Aprilia RSV Mille R Factory (2004 - 2009)

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Κατάφερε στο πέρασμά της όχι μόνο να εισβάλλει στην κυριαρχία των Ιαπώνων στα superbike, αλλά και να γίνει αγαπητή στον κόσμο. Δεν έχει υπερεπιδόσεις και υπερβολικό γκάζι, αλλά είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο σύνολο με εξωτικά περιφερειακά που τα καταφέρνει περίφημα παντού
[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα ολοκληρωμένο superbike
Όχι...
Γιατί είναι από τα πιο βαριά superbikes...
Γιατί...
Ο συνδυασμός του συγκεκριμένου πλαισίου και του συγκεκριμένου κινητήρα, είναι πραγματικά ένα "ποίημα" για τον δρόμο και την πίστα
Tι πρέπει να προσέξετε
Αυτό ο δικύλινδρος έχει αποδειχθεί “τέρας" αξιοπιστίας, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος τομέας που "πονάει" μηχανολογικά. Βεβαιωθείτε ότι η συντήρηση έχει τηρηθεί, όπως προτείνει η Aprilia, και ψάξτε για τυχόν σημάδια που θα μαρτυρούν σκληρή χρήση σε πίστα ή και πτώση (όπως για παράδειγμα ισιωμένο υποπλαίσιο κ.λπ.)[/blockquote]
Έκανε τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, όταν οι Γιαπωνέζοι μάχονταν σώμα με σώμα με τα τετρακύλινδρα 1000 και 900 της εποχής και έδειξε αμέσως άκρως ανταγωνιστική. Το ίδιο ακριβώς συνέχισε να κάνει και στη συνέχεια της καριέρας της, που μετά το 2004 ανανεώθηκε, έχοντας αυτή τη φορά απέναντί της τους ίδιους, αλλά πολύ πιο ισχυρούς τετρακύλινδρους κινητήρες των 1000 κυβικών των Γιαπωνέζων που πλέον είχαν αποκτήσει σχεδόν 150 άλογα στο τροχό. Ο δικύλινδρος κινητήρας της Rotax που έχει στα σπλάχνα του το Mille σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τέτοια απόδοση, οπότε οι άνθρωποι της Aprilia συνέχισαν την Ιταλική συνταγή για μια καλή μοτοσυκλέτα. Αυτή δεν ήταν άλλη από την τοποθέτηση ενός πολύ ισχυρού και άκαμπτου αλουμινένιου πλαισίου, αλλά και την προσθήκη αναρτήσεων με την υπογραφή της Ohlins. Τα φρένα είναι της Brembo με δαγκάνες ακτινικά τοποθετημένες τεσσάρων εμβόλων, τα οποία μαζί με το ακριβέστατο πιρούνι συνέθεταν ένα καλορυθμισμένο μπροστινό σύστημα που σε προδιέθετε ανάλογα για το πώς πρέπει να οδηγήσεις αυτή την μοτοσυκλέτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι και οι σφυρήλατες ζάντες της ΟΖ, οι οποίες σημαντικά το αναρτώμενο βάρος της μοτοσυκλέτας.
Ανεβαίνοντας στη σέλα της, αίσθηση προκαλεί η ευρυχωρία που διαθέτει, καθώς από τα κλιπ ον είναι αρκετά μακριά, όπως και τα μαρσπιέ. Βέβαια, αίσθηση προκαλούν και τα παραπανίσια κιλά της που ξεπερνούν τα 215, νούμερο στο άνω άκρο της κατηγορίας, το οποίο ευτυχώς στην οδήγηση δεν γίνεται αντιληπτό. Το “ζύγισμά” της είναι πολύ καλό και γενικά η οικειότητα που αποκτάς μαζί της δεν θυμίζει και πολύ ιταλική μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχουν καθόλου μηχανικοί θόρυβοι και τα πάντα έχουν μια ποιοτική πινελιά που ξεφεύγει αρκετά από την μαζικότητα των γιαπωνέζικων superbike. Εξίσου ξεχωριστή και όμορφη, ακόμα και σήμερα, είναι η εμφάνισή της, με χαρακτηριστικό στοιχείο το μακρόστενο ρεζερβουάρ και την σχετικά φαρδιά σιλουέτα της, παρά τον στενό δικύλινδρο κινητήρα της. Οδηγώντας την και συγκρίνοντας με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα αυτό που δεν σε εκπλήσσει είναι το γκάζι του κινητήρα της. Δεν διαθέτει την ευστροφία και τη δύναμη των σύγχρονων δικύλινδρων (βλέπε Ducati 1198) και στις υψηλές στροφές υστερεί σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να σημειώνει αρκετά καλές επιδόσεις, κάτι που οφείλεται στις σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων που εκμεταλλεύονται πλήρως την ισχύ του κινητήρα της. Δεν είναι όπλο και ταχεία υπερυψηλών επιδόσεων, αλλά εύκολα το νούμερο 260 θα εμφανιστεί στην ψηφιακή οθόνη των πληρέστατων οργάνων του, και χωρίς πρόβλημα μπορεί να διατηρεί σταθερά ταχύτητες κοντά στα 240 χιλιόμετρα. Σε αυτά τα απαγορευτικά νούμερα ταχυτήτων, το πολύ ισχυρό πλαίσιο και οι ποιοτικές αναρτήσεις κάνουν εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας όχι μόνο  ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και πολύ καλή κατευθυντικότητα. Εκτός εθνικής και σε γρήγορες ανοιχτές στροφές το Mille μπορεί και δείχνει τα ακονισμένα δόντια του ακόμα καλύτερα, αφού η ακρίβεια που προσφέρουν οι αναρτήσεις του επιτρέπουν να στρίβει καταπληκτικά, ενώ η ροπή και η δύναμη στις μεσαίες στροφές που έχει ο δικύλινδρος κινητήρας του επιτρέπει δυνατές και απολαυστικές εξόδους από κάθε στροφή.
Όμως όλα αυτά τα απολαμβάνεις καλύτερα μέσα στην πίστα, αφού ουσιαστικά η μοτοσυκλέτα εκεί έχει εξελιχθεί και μπορείς να κινηθείς πραγματικά γρήγορα χάρη στο πολύ καλό “πακέτο” αναρτήσεων και πλαισίου, ενώ στους καλούς χρόνους στην πίστα που μπορεί να πετύχει βοηθάει και ο αδύναμος μεν αλλά πολύ γραμμικός κινητήρας του που σου επιτρέπει να κρατάς σχεδόν παντού το γκάζι ανοιχτό. Μην ξεχνάτε ότι το 2007 κατάφερε και βγήκε πρώτη στο Master bike κόντρα σε όλα τα γιαπωνέζικα και ευρωπαϊκά της εποχής εκείνης.
Σήμερα δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις μεταχειρισμένη μια Aprilia Mille Factory, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους δύσκολα την αλλάζουν παρά την έλευση του νέου RSV4. Για αυτό το λόγο κρατά και υψηλή μεταπωλητική αξία που σχεδόν αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορείς να ταξιδέψεις σχετικά άνετα, να ευχαριστηθείς χωρίς ουρλιαχτά και πολλή προσπάθεια για γρήγορη οδήγηση στο δρόμο, ενώ μπορείς ταυτόχρονα με ένα ζευγάρι racing ελαστικά να γράψεις και πολύ καλούς χρόνους σε μια πίστα. Επίσης, είναι και η τελευταία Aprilia που φέρει το λογότυπο Mille στα πλαστικά της…   



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V600, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97x67,5
Κυβικά (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Sagem
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,687


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 101,7
Μεταξόνιο (mm): 1418
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Ohlins
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτιση
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, ένα αμορτισέρ Ohlins με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 255mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 190/55-17
Ζάντα: 6 x17''


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Tαχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, δύο μερικοί και ένας ολικός χιλιομετρητής, ενδείξεις για ποσότητα καύσιμου, θερμοκρασία περιβάλλοντος / ψυκτικού, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / ψεκασμό / ρεζέρβα / ανοιχτό σταντ / προειδοποίηση service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 143/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,8 / 7.250


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 124,5 / 9.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9 / 7.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4

Triumph Speed Triple 2008-2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

19/4/2011

Η Triumph σχεδόν ταυτόχρονα με την αναβίωσή της το 1992 περιέλαβε στην γκάμα της το Speed Triple. Μια μεγάλη γυμνή μοτοσυκλέτα με έκθετο τον τρικύλινδρο κινητήρα της, η δυνατή streetfighter της εταιρείας. Από το 1994, που αρχικά εμφανίστηκε, εξελίσσεται συνεχώς, παραμένοντας πάντοτε στις κορυφαίες επιλογές της κατηγορίας

Ανάμεσα στις προτάσεις των διάφορων κατασκευαστών από την Ευρώπη και την Ιαπωνία η μοτοσυκλέτα της Triumph έχει τον ολόδικό της χαρακτήρα οδηγικά, ακουστικά, αλλά και όσον αφορά την εμφάνισή της. Σε αυτήν καθοριστικό σημείο είναι οι διπλοί προβολείς της. Τα δυο “μάτια εντόμου” μπροστά και το μονόμπρατσο ψαλίδι δίνουν την εικόνα της καλοφτιαγμένης και ακριβής μοτοσυκλέτας που ήταν πάντα η Speed Triple. Το εργοστάσιο την εξελίσσει περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια πλέον αναβαθμίζοντάς την ώστε να παραμένει μέσα στον ανταγωνισμό. Έχοντας ήδη από το 2005 ο κινητήρας μεγαλώσει στα 1050 κυβικά, αποκτήσει τον ψεκασμό της Κeihin και το ανεστραμμένο πιρούνι, ώστε να παρακολουθεί από κοντά τις νέες τάσεις που διαμορφώνουν τις επιθυμίες των μοτοσυκλετιστών -επομένως και τον δρόμο που ακολουθούν τα εργοστάσια που τους ακούν- συνέχισε με μια αναβάθμιση ακόμη που έγινε το 2007. Τότε η μοτοσυκλέτα προσαρμόστηκε στις προδιαγραφές Euro III με τις απαραίτητες αλλαγές στο σύστημα της εξάτμισης, την προσθήκη νέας μονάδας διαχείρισης του κινητήρα -που συνοδεύτηκε από την αύξηση της απόδοσης στα τεχνικά της χαρακτηριστικά στους 132 ίππους- και την τοποθέτηση μεταλλικού ρεζερβουάρ. Το 2008 ήταν άλλη μια χρονιά με αλλαγές ώστε η Speed Triple να κοιτά στα ίσα τον ανταγωνισμό, από όπου και εάν αυτός προερχόταν. Τότε ήρθε η ώρα για μια σειρά από επεμβάσεις που άλλαξαν την εμφάνιση, την απόδοση και τη λειτουργικότητα. Στην εμφάνιση συνέχισαν να δεσπόζουν οι χαρακτηριστικοί προβολείς “μάτια εντόμου” αν και πλέον άρχισαν να ανάβουν και οι δυο μαζί. Καινούριες ήταν οι χυτές ζάντες του, ενώ η λειτουργικότητα βελτιώθηκε και για τους δυο επιβάτες του. Ο συνεπιβάτης κάθεται πλέον σε μεγαλύτερη σέλα, αφού μεγάλωσε και η ουρά της. Για τον αναβάτη τα μαρσπιέ του απομακρύνθηκαν πέντε εκατοστά από το τιμόνι, το οποίο ήταν fat bar της Magura, ειδικά για την Speed Triple του 2008. Τέλος, στα φρένα τοποθετήθηκε η τελευταία λέξη της υψηλής “ραπτικής” από την Ιταλία και συγκεκριμένα οι monoblock ακτινικές δαγκάνες της Brembo, που αντικατέστησαν τις “απλές” ακτινικές στο ανεστραμμένο πιρούνι.
Έτσι με αυτές τις λίγες επεμβάσεις η μεγάλη γυμνή συνέχιζε την ιστορία της εξελισσόμενη, αλλά χωρίς να αλλάζει η βασική σκέψη πίσω από την κατασκευή της. Πρόκειται για μια εργοστασιακή streetfighter και μάλιστα από τις πιο ακραίες. Ο κινητήρας της είναι τα μισά της λεφτά. Ο τρικύλινδρος εξακολουθεί να έχει τον ιδιαίτερο ήχο του, άλλοτε τραχύς, άλλοτε διανθισμένος με υψηλές νότες και κάποιους μηχανικούς θορύβους, αλλά και μια απόδοση που σε κάνει χούλιγκαν. Εμφανίζεται ιδιαίτερα δυνατός από τις χαμηλές στροφές, “τραβώντας” την τέταρτη ταχύτητα από τις 1.500 στροφές, κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας τετρακύλινδρος ανταγωνιστής και συνεχίζει να αποδίδει γραμμικά και δυνατά όσο ανεβαίνουν οι στροφές του. Ψηλά μόνο “ξεμένει” από αναπνοή, αλλά καταφέρνει να στέλνει περισσότερους από 110 ίππους στον πίσω τροχό. Η θέση οδήγησης δεν είναι από τις ακραίες που βασανίζουν τους καρπούς στις χαμηλές ταχύτητες με το βάρος να πέφτει στα χέρια. Η Speed Triple έχει μια σχετικά άνετη θέση, είναι στενή, το τιμόνι της κόβει αρκετά, το βάρος της δεν είναι ανοικονόμητο και τελικά, είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να οδηγείται και για τις καθημερινές ανάγκες, όπως συνηθίζουμε στη χώρα μας. Η διασκέδαση όμως πάνω στη σέλα μιας streetfighter δεν εξαντλείται στο καθημερινό πέρα - δώθε, παρά τα ευχάριστα διαλείμματα που βρίσκονται ακόμη και στους γυαλισμένους και γεμάτους δρόμους. Όταν βρεθεί σε δρόμο που εμπιστεύεσαι την πρόσφυσή του, το μεγάλο βρετανικό τρικύλινδρο μπορεί να οδηγηθεί με ρυθμούς που πλησιάζουν αυτόν των superbikes. Ρυθμιζόμενες αναρτήσεις και κορυφαία φρένα είναι εκεί για να κάνουν το παιχνίδι διασκεδαστικό και γρήγορο. Άλλωστε είναι μια μοτοσυκλέτα ικανή να ξεπερνά τα διακόσια σαράντα χιλιόμετρα, αν και θέλει πολύ γερό σβέρκο για να μένει στη θέση του το κεφάλι σου σε τέτοιες ταχύτητες. Τι τα θέλεις τόσα και εσύ πάνω σε μια γυμνή;
Η Speed Triple παρήχθη σε λευκό, πορτοκαλί και δυο διαφορετικά μαύρα - ένα ματ και ένα γυαλιστερό- αλλά και στην περιορισμένης παραγωγής SΕ το 2010, πριν δώσει τη θέση της στο πλήρως ανανεωμένο μοντέλο του 2011. Είναι μια μοτοσυκλέτα - σύμβολο για το εργοστάσιο με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Μπορεί να κόβει ήσυχες βόλτες και με την ίδια ευκολία να οδηγείται ακραία. Διατηρώντας πάντοτε την συμπεριφορά της φιλική και την εμφάνισή της εντυπωσιακή.
[blockquote]Ναι...
Για ήρεμες βόλτες έως αλήτικη οδήγηση
Όχι...
Εάν δεν σου αρέσει ο ιδιόμορφος ήχος του τρικύλινδρου
Γιατί …
Είναι πάντα η μεγάλη streetfighter της Triumph
Τι να προσέξετε
Η Speed Triple είναι μια ακριβή και καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα με τα περισσότερα εξαρτήματα έκθετα και φινιρισμένα. Το εάν το καλό φινίρισμα και η ακεραιότητα διατηρείται στην υποψήφια προς αγορά είναι το πρώτο βήμα. Εάν ακούσετε θορύβους γύρω από τη μίζα, θα χρειαστεί αντικατάσταση το κόμπλερ της, που δεν είναι φθηνό. Εάν η μπαταρία του ήταν μονίμως καλά φορτισμένη δεν θα το είχε πάθει. Πλην αυτού ο κινητήρας είναι αξιόπιστος και δεν διαμαρτύρεται ούτε σε βάρβαρη χρήση.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τρικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 79 x 71,4
Κυβικά (cc): 1050
Σχέση συμπίεσης: 0,50069444
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Keihin
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 3 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος,
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια




ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο περιμετρικό σωληνωτό, κινητήρας ενεργό μέρος, αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 23,5
Ίχνος (mm): 84
Μεταξόνιο (mm): 1429
Ύψος σέλας (mm): 815
Βάρος κενή/γεμάτη (kg): 189/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 18/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Showa
Διάμετρος (mm): 45
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Showa, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός:
Δύο δίσκοι 320mm, με ακτινικές δαγκάνες Brembo με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δύο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- 17
Ζάντα: 180/55-17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο, οθόνη με ψηφιακές ενδείξεις για ταχύτητα, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές, ένδειξη μέσης και στιγμιαίας κατανάλωσης, μέσης και μέγιστης ταχύτητας, shift light ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για φλας/νεκρά/μεγάλη σκάλα φώτων/πίεση λαδιού/θερμοκρασία ψυκτικού


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 132/9.250
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5/7.500


Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 112,7/9.300
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,3/7.900

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 8,8
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 198,1