο έμβολα

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ζάντα : 3,5 x 17

Ελαστικό: 120/70-17     

Πίσω

Ζάντα : 5,5 x 17

Ελαστικό:            180/55 - 17

 

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Oθόνη με ψηφιακό ταχύμετρο, στροφόμετρο, ολικός και δυο μερικοί χιλιομετρητές, ρολόι, χρονόμετρο, λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / έλεγχο ψεκασμού, ρυθμιζόμενες μανέτες,

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 81/8.000

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 7,7/6.250

 

Επιτάχυνση 0 – 400m (sec) : 12,36

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 73,7/8.300

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 7/6.400

 

Εξαιρετικός ο κινητήρας των 803 κυβικών, με ομαλότερη λειτουργία στις χαμηλές στροφές από άλλους αερόψυκτους διβάλβιδους της Ducati. Είναι γραμμικός και δυνατός από χαμηλά, με ομαλή αύξηση της ισχύος του και μεγάλο εύρος χρήσιμων στροφών. Καίει ελάχιστη βενζίνη ενώ το διάστημα συντήρησής του -λάδια/βαλβίδες- είναι ορισμένο στα 12.000 χιλιόμετρα

 

 

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,2

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            240

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%)

 

Έμβολο πλήρες : 238,80€                     

Μπιέλες (σετ) : 424,95€       

Τελικό εξάτμισης αριστερό : 882,46€                     

Τελικό εξάτμισης δεξιό : 868,87€

Κάλυμμα ρεζερβουάρ: 324,35€                                 

Εμπρός φτερό (το κάτω):    24,32€                                 

Εμπρός ζάντα: 936,87€                     

Μανέτα φρένου : 112,75€                     

Σέλα:   190,05€                   

Πλαίσιο: 1.934,61€                   

 

Oι προαναφερόμενες τιμές ίσχυαν τον Μάρτιο του 2013