BMW R1200GS 2008 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

29/11/2011

To φαινόμενο: Στο τέλος του 2007 η BMW παρουσίασε τη δεύτερη γενιά της R1200GS, της μοτοσυκλέτας - ορόσημο που από το 2004 έχει μια εντυπωσιακή πορεία στις πωλήσεις, στους δρόμους, αλλά και στα σχεδιαστήρια των άλλων κατασκευαστών που προσπαθούν να κερδίσουν από την επιτυχία της
Η μεγάλη “παντός δρόμου” της BMW είχε γυρίσει ήδη την σελίδα της στην ιστορία των GS της BMW από το 2004. Τότε, είχε επανασχεδιαστεί συνολικά και εκτός από την εμφάνιση του μεγαλύτερου σε κυβισμού boxer είχε σαν αποτέλεσμα να μειώσει κατά τριάντα ολόκληρα κιλά το βάρος της. Από τότε άρχισε να γράφει το ένα ρεκόρ πωλήσεων μετά το άλλο και αποδείχθηκε μια τεράστια επιτυχία της BMW που έχει βρει - και βρίσκει ακόμη - πολλούς άλλους κατασκευαστές να προτείνουν τις δικές τους εναλλακτικές προτάσεις, μοτοσυκλέτες οι οποίες κατά κανόνα προσπαθούν να ξεπεράσουν τους κανόνες που έθεσε η R1200GS. Μετά από μια μικρή αναβάθμιση που έγινε το 2006 - συμμόρφωση με τις Euro 3, αισθητικές αλλαγές και κατάργηση των φρένων με την ηλεκτρική υποβοήθηση, ήταν στο τέλος του 2007 ο χρόνος που επιλέχθηκε για την αναβάθμισή της. Η BMW δεν άλλαξε κάποιον δομικό τομέα της σχεδίασής της, αλλά ενσωμάτωσε σε αυτή μια πολύ μεγάλη σειρά από αλλαγές και βελτιώσεις, όπως αυτές είχαν υποδειχθεί από τους κατόχους των προηγούμενων μοντέλων. Έτσι παρέμειναν τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει από κάθε άλλη μοτοσυκλέτα της κατηγορίας. Δεν είναι μόνο ο αερόψυκτος boxer που την διαχωρίζει, αλλά και το πλαίσιο ή μάλλον τα δυο πλαίσια, το κύριο και το υποπλαίσιο που έχει αποστολή να συνδέει το telelever, το εναλλακτικό μπροστινό σύστημα που μόνo η BMW χρησιμοποιεί και εξελίσσει.
Οι αισθητικές αλλαγές στο μοντέλο του 2008 άφησαν ανεπηρέαστο το πίσω μέρος της με τη “βιομηχανική” αισθητική των έκθετων σωλήνων, αλλά όχι και το μπροστινό διαφοροποιώντας την σημαντικά από τα προηγούμενα μοντέλα στην περιοχή μπροστά από το ρεζερβουάρ σε συνδυασμό με την διαφορετική βαφή εξαρτημάτων, όπως οι κεφαλές και τα καπάκια τους, οι καινούργιες ζάντες και τα νέα της χρώματα.
Εκτός από τις εμφανείς αλλαγές έγιναν και άλλες, από αυτές που δεν φαίνονται. Στον κινητήρα αυξήθηκε η συμπίεση και ανέβηκε το όριο περιστροφής του με την κόκκινη περιοχή στο στροφόμετρο να αρχίζει στις 8.000 στροφές. Το κιβώτιο ταχυτήτων είχε, επίσης, νέο σχεδιασμό με αποτελέσματα εμφανή τόσο στην λειτουργία του - που βελτιώθηκε φθάνοντας σε πολύ υψηλό επίπεδο ακρίβειας και απουσίας θορύβων - όσο και στις δυνατότητες που έδινε στον αναβάτη του. Έχοντας μακρύτερη πρωτεύουσα μετάδοση, κοντύτερη τελική και κοντύτερες τις έξι σχέσεις του κιβωτίου είχε σαν αποτέλεσμα να κοντύνει συνολικά η μετάδοση. Αυτό αφήνει περιθώρια για πιο άνετη κίνηση με πολύ μικρές ταχύτητες, όπως συμβαίνει στη διάσχιση χωματόδρομων και σε ευκολότερες προσπεράσεις ακόμη και με πλήρες φορτίο. Από την άλλη μεριά η κίνηση σε αυτοκινητόδρομους με υψηλές ταχύτητες υποχρεώνει τον boxer να γυρνάει με περισσότερες στροφές, από ότι στο παρελθόν, κάτι που κάνει πιο ευχάριστα από ότι στις προηγούμενες εκδόσεις του. Πολλοί θα ήθελαν μια μακρύτερη έκτη και θα θυσίαζαν τον κόπο που χρειάζεται για ένα κατέβασμα ταχύτητας, αλλά η BMW δεν την έχει βάλει. Αλλαγμένη και πιο ευρύχωρη ήταν η θέση οδήγησης με το φαρδύτερο τιμόνι και την παχύτερη σέλα να την καθορίζουν, ευνοώντας τους μεγαλόσωμους αναβάτες. Το μεγαλύτερο βήμα, όμως, που έκανε η BMW στο R1200GS του 2008 ήταν η τοποθέτηση των αναρτήσεων με την ηλεκτρική ρύθμιση. Τo σύστημα ESA (electronic suspension adjustment) δίνει στον αναβάτη τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε πέντε προεπιλεγμένα προγράμματα, τρία για χρήση σε άσφαλτο και δυο για χώμα, με διαφορετικές τιμές για την προφόρτιση των ελατηρίων και της απόσβεσης επαναφοράς, εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού. Επιπρόσθετα, μπορεί ακόμη και εν κινήσει να επιλέξει ανάμεσα σε τρεις επιλογές για τις αποσβέσεις επαναφοράς τις comfort, normal και sport. Το ESA ανήκε στον προαιρετικό εξοπλισμό της μοτοσυκλέτας, αλλά η συμβολή του στην ολοκλήρωσή της είναι καθοριστική, μαζί με το ABS. Αυτό μπορεί να απενεργοποιηθεί από τον αναβάτη και είναι μερικώς συνδυασμένο. Υπήρχε και η δυνατότητα εξοπλισμού της με το ASC (automatic stability control) ένα σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης που αποτρέπει το σπινάρισμα του πίσω τροχού, με δυο επίπεδα λειτουργίας, ένα για χώμα και ένα για άσφαλτο. Το ASC προϋποθέτει την ύπαρξη ABS, και το οποίο επίσης μπορεί να απενεργοποιηθεί από τον αναβάτη.
Η R1200GS σε αυτή την έκδοση διεύρυνε ακόμη περισσότερο τους τομείς της άνεσης και της ασφάλειας διατηρώντας την λειτουργικότητά της σε όλους τους τομείς και κυρίως στην ευκολία μεταφοράς αποσκευών. O συνδυασμός των ηλεκτρονικών συστημάτων της, αλλά και των επιλογών στα μηχανικά μέρη με κυριότερη αυτή του telelever έχουν καταστήσει αυτή τη μοτοσυκλέτα σε σημείο αναφοράς για τον τρόπο που ταξιδεύει, ανεξάρτητα από το φορτίο που μεταφέρει. Άνετα, εύκολα και με μοναδικό αίσθημα ασφάλειας.
[blockquote]Ναι
Στην μοναδική άνεση και αίσθημα ασφάλειας που σου μεταδίδει όταν ταξιδεύει
Όχι
Για μικρόσωμους και με μικρή εμπειρία αναβάτες
Γιατί
Δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί μόνιμο πονοκέφαλο για τους άλλους κατασκευαστές
Τι να προσέξετε
Είναι μοντέλο που έχει πουληθεί σε μεγάλο αριθμό και υπάρχουν μεταχειρισμένες σε πολύ διαφορετικές καταστάσεις, με ελάχιστα ή πολλά χιλιόμετρα και ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτό. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της ήταν και η πολύ μεγάλη διαφορά στην τιμή της, σαν καινούργια, ανάλογα με το επίπεδο του εξοπλισμού της. Αυτό που θα συμβουλεύαμε είναι ότι βγαίνοντας σε αναζήτηση αυτής της μοτοσυκλέτας τουλάχιστον το ABS και το ESA πρέπει να τα διαθέτει η υποψήφια. Διευρύνουν την άνεση και την ασφάλεια κατά την οδήγησή της, ενώ ο καλός τουριστικός εξοπλισμός της αποδεικνύει ότι “άξιζε τα λεφτά του” όταν χρησιμοποιηθεί. Χρειάζεται και ένας πλήρης έλεγχος της καλής λειτουργίας όλων των πολύπλοκων ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών συστημάτων της, που είναι σωστό να γίνει σε συνεργείο με τον κατάλληλο εξοπλισμό για τον έλεγχο της κεντρικής μονάδας διαχείρισης. Προσοχή χρειάζονται και τα αμορτισέρ, γιατί συχνά χάνουν τα λάδια τους. Εάν η μοτοσυκλέτα έχει ακόμη εγγύηση η BMW τα αντικαθιστά.[/blockquote]




ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος, επίπεδος (boxer) αερόψυκτος με 1EEK/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 101 x 73
Κυβικά (cc): 1.170
Σχέση συμπίεσης: 12:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 με βαλβίδα ελέγχου ροής


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Ξηρός, μονόδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: Έξι
Τελική μετάδοση: Άξονας, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο ανοικτό σωληνωτό με τον κινητήρα ενεργό μέρος του, ξεχωριστό υποπλαίσιο για το telelever
Γωνία κάστερ (o): 25,7
Ίχνος (mm): 101
Μεταξόνιο (mm): 1.507
Ύψος σέλας (mm): 850/870
Βάρος κατασκευαστή κενή / γεμάτη (kg): /229
Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 245
(με ESA, χούφτες, ABS, ASC και βαλίτσες)
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 20/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τelelever, με ένα αμορτισέρ
Διάμετρος (mm): -
Διαδρομή (mm): 190
Ρυθμίσεις: Απόσβεση επαναφοράς, προφόρτιση ελατηρίων
Πίσω: Paralever, μοχλικό, ένα αμορτισέρ
Διαδρομή (mm): 200
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δυο δίσκοι 305mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα, ABS
Πίσω: Δίσκος 265mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/80 -19
Ζάντα: 2,50 x 19
Πίσω
Ελαστικό: 150/70 -17
Ζάντα: 4,0 x17’’


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό ταχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, οθόνη LCD με ενδείξεις θερμοκρασίας κινητήρα / στάθμης καυσίμου / ταχύτητας κιβωτίου / ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / υπολειπόμενο αριθμό χιλιομέτρων / ρολόι, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, ρυθμιζόμενο ύψος σέλας αναβάτη, ρυθμιζόμενη θέση τιμονιού, immobilizer, σχάρα, παροχή ρεύματος.


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 105/7.500
Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 11,7/5.750
Επιτάχυνση 0 – 400m (sec) : 12,38


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 96/7.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm):10,1/5.700
Γραμμικότατη είναι η απόδοση του αερόψυκτου boxer έχοντας μόνο στις πολύ χαμηλές στροφές ένα έλλειμμα στην απόδοσή του. Από τις δυο χιλιάδες στροφές αρχίζει και εμφανίζεται η πλούσια ροπή του, ενώ όταν ξεπεράσει και τις πέντε χιλιάδες τα πράγματα γίνονται πολύ καλύτερα τόσο για την ισχύ, όσο και για τον ήχο του. Η επέμβαση του κόφτη γίνεται απότομα, μην αφήνοντας τον κινητήρα να ξεπεράσει τις 8.000 στροφές. Η κατανάλωσή του είναι χαμηλή για την απόδοσή του, ενώ συντήρηση και λάδια χρειάζεται κάθε 10.000 χλμ.


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 6,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 308



Suzuki GSX 1300R Hayabusa 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Η ιδιόμορφη εμφάνισή της, εμπνευσμένη από το ομώνυμο γεράκι Ηayabusa, προκάλεσε πολλά σχόλια, όμως ο τρομερός κινητήρας της και το καλοσχεδιασμένο πλαίσιό της, έκλεισαν τα στόματα [blockquote]Ναι...
Στις επιδόσεις
Στην άνεση στα ταξίδια
Στη σπορ συμπεριφορά της στον δρόμο και στην πίστα
Στην αντοχή των μηχανικών μερών
Όχι...
Στο φτωχό για την κατηγορία της φινίρισμα
Στην κουραστική για μέσα στην πόλη θέση οδήγησης
Στη δυσκολία φορτώματος
Στα μέτρια φρένα
Γιατί...
Είναι μια κορυφαία σε επιδόσεις τουριστική μοτοσυκλέτα, που δεν λέει “όχι” ακόμα και σε ακραία σπορ οδήγηση στην πίστα. Παραμένει μέχρι σήμερα ο άρχοντας των φαναριών.
Τι να προσέξετε
Τα ρουλεμάν του λαιμού, οι άξονες των τροχών, οι δίσκοι του συμπλέκτη και οι δίσκοι των εμπρός φρένων θα πρέπει να ελεγχθούν με προσοχή, γιατί πέρα από το κόστος αλλαγής τους, δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί η μοτοσυκλέτα.[/blockquote]
Την εποχή που η Honda Blackbird απολάμβανε τη βασιλεία της στην κατηγορία των υπερηχητικών sport-touring μοτοσυκλετών, εκμεταλλευόμενη τη συναίνεση της Kawasaki που κράταγε με πείσμα το γερασμένο ZZR1100, η Suzuki αποφάσισε να επιτεθεί κατά μέτωπο. Μέχρι τότε, τον ρόλο του γρήγορου ταξιδευτή στη γκάμα της είχε η GSX-R1100, ένα τεχνολογικό απολίθωμα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η Honda είχε την υψηλότερη τελική σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, ήταν πολύ άνετη για δύο άτομα και εύκολη στη γρήγορη οδήγηση. Επίσης, ήταν όμορφη και πολύ ποιοτική. Ο πήχης που είχε βάλει το Blackbird βρισκόταν πολύ ψηλά.
Από τη μεριά της, η Hayabusa είχε το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου κινητήρα και των πολύ καλύτερων επιδόσεων, όμως η εμφάνισή της ξέφευγε από τις συντηρητικές γραμμές των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η ξεχωριστή σέλα για τον συνεπιβάτη αντί της μονοκόμματης της Honda, απομάκρυνε τους παραδοσιακούς πελάτες της sport-touring κατηγορίας.
Στην πράξη, όλα αυτά καταρρίφθηκαν, καθώς η συμβίωση με μια Hayabusa, απέδειξε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα ήταν από τις πιο καλοσχεδιασμένες και εύστοχες στην κατηγορία της. Οι τουριστικές της δυνατότητες άντεχαν οποιαδήποτε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, την ίδια ώρα που οι επιδόσεις της έσπαγαν όλα τα ρεκόρ στις μετρήσεις των περιοδικών. Τα 308 πραγματικά χιλιόμετρα που έγραψε το όργανο μετρήσεων του ΜΟΤΟ, έκαναν τη Hayabusa τη μοναδική μοτοσυκλέτα παραγωγής που είχε καταφέρει να μπει στην τρίτη εκατοντάδα.
Με μοναδικό κριτήριο τις επιδόσεις, η Hayabusa έγινε η αγαπημένη μοτοσυκλέτα των “κοντράκηδων”. Ξεκινούσε πολύ εύκολα στα φανάρια, χάρη στο μακρύ μεταξόνιό της, το χαμηλό κέντρο βάρους της και τον πολύ καλό και ανθεκτικό συμπλέκτη της. Αυτά, συνέβαιναν κυρίως στην Ελλάδα και την Αμερική, γιατί στην Ευρώπη η Hayabusa αποκτούσε διαρκώς οπαδούς από τους φανατικούς ταξιδευτές. Η ικανότητά της να διασχίζει δικάβαλη ολόκληρες χώρες μέσα σε μια μέρα, ήταν κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως από τους Κεντροευρωπαίους, που είχαν τη δυνατότητα να μπαίνουν στις εθνικές οδούς και να πηγαίνουν με την τελική της μεγάλης Suzuki για ώρες.
Κάτω από το “παχύδερμο” φέρινγκ, η Hayabusa έκρυβε ένα μυστικό που το ανακάλυψαν όσοι τόλμησαν να τη βάλουν μέσα σε πίστα. Ο τρόπος που έστριβε και συμπεριφερόταν σε πραγματικά γρήγορους ρυθμούς, ήταν πρωτόγνωρος για την κατηγορία της. Η συγγένειά της με τις GSX-R750/1000 ήταν παραπάνω από εμφανής και καμία ανταγωνίστρια δεν μπορούσε να την ακολουθήσει στις στροφές. Η διαφορά της από τις άλλες, ήταν τουλάχιστον χαοτική.
Από το 1999 μέχρι το 2008 που αντικαταστάθηκε από το νέο μοντέλο, δέχτηκε ελάχιστες αλλαγές, κυρίως σε λεπτομέρειες, όπως τα χρώματα, ενώ από το 2001 η τελική της ταχύτητα περιορίστηκε στα 299, κατόπιν συμφωνίας όλων των ιαπωνικών εργοστασίων να σταματήσουν το κυνήγι της τελικής. Το 2003 μπήκαν καταλύτες για να προσαρμοστεί στις νέες προδιαγραφές εκπομπής ρύπων, χάνοντας δύο-τρεις ίππους. Ψάχνοντας στην αγορά για μια μεταχειρισμένη Hayabusa, θα βρείτε σχεδόν τα πάντα και σε τιμές που διαφέρουν αρκετά.
Τα πρώτα μοντέλα, ναι μεν ξεπερνούν τα τριακόσια χιλιόμετρα τελικής, όμως μιλάμε για μοτοσυκλέτες σχεδόν δεκαετίας και με πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Η ποιότητα της βαφής των πλαστικών και της ανοδίωσης στα αλουμινένια εξαρτήματα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, με αποτέλεσμα η Hayabusa να δείχνει περισσότερο ταλαιπωρημένη απ’ ό,τι είναι, μετά από 20.000 χιλιόμετρα. Καλύτερη αγορά είναι τα μοντέλα μεταξύ 2001-2003, όπου οι τιμές είναι εξίσου προσιτές και είναι πιο εύκολο να βρείτε ένα καλά συντηρημένο δείγμα. Τα μοντέλα των τελευταίων τριών ετών κρατάνε υψηλές τιμές μεταπώλησης, βάζοντας πολλούς σε σκέψη για την αγορά καινούριας.
Στα καταστήματα μεταχειρισμένων, ένα μεγάλο ποσοστό αποτελείται από μοτοσυκλέτες ανεξάρτητης εισαγωγής. Μόνο όσες είναι γαλλικής προέλευσης ενδέχεται να είναι “κλειστές” στους εκατό ίππους. Επίσης αποφύγετε όσες έχουν προδιαγραφές για την αγγλική ή ιαπωνική αγορά, καθώς τα φώτα τους είναι ρυθμισμένα για να φωτίζουν την αριστερή πλευρά του δρόμου. Εκτός του ότι θα τυφλώνετε τους απέναντι, θα έχετε και περιορισμένη ορατότητα στους επαρχιακούς δρόμους. Το πρόβλημα λύνεται μόνο με την αντικατάσταση του προβολέα, κάτι εξαιρετικά ακριβό.
Γενικά η Hayabusa έχει να επιδείξει μεγάλη αντοχή στα μηχανικά της μέρη και ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα να ταλαιπωρεί τους ιδιοκτήτες της. Τα ρουλεμάν στον λαιμό είναι εύκολο να παραδώσουν το πνεύμα στους ελληνικούς δρόμους -ειδικά αν έχει στο ιστορικό της μερικές άγαρμπες σούζες. Κατά τα άλλα, αναλόγως των χιλιομέτρων δώστε μεγάλη προσοχή στα αναλώσιμα (αλυσίδα/γρανάζια, λάστιχα, τακάκια) γιατί το κόστος τους δεν είναι αμελητέο.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος, υγρόψυκτος, με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 1.298
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υδραυλικός, υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,596
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,516, 2: 1,937, 3: 1,526, 4: 1,285, 5: 1,136, 6: 1,043
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,352
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινίου, κλειστό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 22/ -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 120
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 140
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, με δαγκάνες έξι εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 240mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου, 3,50x17”
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου με ακτίνες, 6,00x17”
Ελαστικό: 190/50-17
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm): 175 / 9.800
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 14,1 / 7.000
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-100m: 4,2
0-400m: 9,72
0-100km/h: 2,42
0-150km/h: 4,27
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 157,6 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 13,6 / 7.000
Μέχρι να εμφανιστεί η Kawasaki ZX-12R, ο κινητήρας της Hayabusa ήταν ό,τι πιο δυνατό υπήρχε σε μοτοσυκλέτα. Παρά την εξωπραγματική του ιπποδύναμη για την εποχή, ήταν αρκετά φιλικός, με γραμμική απόδοση και ομαλή κορύφωση της δύναμης.